κατ·αισχύνω (f. -υνῶ, ao. κατῄσχυνα) :
      1 déshonorer, souiller, acc. : πατέρων γένος, OD. 24, 508 ; τοὺς προγόνους, PLAT. Lach. 187 a, la race des ancêtres, les ancêtres ; τὴν πατρίδα, AR. Nub. 1201, la patrie ; en parl. d’une dette non acquittée, PD. O. 10, 10 ;
      2 particul. déshonorer ou violer une femme, un enfant, etc. LYS. 96, 15 ; DÉM. 1125, 12 ;

Moy. (ao. pass. κατῃσχύνθην) éprouver un sentiment de crainte ou de respect devant, acc. SOPH. Ph. 1382, O.R. 1424 ; ISOCR. 60 e.

fut. -αισχυνῶ A. Th. 546: — dishonour, put to shame, μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος Od. 24.508; καταισχύνητέ τε δαῖτα 16.293; τὰ πρόσθε ἐργασμένα Hdt. 7.53, cf. A. Supp. 996, D. 18.101, etc. ; τὴν σὴν οὐ κ. φύσιν I put not thy nature to shame, i.e. show myself not unworthy of thee, S. El. 609; κ. τὸ Τρωϊκὸν κλέος E. Hel. 845; τὸ γένος οὐ καταισχυνῶ Ar. Av. 1451; κ. τὴν πατρίδα Id. Nu. 1220; τοὺς προγόνους Pl. La. 187a; ὑποσχέσεις Id. Smp. 183e; τὰς εὐγενείας ταῖς αὑτῶν… κακίαις Isoc. 7.76, etc.
dishonour a woman, ἀλλοτρίας γυναῖκας Lys. 1.49; also of a male, D. 45.79. ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε… χρέος covered me with dishonour in that my debt remained unpaid, Pi. O. 10 (11).8. = καταχέζειν, χαίτην Babr. 82.8. Med., feel shame before, θεούς S. Ph. 1382, cf. OT 1424; — aor. Pass., καταισχυνθέντες τὴν ἀρετὴν αὐτῶν Isoc. 4.97; c. inf., to be ashamed to…, ἰητρεύειν Hp. Art. 42; καταισχυνθῆναι… ὅπως μὴ δόξει.
to be ashamed of being thought…, Th. 6.13.

beschämen, beschimpfen, entehren ; πατέρων γένος Od. 24.507 ; δαῖτα, herabwürdigen, verunzieren, 16.293 ; ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος, deckte zu meiner Schmach die Schuld auf, Pind. Ol. 11.8 ; πόρον Aesch. Spt. 528 ; ἐμέ Suppl. 974 ; τὴν σὴν φύσιν Soph. El. 599 ; Xen. An. 3.2.14 ; τὸ Τρωϊκὸν κλέος Eur. Hel. 851 ; τὴν πατρίδα Ar. Nub. 1201 ; τοὺς προγόνους Plat. Lach. 187a ; λόγους καὶ ὑποσχέσεις, zu Schanden machen, Symp. 183e ; vgl. Polit. 268d ; τὴν παίδευσιν Isocr. 4.152 ; τὸ τῆς πόλεως ὄνομα Dem. Lept. 76 ; Folgde : παρθενίαν, schänden, Plut. Num. 10 ; vgl. Dem. 45.79.
Med. mit aor. pass., sich schämen, scheuen, τινά, vor Einem, οὐ καταισχύνει θεούς Soph. Phil. 1368, vgl. O.R. 1424 ; καταισχυνθέντες τὴν ἀρετὴν τῶν ἡμετέρων Isocr. 4.97.

κατ-αισχύνω
[in LXX chiefly for בּוּשׁ ;]
to disgrace, dishonour, put to shame: with accusative of thing(s), 1Co.11:4-5; with accusative of person(s), 1Co.1:27 11:22; pass., to be ashamed: Luk.13:17, 2Co.7:14 9:4, 1Pe.3:16; as in LXX (Psa.22:6 25:2-3, al.), of unfulfilled hopes: Rom.5:5; pass., Rom.9:33 10:11, 1Pe.2:6' (LXX) .†
(AS)