ῆς (ἡ) :
      1 incursion, THC. 1, 142 ; XÉN. Cyr. 3, 3, 23 ; LYS. 160, 28 ; καταδρομὰς ποιεῖσθαι, THC. 7, 27, faire des incursions ; fig. PLAT. Rsp. 472 a ; en mauv. part, charge, accusation, POL. 12, 23, 1 ;
      2 lieu de retraite, asile, EL. N.A. 2, 9 ; 5, 49 ; 9, 1.

Étym. καταδραμεῖν, inf. ao.2 de κατατρέχω.

ἡ, inroad, raid, Th. 1.142; ἐνέδραι καὶ κ. Id. 5.56; καταδρομὰς ποιεῖσθαι Id. 7.27, etc. ; κ. γενομένης Lys. 20.28; ὥσπερ κ. ἐποιήσω ἐπὶ τὸν λόγον μου Pl. R. 472a; charge, of troops in battle, LXX 2 Ma. 5.3; assault, PRein. 18.19 (pl., ii BC). metaph, attack, invective, κ. μέλλει περὶ ἐμοῦ ποιεῖσθαι Aeschin. 1.135, cf. D.H. Th. 3; κατά τινος Plb. 12.23.1; ἐν καταδρομῆς μέρει λέγεται περί τινος S.E. M. 2.43.
recourse, κ. γίγνεται ἐπί… A.D. Pron. 25.15.
lurking-place, lair, den, δακέτου Ael. NA 2.9, cf. 5.49 (pl.); ὕπαντροι ἢ λοχμώδεις κ. ib. 9.1. perh. = cryptoporticus, IGRom. 4.159.23 (Cyzicus).

ἡ,
1) das Anrennen gegen Einen, der Streifzug, Thuc. 1.142 ; τὴν χώραν καταδρομαῖς λείαν ἐποιεῖτο 8.41 ; καταδρομὰς ποιεῖσθαι 7.27, wie Xen. Cyr. 3.3.23 ; καταδρομῆς γενομένης τῶν φυγάδων Lys. 20.28 ; ὥσπερ καταδρομὴν ἐποιήσω ἐπὶ τὸν λόγον μου Plat. Rep. V.472a ; vgl. καταδρομὴν μέλλει ποιεῖσθαι περὶ ἐμοῦ Aesch. 1.135. Oft bei Pol., auch übertr., κατὰ τοῦ Ἐφόρου Τίμαιος πλείστην πεποίηται καταδρομήν 12.23.1, er zieht gegen ihn mit heftigem Tadel los ; auch öfter bei Ath.
2) Zufluchtsort, Schlupfwinkel, Ael. H.A. 2.9, 5.49.

an inroad, raid , (Thucydides), etc.:—;metaphorically a vehement attack, invective , (Aeschines Orator) (ML)