κατα·θέω (f. καταθεύσομαι) :
   I descendre en courant, XÉN. Cyr. 3, 2, 1 ; ἀπὸ λόφων, THC. 3, 97, des collines ; particul. t. de mar. venir de la haute mer, aborder : εἰς Πειραιᾶ, XÉN. Hell. 1, 1, 35, au Pirée ;
   II avec idée d’hostilité, courir contre, càd. :
      1 faire une incursion contre, acc. : χώραν, THC. 7, 27, contre un pays, ou εἰς avec l’acc. XÉN. Hell. 5, 2, 43 ;
      2 poursuivre, acc. PARTH. 13 ;
      3 fig. serrer de près, presser par des raisonnements, acc. PLAT. Theæt. 171 c.

run down, ἀπὸ λόφων Th. 3.97, cf. X. Cyr. 3.2.1; of ships, run into port, εἰς Πειραιᾶ Id. HG 1.1.35.
make inroads, εἰς πόλεις ib. 5.2.43; c. acc., κ. χώραν overrun, ravage, Th. 7.27, X. Cyr. 5.44.15; κ. θάλατταν Polyaen. 1.23.1. metaph, attack, persecute, Parth. 13.3 cod. ; τοὺς τετελευτηκότας Lib. Or. 63.42; esp.
in argument, ΄run down΄, Pl. Tht. 171c; cf. κατατρέχω ; c. gen., treat insultingly, τῆς τοῦ αὐτοκράτορος ἡλικίας Procop. Pers. 1.2.

(θέω), herablaufen, -rennen, -stürzen ; ὁπόθεν (τῶν ὀρέων) καταθέοντες ληΐζονται Xen. Cyr. 3.2.1 ; πλοῖα ἐς Πειραιᾶ καταθέοντα, in den Hafen einlaufend, Hell. 1.1.35 ; – τὴν χώραν, Streifzüge durch ein Land machen, auf Streifzügen plündern, Xen. Cyr. 5.4.15, vgl. Mem. 3.5.26, wie Polyaen. 1.23.1 τὴν θάλατταν καταθεῖν, das Meer unsicher machen ; Xen. vbdt es auch mit εἰς τὰς πόλεις, Hell. 5.2.43. – Von Personen, angreifen u. überrennen, im Disputieren, Plat. Theaet. 171c ; verfolgen, Parthen. 13 ; nach Suid. auch c. gen.