κατα·κλείω (f. -κλείσω, ao. κατέκλεισα ; ao. pass. κατεκλείσθην, pf. κατακέκλεισμαι ou κατακέκλειμαι) :
   I enfermer, d’où :
      1 enfermer, emprisonner : τοὺς Ἕλληνας ἐς τὴν νῆσον, THC. 1, 109, les Grecs dans l’île ; ἑαυτὸν εἰς ἔρυμα, XÉN. Cyr. 4, 1, 18, s’enfermer dans un retranchement ; avec ἐν et le dat. HDN 5, 8, 12 ; τοὺς ψιλούς, τοὺς γυμνῆτας εἴσω τῶν ὅπλων, XÉN. An. 3, 4, 26, enfemer au milieu des hoplites les ψιλοί, les γυμνῆτες (v. ces mots) ; τινὰ ἐν φυλακῇ, NT. Luc. 3, 20, emprisonner qqn ; τὴν δεξιάν, LUC. Prom. 2, enfermer, càd. lier ou enchaîner la main droite ; fig. εἰς κίνδυνον κατακεκλεῖσθαι, DÉM. 803, être pressé par un danger ; κ. εἰς πολιορκίαν, DH. 6, 74, réduire à soutenir un siège ; τὴν τέχνην εἰς, HLD. 3, 4, réduire l’art à, etc. ;
      2 fig. contraindre, obliger : τινὰ νόμῳ, avec l’inf. DÉM. 49, 16 ; AND. 24, 19 ; ANTIPH. (ATH. 343 a) obliger qqn par la loi à, etc. ;
   II fermer, d’où :
      1 fermer : πυλίδας, HDT. 1, 191 ; δίφρον, XÉN. Cyr. 6, 4, 10, des portes, un char ;
      2 conclure un discours, DL. 10, 138 ; εἰς ἀπειλὴν κ. λόγον, DH. 7, 14, terminer un discours par une menace, οὐ κατακλείει, DYSC. Synt. p. 180, 5 Sylb. la phrase ne conclut pas, ne donne pas un sens complet ;

Moy. s’enfermer : ἐν βασιλείοις, XÉN. Cyr. 7, 2, 5, dans son palais.

➳ Att. κατακλῄω ; ion. -κληΐω, HDT. 2, 86, etc., d’où ao. pass. κατεκληΐσθην, HDT. 2, 128 ; ao. pass. dor. 2 sg. κατεκλᾴσθης, THCR. Idyl. 7, 84, et ao. moy. 3 sg. κατεκλᾴξατο, THCR. Idyl. 18, 5. — Fut. κατακλιῶ, EUP. 287 Kock ; HÉRON Bel. 28.

Étym. conj. Köchly.

old Att. κατακλῄω Th. (v. infr.); a rare fut. κατακλιῶ dub. in Eup. 287, cf. Hero Bel. 107.13; — Med., aor. -εκλεισάμην X. Cyr. 7.2.5; — Pass., aor. -εκλῄσθην, εκλείσθην (v. infr.); Ion. -εκληΐσθην Hdt. 2.128; Dor. -εκλᾴσθην Theoc. 7.84; pf. -κέκλῃμαι Ar. Pl. 206. c. acc. pers., shut in, enclose, e.g. a mummy in its case, Hdt. 2.86; freq. of blockading, τοὺς Ἕλληνας ἐς τὴν νῆσον κ. Th. 1.109; κ. ἑαυτοὺς εἰς ἔρυμα X. Cyr. 4.1.18; κατακλείειν τοὺς γυμνῆτας εἴσω τῶν ὅπλων Id. An. 3.4.26; κ. εἰς πολιορκίαν, εἰς δυσχωρίας, D.H. 6.74, 11.26; κ. τινὰ ἐν φυλακῇ Ev. Luc. 3.20, cf. OGI 669.17 (Egypt, i AD); metaph, κ. ἑαυτὸν εἰς πολιτείαν, i.e. not to be a cosmopolite, X. Mem. 2.1.13; — Pass., ἐς τὸ τεῖχος κατακλῄεσθαι Th. 4.57; ναυσὶ κατεκλῄσθησαν Id. 1.117, cf. X. An. 3.3.7; ὅταν ἐς [νεφέλας] ἄνεμος κατακλῃσθῇ Ar. Nu. 404; εἰς μικρὸν τόπον κεκλῃμένοι Isoc. 4.34; διὰ τοῦ ζῆν… κ. ἐν Ἀπόλλωνος ἢ Ἀθηνᾶς Phld. D. 1.17; — Med., shut oneself up, ἐν τοῖς βασιλείοις X. Cyr. 7.2.5; also κατεκλᾴζετο shut up the bride with oneself [in the bridal-chamber], Theoc. 18.5; — Pass., κατεκλᾴσθης Id. 7.84. metaph, νόμῳ κ.
shut up, i.e.
compel, oblige, ἂν… πᾶσαν τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητε ἐπὶ τῷ πολέμῳ μένειν D. 4.33, cf. And. 3.7, Antiph. 190.15. metaph, τῆς πόλεως εἰς κίνδυνον μέγιστον κατακεκλειμένης being reduced, D. 26.11; εἰς σπάνιν κατακλεισθῆναι D.S. 20.74; generally, confine, ἐν τῷ κατὰ φύσιν πέρατι κέκλειται τἀγαθόν Metrod. Herc. 831.8; πᾶσαι αἱ ἐπιχειρήσεις εἰς μίαν ἀπόδειξιν κλείονται Phld. Rh. 2.283 S. ; κατακλείειν τὸ πᾶν τῆς τέχνης εἰς.
confine the whole business of art to…, Hld. 3.4. c. acc. rei, shut up, close, τὰς πυλίδας Hdt. 1.191; τά ἱρά Id. 2.124, cf. 128 (Pass.); τὸ ἐργαστήριον Id. 4.14; τὸν δίφρον X. Cyr. 6.4.10; εὑρὼν ἅπαντα κατακεκλῃμένα Ar. Pl. 206; — in Pass., of humours in the body, Hp. Loc. Hom. 27.
clamp down, make fast, of stones in masonry, IG 7.3073.158 (Lebad.); also κ. [τὴν δεξιάν] Luc. Prom. 2.
close a speech, conclude, D.L. 10.138; εἰς ἀπειλὴν κ. τὸν λόγον with a threat, D.H. 7.14, cf. A.D. Synt. 234.17; οὐ κ. διάνοιαν give no complete sense, Id. Adv. 119.6 (δ. shd. be supplied, Id. Synt. 179.13); conclude an argument or inference, Phld. Sign. 15, 33.

att. κατακλῄω (s. κλείω), verschließen, einschließen, einsperren ; κατέκλεισεν αὐτὰ καὶ κατεσημήνατο Xen. Hell. 3.1.27 ; ἑαυτοὺς εἰς ἔρυμα Cyr. 4.1.18 ; αὐτοὺς εἴσω τῶν ὅπλων An. 3.4.26 ; εἰς τὴν νῆσον κατέκλῃσεν Thuc. 1.109 ; ὅταν εἰς ταύτας ἄνεμος ξηρὸς κατακλεισθῇ Ar. Nub. 404 ; öfter bei Sp. – Med. κατακλεισάμενος, der sich einschloß, Xen. Cyr. 7.2.5. – Zuschließen, δίφρον Xen. Cyr. 6.4.20. Auch πάλιν ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσθησαν, wurden durch die Schiffe blokiert, Thuc. 1.117 ; Sp. mit ἐν, z.B. κατακλείσαντες ἑαυτοὺς ἐν τῷ στρατοπέδῳ Hdn. 5.8.12 ; NT. – Ubtr., τῆς πόλεως εἰς κίνδυνον μέγιστον κατακεκλειμένης Dem. 26.11 ; εἰς σπάνιν DS. 20.74. – Vom Schließen der Rede, Sp., τελευτῶν εἰς ἀπειλήν τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον, er schloß mit folgender Drohung, Dion.Hal. 7.14 ; – νόμῳ κατακλείειν, eigtl. durch ein Gesetz in gewissen Schranken halten, nötigen, mit folgdm acc. c. inf., Andoc. 3.7 ; Dem. 4.33 ; Antiphan. bei Ath. VIII.343a. – Perf. pass. κατακεκλειμένοι εἰς τόπον Isocr. 4.34, vor Bekker κατακεκλεισμένοι.

κατα-κλείω
[in LXX: Jer.32:3 (כָּלָא), Wis.17:2, 16, 2Ma.13:21, 3Ma.3:25 * ;]
to shut up:. with accusative of person(s), before ἐν φυλακῇ (-αῖς), Luk.3:20, Act.26:10.†
(AS)