κατ·ηρεφής, ής, ές :
      1 couvert d’une voûte ou comme d’une voûte, voûté, en parl. d’une caverne, OD. 13, 349 ; d’un rocher, SOPH. Ph. 272 ; d’un tombeau, SOPH. Ant. 885 ; d’arbres au feuillage épais, THCR. Idyl. 7, 9 ; μέγα κῦμα κ. OD. 5, 367, grande vague arrondie comme une voûte (au-dessus du navire) ; avec un rég. : δάφνῃσι, OD. 9, 183, ombragé de lauriers ;
      2 p. ext. recouvert, bien couvert : τράπεζαι κατηρεφέες ἀγαθῶν, ANACR. 121, tables chargées de mets ; abs. κατηρεφὴς πούς, ESCHL. Eum. 294, pied recouvert par la robe, en parl. de Pallas assise.

Étym. κ. ἐρέφω.

ές, (< ἐρέφω) covered over, vaulted, overhanging, σπέος εὐρὺ κ. Od. 13.349; κλισίας τε κ. Il. 18.589; ἐν σμήνεσσι κ. μέλισσαι Hes. Th. 594; μέγα κῦμα… κ. Od. 5.367; c. dat., σπέος δάφνῃσι κ.
shaded by, embowered in them, 9.183; δώματα πέτρῃσι κ. Hes. Th. 778; so in Trag., κ. πέτρος, of a cave, S. Ph. 272; ἐν κ. στέγῃ χθονός Id. El. 381; κ. τύμβος Id. Ant. 885; κ. αὐτῇ τῇ πέτρᾳ Pl. Criti. 116b; of trees, thick-leaved, Theoc. 7.9; κ. πόδα τιθέναι keep the foot covered, of Pallas seated, when the robe falls over her feet, opp. ὀρθὸν πόδα τ., A. Eu. 294. c. gen., στέγην, ἧς κατηρεφεῖς δόμοι E. Hipp. 468; τράπεζαι κ. παντοίων ἀγαθῶν covered with, full of, Anacr. 121.

ές (ἐρέφω), überdacht, überwölbt, bedeckt ; σπέος Od. 13.349 ; σηκοί Il. 18.589 ; σμήνεα Hes. Th. 694 ; μέγα κῦμα κατηρεφές, eine große, übergewölbte Woge, Od. 5.367 ; δάφνῃσι κατηρεφὲς σπέος, überwölbt mit Lorbeerbäumen, oder beschattet davon, 9.183 ; δώματα μακρῇσι πέτρῃσι κατηρεφέα Hes. Th. 778 ; ἐν κατηρεφεῖ πέτρῳ, in der Höhle, Soph. Phil. 272 ; κατηρεφεῖ τύμβῳ, στέγῃ, Ant. 876, El. 373 ; στέγην ᾗ (vulg. ἧς) κατηρεφεῖς δόμοι Eur. Hipp. 468 ; κατηρεφεῖς αὐτῇ τῇ πέτρᾳ Plat. Critia. 116b. – Aesch. Eum. 284 τίθησιν ὀρθὸν ἢ κατηρεφῆ πόδα scheint von der sitzenden Göttin gesagt, deren Füße das Gewand bedeckt ; – τράπεζαι κατηρεφέες παντοίων ἀγαθῶν, damit bedeckt, angefüllt, Anacr. bei Ath. I.12a.