κατ·ισχύω [ῡ]
   I. 1 prendre de la force, SOPH. O.C. 346 ;
      2 avoir la force de, avec l’inf. SPT. Esaï. 22, 4 ;
   II prévaloir, l’emporter, TH. C.P. 6, 11, 7 ; πλήθει, POL. 11, 13, 3, par le nombre ; τινός, NT. Matth. 16, 18, prévaloir contre qqn ; τινός τινι, EL. N.A. 5, 19, l’emporter sur qqn en qqe ch. ; p. suite :
      1 vaincre, soumettre, DS. 1, 71 ;
      2 faire violence à, acc. DS. 1, 39 ;
   III fortifier, acc. DH. 6, 65.

fut. -ύσω Ev. Matt. 16.18: — overpower, prevail over, τινα Men. Epit. 74, Aristeas 21, LXX 2 Ch. 8.3, al. ; ὅταν ἡ τῆς πείρας ἀκρίβεια ισχύῃ τὴν τῶν λόγων πιθανότητα D.S. 1.39; also c. gen., LXX Je. 15.18, Alex.Aphr. in Top. 248.19; [τῆς ἐκκλησίας] Ev. Matt. l.c. ; τινὸς σοφίᾳ Ael. NA 5.19; Ἄρης κ. τῆς Σελήνης Vett.Val. 104.10; γενναίας φύσεως Chor. in Rev.Phil. 1.57; — Pass., to be worsted, ὑπ’ ἔρωτος D.S. 1.71; τῇ μάχῃ Id. 17.45. abs., have the upper hand, prevail, LXX Ex. 17.11, al. ; κ. τῷ πλήθει to be superior in…, Plb. 11.13.3; κατίσχυον αἱ φωναὶ αὐτῶν Ev. Luc. 23.23.
to be prevalent, ὁρμαὶ καὶ ζῆλοι παρά τισι κ. Plb. 3.4.6; κατισχυούσης τῆς θερμότητος Thphr. CP 6.11.7; κατίσχυκεν ἡ φήμη παρὰ τοῖς πλείστοις Antig. Mir. 152.
come to one΄s full strength, δέμας in body, S. OC 346, cf. Phld. Rh. 1.189 S. trans., strengthen, encourage, c. acc., LXX De. 1.38, al. ; τὰς χεῖράς τινων ib. 1 Es. 7.15; οὐδετέραν τῶν στάσεων D.H. 6.65.

zu Kräften kommen ; κατίσχυσεν δέμας Soph. O.C. 347 ; Einem an Kraft überlegen sein, überwältigen, besiegen ; absolut, neben ἐπικρατέω, Pol. 3.4.6 ; κατίσχοον καὶ τῷ πλήθει καὶ ταῖς εὐχειρίαις 11.13.3 ; κατίσχυον τὰ διαβούλια, sie drangen durch, 6.51.6 ; περί τινος 4.31.2 ; – τινὸς σοφίᾳ Ael. H.A. 5.19 ; – τινά, Sp., wie DS. 1.39 ; στάσιν, verstärken, Dion.Hal. 6.65 ; bes. LXX ;
Pass. besiegt werden, τῇ μάχῃ κατισχύεσθαι DS. 17.45 ; ὑπ' ἔρωτος 1.71.

κατ-ισχύω
[in LXX chiefly for חָזַק ;]
to overpower, prevail against, prevail: absol., Luk.23:23; with inf., Luk.21:36; with genitive, Mat.16:18.†
(AS)