εως (ἡ) [ῠ]
   I action de dissoudre, d’où :
      1 action de congédier, licenciement : στρατιᾶς, XÉN. Cyr. 6, 1, 13, d’une armée ; τριήρους, DÉM. 1209, 24, de l’équipage d’une trirème ; εἰς κατάλυσιν, XÉN. Hipp. 3, 12, jusqu’à ce que les hommes soient congédiés (après une revue) ;
      2 dissolution, ruine, renversement, destruction (d’un gouvernement, etc.) THC. 1, 18 ; XÉN. Cyr. 8, 1, 45 ; PLAT. Leg. 864 d ;
      3 achèvement, terminaison, fin (d’un repas, d’une guerre, de la vie) THC. 8, 18 ; XÉN. Mem. 2, 8, 1 ; POL. 5, 102, 6 ;
   II action de délier (un attelage ou des bagages) d’où :
      1 séjour, repos, EUR. El. 393 ; κ. ποιεῖσθαι, POL. 2, 15, 6, faire un séjour ;
      2 lieu pour se reposer, hôtellerie, auberge, PLAT. Prot. 315 d, etc. ; ANTIPH. (Bkk. 103, 14) ; DS. 1, 51 ; PLUT. Cam. 38 ; particul. caravansérail, HDT. 5, 52.

Étym. καταλύω.

εως, ἡ, dissolution, putting down, esp. of governments, ἡ τῶν τυράννων κ. ἐκ τῆς Ἑλλάδος Th. 1.18; τοῦ δήμου And. 1.36, Lys. 13.20; τῆς παρούσης πολιτείας Pl. Lg. 864d; τῆς ἀρχῆς X. Cyr. 8.1.47, cf. Arist. Pol. 1305b3, al. ; Κρόνου Phld. Piet. 94; generally, τὴν τῶν πονηρῶν ὁμιλίαν κ. εἶναι ἀρετῆς X. Mem. 1.2.20; κ. χρείας Gal. 9.44.
dismissal, disbanding of a body of men, στρατιᾶς X. Cyr. 6.1.13; κ. τριήρους breaking up of a ship΄s crew, D. 50.11; εἰς κατάλυσιν till dismissal, of soldiers at a review, X. Eq. Mag. 3.12. κ. πολέμου pacification, Th. 8.18, X. Mem. 2.8.1, Isoc. 6.51. generally, end, termination, συμποσίου X. Smp. 9.7; βίου Id. Ap. 30, PMagd. 8.10 (iii BC).
settlement of disputes, IG 5(2).357.21 (Stymphalus, iii BC).
feebleness, impotence, χειρῶν καὶ σκελέων Hp. Epid. 4.53.
resting, lodging, δεξώμεθ’ οἴκων καταλύσεις E. El. 393; κ. ποιεῖσθαι to rest, Plb. 2.15.5. = κατάλυμα, restingplace, guest-chamber, quarters, lodging, σταθμοὶ καὶ καταλύσιες (Ion.) κάλλισται Hdt. 5.52; ξένοις κ. ποιεῖν Pl. Prt. 315d, cf. Lg. 919a (pl.), Antiph. 15, Alex. 2.2, Dicaearch. 1.6 (pl.), IG 4.203 (Corinth); κ. βασιλική PPetr. 3 p. 137 (iii BC). pl., billets for troops, PHal. 1.168 (iii BC).

ἡ,
1) Auflösung, Zerstörung, bes. der Staatsverfassung, τοῦ δήμου, der Demokratie, Andoc. 1.36, 3.6, wie Xen. Hell. 2.3.28 u. A.; τῆς παρούσης πολιτείας Plat. Legg. XI.864d ; τῆς ἀρχῆς Xen. Cyr. 8.1.45 ; Sp., τῆς βασιλείας, δυναστείας, Pol. 3.1.9, 2.7 ; auch τοῦ τυράννου, τοῦ Περσέως, das Stürzen desselben, 10.25.3, 30.10.1, wie Thuc. 1.18 τὴν τῶν τυράννων κατάλυσιν ἐκ τῆς Ἑλλάδος, die Vertreibung der Tyrannen ; übh. Vernichtung, τῆς ἀρετῆς Xen. Mem. 1.2.20 ; στρατιᾶς, die Auflösung, Entlassung, Xen. Cyr. 6.1.10. – Die Beendigung, das Ende, πολέμου Xen. Mem. 2.8.1 u. sonst ; κατάλυσιν τοῦ πολέμου ποιεῖσθαι, den Krieg beilegen, Thuc. 8.18 ; Pol. u. A.; τοῦ βίου, das Lebensende, Xen. Apol. 30.
2) das Einkehren ; δεξώμεθ' οἴκων καταλύσεις Eur. El. 393 ; die Herberge, Macho Ath. VIII.337d ; ξένοις κατάλυσιν πεποίηκε Plat. Prot. 315d ; καταλύσεσιν ἀγαπηταῖς τινα δέχεσθαι Legg. XI.919a ; Pol. κατάλυσιν ποιεῖσθαι, einkehren, 2.15.6.

1. a dissolving, dissolution of governments, (Thucydides), etc.
2. the dismissal or disbanding of a body of men, στρατιᾶς (Xenophon Historicus); εἰς κατάλυσιν till dismissal , of soldiers at a review, (Xenophon Historicus)
3. κ. τοῦ πολέμου an ending of the war, pacification , (Thucydides)
4. generally, an end, termination , (Xenophon Historicus)
5. a resting, lodging, rest , (Euripides)
6. = κατάλυμα, a resting-place, guest-chamber, quarters, lodging , καταλύσιες (ionic for -λύσεις); (Herdotus Historicus) (ML)