κατα·κλύζω :
   I couvrir d’eau, d’où :
      1 inonder, submerger : χθόνα, PD. O. 9, 76 ; τὴν γῆν ὕδασι, PLAT. Tim. 22 d, inonder la terre ; en parl. de pluies, ISOCR. 223 e ; fig. φωτῶν κύματι πόλιν, ESCHL. Sept. 1078, inonder une ville d’un flot de mortels : δίαιταν ἀφθονίᾳ, XÉN. Œc. 2, 8, répandre l’abondance dans le régime de la vie ; πόλιν δαπάναις, EUR. Tr. 995, submerger une ville sous le flot des dépenses, κ. δεινῶν πόνων, EUR. Or. 343, submerger sous le flot des infortunes ; κατακεκλυσμένος χρυσίῳ, PLUT. Dem. 14, inondé d’or ;
      2 remplir d’eau, GAL. 6, 229 ; AR. Pax 843 ;
   II chasser ou effacer en lavant, d’où :
      1 pousser devant soi en lavant : ψᾶφον, PD. O. 10, 15, un caillou, en parl. des flots ;
      2 effacer en lavant : ἴχνη, XÉN. Cyn. 5, 4, des traces.

➳ Fut. poét. -ύσσω, PD. O. 10, 15.

fut. -κλύσω [υ], poet. -κλύσσω Pi. O. 10 (11).10; pf. κατακέκλυκα PMagd. 28.10 (iii BC): — deluge, inundate, τὴν γῆν Hdt. 2.13 (of the Nile), cf. 99 (Pass.), Pi. O. 9.50, Th. 3.89, Pl. Ti. 22d, OGI 90.24 (Rosetta, ii BC); — Pass., PPetr. 2 p. 15 [= 3 p. xv] (iii BC), etc. ; ὑπ’ ὄμβρων κλυζόμενος Isoc. 11.12; κόσμος ὕδατι κλυσθείς 2 Ep. Pet. 3.6. metaph, deluge, overwhelm, τοίους γὰρ κατὰ κῦμα… ἔκλυσεν Archil. 9.3; τὴν Φρυγῶν πόλιν… ἤλπισας κατακλύσειν δαπάναισιν E. Tr. 995; ἅπαντα… κατακλύσει ποιήμασιν Cratin. 186; κ. ἀφθονίᾳ δίαιταν make life overflow with plenty, X. Oec. 2.8; κατακλύσαι δεινῶν πόνων deluge with sufferings, E. Or. 343 (lyr.); εἰ καὶ μέλλει γέλωτι… ὥσπερ κῦμα… κατακλύσειν Pl. R. 473c; — Pass., ἀλλοδαπῶν κύματι φωτῶν κλυσθῆναι, of a city, A. Th. 1084 (anap.); -κλυσθεὶς ὑπὸ τοῦ τοιούτου ψόγου ἢ ἐπαίνου Pl. R. 492c; χρυσίῳ κεκλυσμένος Plu. Dem. 14; -κλυσθέντα πλήθει κακῶν Lib. Ep. 5.1.
wash down or away, κῦμα κ. ψᾶφον ἑλισσομέναν Pi. O. 10 (11).10, cf. Thphr. CP 3.22.3.
wash out, τὰ ἴχνη τοῦ λαγώ X. Cyn. 5.4.
fill full of water, τὴν πύελον Ar. Pax 843.
clean out a bath, Gal. 15.198.

überfluten, überschwemmen ; Pind. χθόνα Ol. 9.54 ; ὅπα κῦμα κατακλύσσει ῥέον 11.10 ; Thuc. 3.89 ; ὅταν οἱ θεοὶ τὴν γῆν ὕδασι καθαίροντες κατακλύζωσιν Plat. Tim. 22d ; ὑπ' ὄμβρων κατακλυζόμενοι Isocr. 11.12 ; Sp. – Uebertr., ἀλλοδαπῶν κύματι φωτῶν κατακλυσθῆναι τὴν πόλιν Aesch. Spt. 1070 ; vgl. Eur. Or. 342 ; τὴν Φρυγῶν πόλιν χρυσῷ ῥέουσαν ἤλπισας κατακλύσειν δαπάναισιν Troad. 995 ; εἰ μὴ γὰρ ἐπιβύσει τις αὐτοῦ τὸ στόμα, ἅπαντα κατακλύσει ποιήμασιν Cratin. beim Schol. Ar. Eq. 523 ; κατακλυσθεῖσαν ὑπὸ ψόγου ἢ ἐπαίνου Plat. Rep. VI.492c ; Sp., wie χρυσίῳ κατακεκλυσμένος, bestochen, Plut. Dem. 14.

κατα-κλύζω
[in LXX for שָׁטַף, Psa.78:20, al. ;]
to inundate, deluge: pass., 2Pe.3:6.†
(AS)