κατα·δέω-ῶ :
      1 lier solidement, attacher fortement : ἱστὸν προτόνοισιν, OD. 2, 425, un mât avec des câbles ; ἵππους ἱμᾶσιν ἐπὶ φάτνῃ, IL. 10, 567, des chevaux avec des longes à la crèche ; τινα ἐν δεσμῷ, OD. 15, 443, lier qqn ; d’où mettre en prison, emprisonner, acc. HDT. 3, 143 ; THC. 8, 15 ; PLAT. Tim. 70 e ; κ. τὴν ἐπὶ θανάτῳ (s.-e. δέσιν) HDT. 5, 72, emprisonner pour mettre à mort ; particul. lier par un charme magique (en faisant un nœud) ATH. 670 c ; DC. 50, 5 ; DIN. (HARP.) ;
      2 p. suite, bander, d’où fermer : τοὺς ὀφθαλμούς, HDT. 2, 122, les yeux ; fig. ἀνέμων κελεύθους ou κέλευθα, OD. 5, 383 ; 10, 20, fermer les chemins des vents, càd. les empêcher de gêner la navigation (en ne laissant libre que le vent favorable) ; νόστον, OD. 14, 61, empêcher, propr. fermer le retour ;
      3 condamner après avoir convaincu, τινα φῶρα εἶναι, HDT. 2, 174, qqn d’être un voleur ; p. opp. à ἀπολύω, HDT. 4, 68 ;

Moy. :
      1 attacher pour soi ou à soi : ἀγχόνιον βρόχον, EUR. Hel. 686, se pendre avec un lacet ;
      2 fig. lier à soi (par un serment, etc.) DH. Rhet. 11 ; PARTH. 12.

κατα·δέω :
      1 manquer de, être en arrière de : ἡ ὁδὸς καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων, ὡς μὴ εἶναι πεντακοσίων, HDT. 2, 7, il s’en faut de 15 stades que le chemin ne soit de 500 ; καταδέουσαι μιῆς χιλιάδος ἕνδεκα μυριάδες, HDT. 9, 30, onze myriades moins un millier ;
      2 être inférieur à : τινος εἰς εὐδαιμονίαν, PAUS. 8, 33, 2, être moins heureux que qqn.

lack, need, c. gen., esp. of numbers, ἡ [ὁδὸς] καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων [ὡς] μὴ εἶναι πεντακοσίων Hdt. 2.7; πυραμίδα… εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν τριῶν πλέθρων wanting 20 feet of 3 plethra, ib. 134; ἕνδεκα μυριάδες ἦσαν, μιῆς χιλιάδος… καταδέουσαι Id. 9.30, cf. 70; [τὸ ναυτικὸν] δύο νεῶν κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν there was a lack of two ships, 8.82 (unless κατέδεε be impersonal).
come after, be behind, Θῆβαι ἀνδρὸς ἰδιώτου καταδέουσιν εἰς εὐδαιμονίαν Paus. 8.33.2.

fut. -δήσω, bind on or to, bind fast, πρυμνήσια, ἱστόν, Il. 1.436 (tm.), Od. 2.425 (tm.); ἵππους μὲν κατέδησαν… ἱμᾶσι φάτνῃ ἐφ’ ἱππείῃ Il. 10.567; ἐπ’ ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν 8.434; ἐμὲ μὲν κατέδησαν… ἐνὶ νηΐ Od. 14.345; κ. λάρνακας Hdt. 3.123; — Pass., καταδεδεμένος τοὺς ὀφθαλμούς Hdt. 2.122; ἐν φόβῳ καταδεθεῖσα E. Ion 1498 (lyr.) (so μανίη καταδεῖ τινα Hermesian. 7.85); καταδεῖται ψυχὴ ὑπὸ σώματος Pl. Phd. 83d; γλῶττα δεδεμένη Arist. HA 492b32; — Med., bind to oneself, ἀγχόνιον βρόχον κατεδήσατο E. Hel. 687 (lyr.); σπόγγους περὶ τὰ ὦτα Arist. Pr. 960b15; metaph, ἀριθμῷ καταδήσασθαι tie up for oneself in lots, D.H. Th. 11.3; καταδησαμένη τινὰ ὁρκίοις Parth. 12.3. κ. τι ἀπό or ἔκ τινος, metaph, establish securely, τὴν διὰ πάντων διήκουσαν ὠφέλειαν ἀπὸ [τοῦ συλλογισμοῦ] Procl. in Alc. p. 252 C., cf. Simp. in de An. 15.34.
bind up, θραῦμα, τραύματα, LXX Si. 27.21, Ev. Luc. 10.34.
put in bonds, imprison, Hdt. 3.143, Th. 8.15, Pl. Ti. 70e, etc. ; κ. τὴν ἐπὶ θανάτῳ (sc. δέσιν) Hdt. 5.72.
convict of a crime, opp. ἀπολύω, c. inf., κ. τινὰ φῶρα εἶναι Hdt. 2.174, cf. 4.68.
tie down, stop, check, ἀνέμων κατέδησε κελεύθους or κέλευθα, Od. 5.383, 10.20; ὅς μοι ἐφορμήσας ἀνέμους κατέδησε κελεύθου 7.272, cf. 4.380; τοῦ γε θεοὶ κατὰ νόστον ἔδησαν 14.61.
bind by spells, enchant (with fut. -δήσομαι Theoc. 2.3), Din. Fr. 6.7 (Pass.), SIG 1175.2 (iv/iii BC), etc. ; κ. τὸ ἐργαστήριόν τινος Tab. Defix. 71.2 (iii BC); κ. τινὰ γλῶτταν καὶ ψυχὴν καὶ λόγον Tab. Defix. Aud. 49.1 (iv/iii BC); γοητεῦσαι καὶ κ., of Cleopatra, D.C. 50.5; — Pass., Tab. Defix. 107a2, Clearch. 38, Plu. 2.378f; cf. καταδηνύω, καταδίδημι.

(δέω²), ermangeln ; καταδέουσαι μιῆς χιλιάδος ἕνδεκα μυριάδες, 110 000 weniger ein Tausend, also 109 000, Her. 9.30 ; καταδεῖ τὸ ναυτικὸν δύο νηῶν ἐς τὸν ἀριθμόν 8.82 ; ἡ ὁδὸς καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων, ὡς μὴ εἶναι πεντακοσίων χιλίων 2.7 ; Sp., wie Paus. 8.33.3, nachstehen.

(δέω¹),
1) anknüpfen, festbinden ; κατέδησαν ἐϋτμήτοισιν ἱμᾶσιν φάτνῃ ἐφ' ἱππείῃ Il. 10.567, wie 8.434 ; ἐμὲ ἐνὶ νηΐ Od. 14.345, δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ 15.443 ; zubinden, verschließen, versperren, ἀνέμων κέλευθα 5.383, 10.20 ; ähnlich ἐμοὶ κατέδησε κέλευθα 7.272 ; τοῦ γε θεοὶ κατὰ νόστον ἔδησαν, sie verhinderten seine Rückkehr, 14.61 ; ἐν φόβῳ καταδεθεῖσα Eur. Ion 1498, der auch das med. braucht, ἀγχόνειον βρόχον δι' ἐμὲ κατεδήσατο Hel. 693 ; καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμούς, mit verbundenen Augen, Her. 2.122.
2) binden, ins Gefängnis werfen ; συνέλαβέ σφεας καὶ κατέδησε Her. 3.143 ; τοὺς ἄλλους κατέδησαν τὴν ἐπὶ θανάτῳ 5.72, vgl. ἐπί, Folgde ; τοὺς μὲν δούλους ἠλευθέρωσαν, τοὺς δ' ἐλευθέρους κατέδησαν Thuc. 8.15 ; dah. auch verurteilen, ὅσοι μὲν κατέδησαν φῶρα εἶναι, im Ggstz von ἀπολύειν, Her. 2.174, 4.68. – Uebertr., ἐν τούτῳ τῷ πάθει μάλιστα καταδεῖται ψυχὴ ὑπὸ σώματος Plat. Phaed. 83d.
3) durch magische Knoten bezaubern, behexen ; neben καταγοητεύω DC. 50.6 ; Harp. Vgl. κατάδεσμος. So auch zu nehmen καταδέδενται οἱ ἔρωτες Ath. XV.670c.

κατα-δέω, -ῶ
[in LXX for חָבַשׁ, etc. ;]
to bind up: τ. τραύματα (cf. Sir.27:21), Luk.10:34.†
(AS)

to have lack of, to need (MT)