κατ·επείγω (impf. κατήπειγον, f. κατεπείξω, ao. κατήπειξα) :
      1 tr. presser, pousser vivement : τινά, THC. 1, 61 ; DÉM. 894, 6, qqn ; τινὰ ποιεῖν τι, HDT. 8, 126 ; DÉM. 705, 23 ; POL. 6, 44, 6, presser qqn de faire qqe ch. ; abs. ISOCR. 101 b ; τὸ κατεπεῖγον, XÉN. Mem. 2, 1, 2 ; τὰ κατεπείγοντα, ISOCR. 185 d, 273 b ; LUC. Tim. 48 ; PLUT. Alex. 72, la nécessité urgente ;
      2 intr. se hâter, se presser, AR. Eccl. 293 ; XÉN. Hell. 4, 2, 18 ;

Moy. se presser, se hâter, ALCIPHR. 3, 51, 1 ; fig. τινος, POL. 5, 37, 10 ; 30, 5, 9, désirer vivement qqe ch.

press down, χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει Il. 23.623.
press hard, οἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν his creditors were pressing him hard, D. 33.6, cf. Th. 1.61; κατεπείγει ὕδωρ ῥέον the ebbing water (of the clepsydra) urges him on, Pl. Tht. 172e; ἡ φιλοτιμία κατήπειγεν αὐτόν Id. Ep. 338e; c. acc. et inf., οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ κατεπεῖγον τὸ μὴ… σκοπεῖν Id. Lg. 781e; οὐδὲν ὑμᾶς κ. ἀκοῦσαι D. 24.18; τὸ επεῖγον πράττειν X. Mem. 2.1.2; τὰ ἀναλώματα τὰ κατεπείγοντα PFlor. 161.5 (iii AD); τὸ κ. alone, the urgent symptom, Gal. 17 (2).426; οὔτε τι κωλύει οὔτε κατεπείγει Hp. Fract. 14; τὰ μάλιστα κατεπείγοντα Isoc. 8.132, cf. Plb. 1.66.6; τῶν ἐν ἐκείνῳ μὲν τῷ χρόνῳ πραχθέντων, ῥηθῆναι δὲ νῦν οὐ κατεπειγόντων not urgently requiring mention, Isoc. 12.192; τῆς ὥρας κατεπειγούσης Plb. 3.99.9; θόρυβος φόβος μετὰ φωνῆς κατεπείγων Stoic. 3.98; — Pass., to be pressed, Hyp. (?) Oxy. 1607.43, Phld. Rh. 1.138 S. ; περί τινος PCair. Zen. 530 (iii BC). intr., hasten, make haste, ἕπου κατεπείγων Ar. Ec. 293; c. inf., Βοιωτοὶ οὐδέν τι κατήπειγον ξυνάψαι were in no haste, X. HG 4.2.18; οὐδέν κω κατεπείγων αὐτὸς ἥκειν prob. in Hdt. 8.126. Med., hasten, ἐκ Κορίνθου Ἀθήναζε Alciphr. 3.51. c. gen., to be anxious, long for…, Plb. 5.37.10, 30.5.9; also c. dat., press for, τῷ ἐφοδίῳ PSI 6.603.22 (iii BC).

drängen, antreiben. beschleunigen ; Hom. in tmesi, χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει Il. 23.623 ; οὐδενὸς κατεπείγοντος ἥκειν, unangetrieben, Her. 8.126 ; κατεπείγει ὕδωρ ῥέον Plat. Theaet. 172d, dgl. Legg. VI.781e ; Βοιωτοὶ οὐδέν τι κατήπειγον τὴν μάχην ξυνάψαι Xen. Hell. 4.2.18, wo es auch intr. sein kann, »sie eilten nicht« ; Πομπηΐου κατεπείξαντος, auf Betrieb des P., Plut. Sert. 19 ; bedrängen, Thuc. 1.61 ; οἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν Dem. 33.6 ; ὑμᾶς ἀκοῦσαι 24.18, vgl. 28 ; κατεπείγειν τὸν κυβερνήτην ὁρμίζειν Pol. 6.44.6 ; τὰ κατεπείγοντα, das Dringendste, was Not tut, Not, Bedürfnis, Xen. Mem. 2.1.2 ; Isocr. 5.25 ; Luc. Tim. 48 ; Plut. Pericl. 27 ; τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν χρείαν Pol. 1.21.4 ; κ. ἡ ὥρα, die Zeit drängt, 3.99.9. – Pass. eilen, sich beeilen, Ἀθήναζε Alciphr. 3.51 ; – dringendes Verlangen wonach haben, τῆς ξυμμαχίας Pol. 30.5.9, vgl. 5.37.10.

1. to press down, depress , (Iliad by Homer)
2. to press much, press hard, drive on, urge on, impel , (Herdotus Historicus), etc.
3. intransitive to hasten, make haste , (Xenophon Historicus) (ML)