κατα·νεύω (f. -εύσομαι, postér. -εύσω, ao. κατένευσα) :
      1 faire un signe d’assentiment : κεφαλῇ, IL. 1, 524, de la tête ; abs. IL. 4, 267 ; particul. faire de la tête un signe pour accorder, d’où accorder, promettre ; τινί τι, IL. 8, 175, qqe ch. à qqn ; avec un inf. fut. IL. 2, 112 ; 10, 393, etc. ; ou avec un inf. ao. AR. Th. 1020 ; BION 5, 9, promettre de faire qqe ch. ; abs. promettre, HDT. 9, 111 ;
      2 se pencher, se baisser : εἰς τὴν γῆν, A. TAT. 7, 14, vers la terre ; abs. GEOP. 2, 4, 2 ;
      3 en gén. faire signe de la tête, OD. 15, 464.

➳ Par nécessité prosod. [κατᾱ-] OD. 9, 490. — Fut. -νεύσομαι, IL. 1, 524 ; PLAT. Rsp. 350 e ; part. ao. épq. avec sync. et assimil. καννεύσας, OD. 15, 463.

fut. -νεύσομαι Il. 1.524, Pl. R. 350e; aor. κατένευσα Il. 1.558, etc. ; Ep. part. καννεύσας Od. 15.464: — nod assent, κεφαλῇ κατανεύσομαι Il. 1.524; χαίταις Pi. N. 1.14; κατανεύσομαι καὶ ἀνανεύσομαι Pl. R. l.c., cf. Euthd. 277c, Ar. Ec. 72; abs., of granting a request, ὑπέστην καὶ κατένευσα Il. 4.267, cf. Hdt. 9.111, Ar. Th. 1020; c. acc. rei, grant, promise, ὅτι μοι κατένευσε Κρονίων νίκην καὶ μέγα κῦδος Il. 8.175; later c. dat., consent to, BGU 1119.24 (i BC); c. fut. inf., δωσέμεναι κατένευσε Il. 10.393; ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλτον ἐκπέρσαντ’ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι 2.112; later c. aor. inf., Bion Fr. 5.8; generally, make a signbynoddingthehead, ὁ δὲ τῇ κατένευσε σιωπῇ Od. 15.463.
bow down, εἰς γῆν v.l. in Ach.Tat. 7.14; ἐπειδὰν νεύσῃ τὸ ἀγγεῖον Gp. 2.4.2; κ. τὴν κεφαλήν Poll. 1.205; pf. part. -νενευκώς downcast, Vett.Val. 2.4. Astron., tilt downward, of the pole, Eudox. Ars 6.31. [κατανεύων Od. 9.490.]

(νεύω), zuwinken, um Etwas zu verheißen u. zuzusichern, bestätigen, wie bes. Zeus sein Versprechen durch Kopfnicken bestätigt ; τῇ σ' ὀΐω κατανεῦσαι ἐτήτυμον Il. 1.558, wie 524 εἰ δ' ἄγε τοι κεφαλῇ κατανεύσομαι, ὄφρα πεποίθῃς ; neben ὑπέστην 4.267 ; c. accus., ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων νίκην καὶ μέγα κῦδος 8.175 ; mit dem inf., ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι, daß ich zurückkehren solle, 2.112 ; Ζεὺς κατένευσέ οἱ χαίταις Pind. N. 1.14, vgl. 5.34 ; Ar. Eccl. 72 ; in Prosa, κάρτα δὴ ἀέκων κατανεύει Her. 9.111 ; κατένευσε u. κατανεύσομαι Plat. Euthyd. 277c, Rep. I.350e ; κατανεύσας ἥξειν Pol. 22.22.5 ; κατένευεν αὐτῷ προϊέναι, er gab ihm ein Zeichen, vorzugehen, 39.1, S ; vgl. Od. 15.463. – Sp. auch = nach unten kehren, hangen lassen, κεφαλήν, Poll. 1.205, von müden Pferden. – P. Form καννεύσας für κατανεύσας, Od. 15.464.
[Od. 9.490 steht κατᾱνεύων.]

κατα-νεύω
__1. to nod assent,
__2. to make a sign by nodding the head: with dative of person(s), Luk.5:7.†
(AS)