'κατα·χέω (ao. κατέχεα, ao. pass. κατεχύθην) verser de haut en bas, d’où :
      1 répandre sur : τί τινος, IL. 23, 282 ; HDT. 4, 62 ; AR. Ach. 1040 ; τι κατά τινος, PLAT. Rsp. 398 a ; τί τινι, IL. 2, 670 ; 3, 10, etc. ; OD. 7, 42 ; ORACL. (HDT. 7, 140) qqe ch. (de l’eau, de l’huile, etc.) sur qqn ou sur qqe ch. ; au pass. βλέφαρα δάκρυσι καταχυθέντα, EUR. Hipp. 854, paupières inondées de larmes ; fig. βλασφημίαν τῶν ἱερῶν, PLAT. Leg. 800 d, répandre le blasphème sur les choses saintes ; ou avec un seul rég. : χιόνα, OD. 19, 206 ; νιφάδας, IL. 12, 158, faire tomber de la neige ; ἠέρα πουλύν, IL. 8, 50, répandre une épaisse vapeur ; fig. ὕπνον, OD. 11, 245, faire descendre le sommeil ;
      2 jeter à bas, renverser : τεῖχος εἰς ἅλα, IL. 7, 461, un mur dans la mer, ou simpl. laisser tomber : ἡνία ἔραζε, IL. 17, 619, les rênes à terre ; πέπλον ἐπ' οὔδει, IL. 5, 734, laisser tomber sa robe sur le seuil ;

Moy. :
      1 répandre sur soi : οἶνον κατὰ τῶν ἱματίων, PLAT. Leg. 637 e, du vin sur ses vêtements ;
      2 faire couler, faire fondre : χρυσόν, HDT. 1, 50, de l’or.

➳ Ao. épq. κατέχευα, IL. 2, 670, etc. ; OD. 2, 12, etc. ; ao. pass. 3 pl. κατέχυντο, OD. 12, 411 ; HH. Ven. 229.

'

Il. 6.496 (tm.), al. ; aor.1 κατέχεα, Ep. and Lyr. κατέχευα (v. infr.); — Med., Ep. aor.1 κατεχεύατο Call. Hec. 1.1.11; inf. -χέασθαι Hdt. 1.50; — Pass., pf. κατακέχυμαι Orac. ap. Hdt. 7.140 (tm.); aor. -εχύθην E. Hipp. 854 (lyr.); Ep. aor. Pass. (freq. in tm.) κατέχυτο, κατέχυντο, Il. 20.282, Od. 12.411, h.Ven. 228: — pour down upon, pour over, c. dat., κὰδ δέ οἱ ὕδωρ χεῦαν Il. 14.435; so ἥ ῥά οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε Od. 7.42; ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην Il. 3.10; τῷ γε χάριν κατέχευεν’ Ἀθήνη Od. 2.12, etc. ; σφιν… πλοῦτον κατέχευε Κρονίων Il. 2.670; μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ 23.408, cf. Od. 14.38; οἷ… κατ’ αἶσχος ἔχευε 11.433; ἐμῇ κεφαλῇ κατ’ ὀνείδεα χεῦαν 22.463; νεφέλαν κρατὶ κατέχευας Pi. P. 1.8; ἀντιπάλοις φόνον Epigr. ap. Plu. Marc.. 30; — Pass., κὰδ δ’ ἄχος οἱ χύτο ὀφθαλμοῖσι Il. 20.282; κατὰ… ὀρόφοισιν αἷμα… κέχυται Orac. ap. Hdt. l.c. ; δάκρυσι βλέφαραχυθέντα E. l.c. ; οἱ καταχυθέντες J. BJ 3.7.29; — also Act. c. gen., rarely in Hom., ὅς σφωϊν… ἔλαιον χαιτάων κατέχευε Il. 23.282, cf. 765; freq. later, καταχέουσι αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Hdt. 4.62; κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ μέλι Ar. Ach. 1040; ἔτνος τοὐλατῆρος ib. 246; τοῦ δήμου καταχεῖν… πλουθυγίειαν Id. Eq. 1091; ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων Id. Nu. 74, cf. Pl. 790; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν κ. Pl. Lg. 800d; also κὰδ δὲ χευάτω μύρον… κὰτ τὼ στήθεος Alc. 36, cf. Pl. R. 398a; — Med., κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι [ἄκρατον] letting it be poured over…, Id. Lg. 637e; — Pass., κατὰ τοῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύ Ar. V. 7. simply, pour, shower down, χιόνα, νιφάδας ἐπὶ χθονί, Od. 19.206, Il. 12.158; ψιάδας κ. ἔραζε 16.459; so κατὰ δ’ ἠέρα πουλὺν ἔχευεν 8.50; κατὰ δ’ ὕπνον ἔχευεν Od. 11.245; — Med., νότος… χύσιν κατεχεύατο φύλλων Call. l.c. ; — Pass., ἵδρως κακχέεται Sappho 2.13.
throw, cast down, θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν Il. 6.134; κατὰ δ’ ἡνία χεῦεν ἔραζε 17.619; ὅπλα τε πάντα εἰς ἄντλον κατέχυνθ’ Od. 12.411; πέπλον μὲν… κατέχευεν ἐπ’ οὔδει let the robe fall upon the floor, Il. 5.734; τεῖχος… εἰς ἅλα πᾶν κ. 7.461; — Med., Pl. Ti. 41d; χαίταν let fall, Call. Cer. c. metaph, κοινολογίας… ἡδονὴν χεούσης Phld. D. 3.14. Pass., to be poured over the ground, be there in heaps, ὁ χῶρος, ἐν ᾧ αἱ ἄκανθαι [τῶν ὀφίων] κατακεχύαται Hdt. 2.75; of persons, to be spread, dispersed, Eun. Hist. p. 239 D.
cause to flow, run, [χρυσὸν] ἐς πίθους τήξας κ. Hdt. 3.96; — Med., χρυσὸν καταχέασθαι to have it melted down, Id. 1.50.

(χέω), aor. κατέχεα, ep. κατέχευα, darauf herab-, darüber ausgießen ; ἔλαιόν τινι χαιτῶν καταχεῦαι Il. 23.282 ; übertr., χάριν τινί, Anmut über Einen ausgießen, Od.; πλοῦτον, ἐλεγχείην τινί, mit Reichtum, mit Schmach überschütten, Il. 2.670, 23.408, Od. 14.38 ; herabschütten, bes. in reichlicher Fülle, χιόνα, νιφάδας, ψιάδας, 19.206, Il. 12.158, 16.459 ; herabwerfen, θύσθλα 6.134, ὅπλα εἰς ἄντλον κατέχυντο Od. 12.411, τεῖχος εἰς ἅλα, die Mauer ins Meer hinabstürzen, Il. 7.461 ; darüber ausbreiten, ἀχλύν, ὁμίχλην τινί, Od. 7.42, Il. 3.10, vgl. 8.50 ; πέπλον ἐπ' οὔδει, das Gewand auf die Schwelle niederwallen lassen, 5.734 ; noch sonst oft, auch in tmesi ; νεφέλας κρατί Pind. P. 1.8 ; τέττιξ δενδρέῳ ἐφεζόμενος λιγυρὴν καταχεύετ' ἀοιδήν, = act., Hes. O. 581 ; μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες Plat. Rep. III.398a ; ἔτι μείζων κατεχύθη σκοτοδινία Soph. 264c ; – τινός τι, über Einen ausgießen, καί μοι δοκεῖ ἡ θεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν Ar. Eq. 1089 ; Ach. 1129 ; übertr., ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων Nub. 74 ; καταχέουσι τὸ αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her. 4.62 ; καταχεῖν δόξαν ἀνθρώπων, das Gerücht über sie verbreiten, Plat. Legg. VII.814d, vgl. 800d ; βλέφαρα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. Hipp. 854.
Med. herabfließen lassen, begießen ; καταχεόμενοι τῶν ἱματίων, sich die Kleider begießend, Plat. Legg. I.637e, vgl. Tim. 41d ; auch χαίτην, Callim. Cer. 5.
Bei Her. vom Einschmelzen der Metalle, καταχεάμενος χρυσὸν ἡμιπλίνθια ἐξ αὐτοῦ ἐξήλαυνε Her. 1.50.

κατα-χέω
[in LXX for יָצַק, נָטָה, עָטָה hi. ;]
to pour down upon: with genitive (cl.), Mrk.14:3; before ἐπί, with genitive, Mat.26:7.†
(AS)