κατα·ϐοάω-οῶ (f. -ϐοήσομαι) :
   I crier contre, accabler d’injures ou de reproches, gén. HDT. 6, 85 ; THC. 1, 67, etc. ; DH. 10, 33 ; au pass. être l’objet de clameurs hostiles, APP. Civ. 5, 13 ;
   II accabler ou étourdir de ses cris, càd. :
      1 assourdir de ses cris, AR. Ach. 711, Eq. 286 ;
      2 étourdir de supplications bruyantes, gén. PLUT. M. 773 a.

➳ Fut. ion. -ϐώσομαι, HDT. 6, 85.

fut. -βοήσομαι Ar. Eq. 286; Ion. -βώσομαι Hdt. 6.85; strengthd. for βοάω : — bawl, οὐ μόνον βοᾶν, ἀλλ’ ἤδη καὶ καταβοᾶν Ph. 1.475; but usu. c. gen., cry out, inveigh against, τινὸς περί τινος Hdt. l.c. ; κ. τινῶν ὅτι σπονδὰς λελυκότες εἶεν Th. 1.67, cf. 115, 5.45; — Pass., have clamour raised against one, ὑπό τινων App. BC 5.13. c. acc., shout down, Ar. Ach. 711, Eq. 286. c. acc. cogn., κατά μοι βόασον… ὄπα τοῖς Ἀτρείδαις carry down my voice…, S. El. 1067 (lyr.).
call for help, τινὶ περί τινος PSI 16.551.2 (iii BC), PMagd. 42.5 (iii BC); c. gen. et inf., demand clamorously from…, κ. τινὸς κολάζειν τὸν στρατιώτην J. BJ 2.12.1. Pass., to be loudly entreated, Nic.Dam. 4J.

(βοάω), gegen Einen schreien, anschreien, Einem Vorwürfe machen, ihn anklagen, τινός, ἀγγέλους καταβωσομένους Λευτυχίδεω περί τινος Her. 6.85 ; Thuc. 1.67, 5.45 ; – nieder-, überschreien, καταβοήσομαι βοῶν σε Ar. Eq. 286, vgl. Ach. 676 ; – anrufen, κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν Plut. amat. narrat. 2.

to cry down, cry out against , with genitive, (Herdotus Historicus); κ. τινῶν ὅτι τὰς σπονδὰς λελυκότες εἶεν (Thucydides); with accusative to bawl down, outcry , (Aristophanes Comicus) (ML)