'κατα·ζεύγνυμι [ῡ]
   I tr.
      1 atteler ensemble : ἐν ἅρματι σθένος ἵππιον, PD. P. 2, 21 (prés. καταζευγνύω), à un char des coursiers vigoureux ; en parl. de mariage, EL. V.H. 4, 1 ; au pass. fig. ὑπ' ἀναγκαίης, HDT. 8, 23, être lié ou contraint par la nécessité ;
      2 p. suite, être enfermé, avec ἐν et le dat. SOPH. Ant. 947 ;
   II intr. faire halte, camper, POL. 5, 80, 2, etc. ; d’où séjourner, avec ἐν, πρός et εἰς, POL. 3, 95, 3, etc.'

and καταζευγνύω, yoke together, ἐν ἅρματα κ. σθένος ἵππιον Pi. P. 2.11; — Pass., δύο πλοῖα κατεζευγμένα (v.l. χελώνας μένας) D.S. 20.85; metaph, to be united, ταῖς πρῶτον οὕτω καταζευγνυμέναις πόλεσιν Pl. Lg. 753e; of marriage, Ael. VH 4.1. in Pass., to be straitened, confined, ὑπ’ ἀναγκαίης κατέζευχθε Hdt. 8.22; ἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη S. Ant. 947. Pass., of a right angle, to be made acute, κἂν μικρῷ τινι μᾶλλον κατεζευγμένη ᾖ ἡ εὐθεῖα γωνία Asp. in EN 19.32. intr., fix one΄s quarters, halt, encamp, ταῖς δυνάμεσι Plb. 3.95.3, cf. Plu. Sull. 25, etc.

[ῡ], (ζεύγνυμι), auch καταζευγνύω,
1) anspannen, anschirren ; ὅταν ἐν ἅρματι καταζευγνύῃ σθένος ἵππιον Pind. P. 2.11 ; binden, zusammenschnüren, einsperren, ἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη, von der Danae, Soph. Ant. 938 ; ὑπ' ἀναγκαίης κατεζεύχθη μείζονος ἢ ὥστε ἀφίστασθαι Her. 8.23. – Uebh. verbinden, ταῖς οὕτω καταζευγνυμέναις πόλεσι Plat. Legg. XI.753e ; δύο πλοῖα κατεζευγμένα DS. 20.86.
2) abspannen, ausruhen ; von einem Heere = sich lagern, ein Lager beziehen ; Pol. 18.3.5 ; πρὸς τὸν ποταμόν u. παρὰ τὸν ποταμόν, 3.95.3, 8.15.2 ; Plut. Sull. 2. Auch von Ansiedlern, sich niederlassen, ἐν τῇ πόλει Pol. 5.80.2.