κατα·μαρτυρέω-ῶ [ῠ]
   I porter témoignage contre : τινος, ANT. 120, 17 ; LYS. 132, 23 ; PLUT. Rom. 13, etc. contre qqn ; ψευδῆ τινος, DÉM. 1115 fin ; IS. 51, 37, ou κατά τινος, DÉM. 836, 25, porter de faux témoignages contre qqn ; τινος δῶρα λαϐεῖν, DÉM. 839, 2, accuser qqn, par des témoignages, d’avoir reçu des présents ;
   II au pass. :
      1 avec un suj. de chose : être déclaré par un témoignage : τινος, IS. 53, 20, contre qqn ;
      2 être accablé par des témoignages, ESCHN. 13, 3.

bear witness against, τινος Antipho 2.4.10, D. 19.120, 29.9, Mitteis Chr. 31v33 (ii BC), etc. ; κατά τινος D. 28.3, etc. ; c. acc. rei, ψευδῆ κ. τινός Id. 45.46 (Docum.), 29.2, Is. 5.12, cf. Ev. Matt. 26.62; abs., αὐτὸ τὸ ψήφισμα τῆς βουλῆς καταμαρτυρήσει Lys. 13.28; — Pass., have evidence given against one, μὴ πιστῶς καταμαρτυρηθείς Antipho 2.4.7; κ. ὑπὸ τοῦ βίου τοῦ ἑαυτοῦ to be convicted, Aeschin. 1.90. Pass., of evidence, to be given against one, ἃ καταμαρτυρεῖται αὐτοῦ Is. 5.25, cf. 6.15; abs., D. 29.55.
assert concerning, οὐδὲν κ. τῶν οὐ παρόντων Plot. 5.55.13.
Astrol., exercise malign influence over, ΄aspect΄, Vett.Val. 104.2.

gegen Einen ein Zeugnis ablegen, zeugen, τινός, Antiph. 2 β 8, 5.12 ; Lys. 12.47 u. öfter, u. andere Redner ; c. inf., Dem. τίς μου καταμαρτυρεῖ δῶρα λαβεῖν ; wer zeugt gegen mich, daß ich mich habe bestechen lassen ? 19.120 ; κατ' ἀλλήλων καταμαρτυροῦσι 28.3 ; ψευδῆ τινος 29.2, wie Isae. 5.12.
Pass., ἅ καταμαρτυρεῖται αὐτοῦ, was gegen ihn gezeugt wird, Isae. 5.25 ; καταμαρτυρηθείς, Einer, gegen den ein Zeugnis abgelegt wird, Antiph. 2 δ 7 ; καταμεμαρτυρημένος ὑπὸ τοῦ βίου τοῦ ἑαυτοῦ, gegen den sein eigenes Leben Zeugnis ablegt, Aesch. 1.90 ; vgl. Dem. 29.55.

κατα-μαρτυρέω, -ῶ
[in LXX: Job.15:6, Pro.25:18 (עָנָה), al. ;]
to bear witness againt: with accusative of thing(s) and genitive of person(s), Mat.26:62 27:13, Mrk.14:60.†
(AS)