κατ·οικίζω :
      1 conduire ou établir dans une résidence : τινὰ ἐς πόλιν, ἐς χώραν, HDT. 1, 154 ; PLAT. Tim. 69 d, conduire et établir qqn dans un pays ; ἐν τόπῳ, PLAT. Criti. 113 c, ou avec le dat. seul : χώρᾳ, SOPH. O.C. 637, établir dans un pays ; fig. ἐλπίδας ἐν τινι κ. ESCHL. Pr. 250, déposer des espérances dans l’âme de qqn ;
      2 coloniser : πόλιν, ESCHL. Pr. 725 ; PLAT. Rsp. 370 e, etc. fonder ou peupler une ville ; χώραν, PLAT. Ep. 336 a, coloniser un pays ; au pass. PLAT. Leg. 708 c ; ISOCR. 192 d ;
      3 ramener ou rétablir dans sa demeure, PLAT. Ep. 357 b ; particul. en parl. d’exilés, ESCHL. Eum. 756 ;

Pass. (ao. κατῳκίσθην, pf. κατῴκισμαι) être venu s’établir dans, avec εἰς et l’acc. THC. 2, 102 ; p. ext. être établi dans, habiter, avec ἐν et le dat. HDT. 1, 154 ; THC. 2, 102 ; fig. PLAT. Tim. 89 e, etc. ;

Moy. (ao. κατῳκισάμην) être venu s’établir, s’être établi dans, avec εἰς et l’acc. ISOCR. 389 c, ou ἐν et le dat. ISOCR. 389 b.

Cret. καταϜοικίδδω Schwyzer 175.2 (Gortyn); Att. fut. -ιῶ A. Pr. 725: — settle, establish, κ. τινὰς ες Μέμφιν Hdt. 2.154, cf. Ar. Pax 205, Decr. ap. D. 18.182, etc. ; κ. πόλιν εἰς τόπον place it…, Pl. R. 370e; γυναῖκας ἐς φῶς ἡλίου κ. E. Hipp. 617, cf. Pl. Ti. 70a, Critias Fr. 25.38, etc. ; κ. ψυχὴν ἐν τάφῳ S. Ant. 1069; ἐκγόνους ἐν τόπῳ Pl. Criti. 113c; ἐλπίδας ἔν τινι κ.
plant them in his mind, A. Pr. 252; κ. τινὰ χώρᾳ S. OC 637; τινὰς ἐκ Ῥώμης εἰς τὴν Καμερίαν κ. Plu. Rom. 24; — Pass., to be settled, ἐν Αἰγύπτῳ Hdt. 2.154; περὶ τὸ ἧπαρ Pl. Ti. 71d; τοὺς ἐπὶ τοῦ Πόντου κατῳκισμένους App. Mith. 15; κ. Λατώσιον Schwyzer l.c. c. acc. loci, colonize, people a place, αἳ Θεμίσκυράν ποτε κατοικιοῦσιν A. Pr. 725; Μέγαρα Hdt. 5.76, cf. E. Andr. 295 (lyr.), Th. 6.76, etc. ; τὴν Σικελίαν Pl. Ep. 357a; τὸν Εὔξεινον πόντον κ. πόλεσι λαμπραῖς Ath. 12.523e; — Pass., to be settled, ἡ Ἑλλὰς ῳκίζετο Th. 1.12, cf. 2.17; to be founded, established, Isoc. 9.19; πόλεις κατοικιζόμεναι εὐθύς, opp. ἤδη κατοικούμεναι, Arist. Pol. 1266b1. Med., establish oneself, settle, Th. 2.102; ἐν Τροιζῆνι, εἰς Αἴγιναν, Isoc. 19.23, 24.
bring home and re-establish there, restore to one΄s country, A. Eu. 756, Pl. Ep. 357b.

1) ansiedeln, in einen Wohnsitz versetzen ; τούτους εἰς μέμφιν Her. 1.154 ; χώρᾳ κατοικιῶ Soph. O.C. 642 ; γυναῖκας εἰς φῶς ἡλίου, ans Tageslicht bringen, Eur. Hipp. 617 ; ψυχὴν ἀτίμως ἐν τάφῳ Soph. Ant. 1056 ; ἑαυτόν Plat. Rep. IX.592b ; ἐκγόνους ἐν τόπῳ Critia. 113c ; τὸ θνητὸν εἰς ἄλλην οἴκησιν Tim. 69d ; Sp., ἐκ Ῥώμης εἰς Καμερίαν Plut. Rom. 24 ; den Verbannten in sein Vaterland zurückführen, γῆς πατρῴας ἐστερημένον σύ τοι κατῴκισάς με Aesch. Eum. 726 ; übertr. τυφλὰς ἐν αὐτοῖς ἐλπίδας κατῴκισα, Hoffnungen in Einem gründen, erwecken, Prom. 250 ; εἰς τὰς ἀρχαίας οἰκήσεις Plat. Ep. 8 p. 357b.
Pass. angesiedelt werden, sein, wohnen ; Θήβας, οὗ κατῳκίσθην ἐγώ Eur. Herc.Fur. 13 ; κατοικίσθησαν ἐν Αἰγύπτῳ Her. 1.154 ; κατοικισθεὶς εἰς τόπους Thuc. 2.102 ; τὴν περὶ τὸ ἧπαρ ψυχῆς μοῖραν κατῳκισμένην Plat. Tim. 71d, vgl. 89e.
2) γῆν, πόλιν, eine Stadt, ein Land mit Ansiedlern besetzen, bevölkern, anbauen ; Θεμίσκυράν ποτε κατοικιοῦσιν Aesch. Prom. 727 ; Ar. Av. 196 ; Λεοντίνους, im Ggstz von ἐξοικίζω, Thuc. 6.76 ; πόλιν εἰς τοιοῦτον τόπον Plat. Rep. II.370e ; νήσους Isocr. 4.35. – Isocr. 19.23, 24 braucht auch, nach den besseren mss., das med., κατοικισάμενος ἐν Τροιζῆνι, εἰς Αἴγιναν, sich niederlassen.

1. to remove to a place, plant, settle or establish there as colonists , κ. τινὰ εἰς τόπον (Herdotus Historicus); γυναῖκας ἐς φῶς ἡλίου κατ. (Euripides):—;also, κ. τινὰ ἐν τόπῳ to settle or plant one in , (Sophocles Tragicus); ἐλπίδας ἔν τινι κ. to plant them in his mind, (Aeschulus Tragicus)
2. with accusative loci, to colonise, people a place, (Herdotus Historicus), etc.
3. Pass.,
4. of persons, to be placed or settled , ἐν τόπῳ (Herdotus Historicus); ἐς τόπον (Thucydides)
5. of places, to have colonies planted there, to be colonised , (Thucydides)
6. to bring home and re-establish there, to restore to one's country , (Aeschulus Tragicus) (ML)