κατ·οπτεύω :
      1 examiner, observer, acc. ARSTT. Mund. 1 ; DH. Lys. § 7 fin ; avec εἰς, ANTH. 5, 123 ; particul. épier, espionner, XÉN. Cyr. 8, 2, 10 ; au pass. être vu, SOPH. Aj. 829 ;
      2 reconnaître, POL. 3, 45, 3 ; au pass. être reconnu, SOPH. Ph. 124.

Étym. *κατόπτομαι, d’où fut. κατόψομαι, cf. κατοπτήρ ; v. *κατόπτομαι.

spy out, ὠτακουστεῖν καὶ κ. v.l. for διοπτ- in X. Cyr. 8.2.10; observe closely, ἅπαντα, φύσιν ἀνθρώπων, Plb. 1.4.11, D.H. Lys. 7; reconnoitre, Plb. 3.45.3; of a night-policeman, POxy. 1033.13 (iv AD); visit, explore a country, Plb. 34.1.8, 34.5.9; τὸν οὐράνιον χῶρον Arist. Mu. 391a10; ἐπὶ τοῦ Πηγάσου τὸν οὐρανόν Asclep. Myrl. ap. Sch. Il. 6.155; κ. ἐς. AP 5.122 (Phld.); — Pass., Plb. 3.37.11, Str. 2.4.6; to be observed, S. Aj. 829; μὴ κατοπτευθῶ παρών Id. Ph. 124; ἐκ τῶν φαινομένων κατωπτευμένων Phld. Sign. 25.
Astrol., exert a baleful aspect, Petos. ap. Vett.Val. 112.37.

ausspähen, ausforschen, beobachten ; οὐράνιον χῶρον Arist. mund. 1 ; Dion.Hal.; – belauschen, καὶ ὠτακουστεῖν Xen. Cyr. 8.2.10 ; – pass., μὴ κατοπτευθῶ παρών Soph. Phil. 124 ; πρὸς ἐχθρῶν του κατοπτευθείς Aj. 829 ; in Prosa, κατωπτεῦσθαι Pol. 3.38.11.