'κατά·κειμαι (seul. prés. impf., et fut. -κείσομαι) être étendu, couché :
   I au propre :
      1 en gén. OD. 10, 532 ; 11, 45 ; ἐπὶ πλευράς, IL. 24, 20, sur le flanc ; ἐφ' ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι, AR. Ach. 70, étendus mollement sur des chars ; en parl. d’animaux, IL. 17, 677 ; OD. 19, 439 ;
      2 être étendu sur un lit, d’où être malade, HDT. 7, 229 ; LUC. Ic. 31 ;
      3 être à table, PLAT. Conv. 177 d, etc. ;
   II fig. :
      1 être placé, être à demeure, en parl. de choses, IL. 24, 527 ; HÉS. O. 362 ; ἄλγεα ἐν θυμῷ, IL. 24, 523, (laissons) la douleur en repos dans nos cœurs ;
      2 avec idée de blâme, être inactif, inerte, XÉN. An. 3, 1, 14 ;
      3 fig. être couché sur, càd. appliqué à : ἀρετᾷ, PD. I. 1, 58, à de nobles actions (sel. d’autres, ἀρετὰ κατάκειται, la vertu est là devant) ;
      4 s’étendre, se trouver situé, en parl. de pays, PD. N. 4, 85.

➳ Impf. 3 pl. ion. κατεκέατο, HDT. 7, 229.

'

Ep. 3 pl. κατακείαται Il. 24.527; Ion. plpf. κατεκέατο Hdt. 7.229; subj. -κέωμαι Pl. Smp. 213b; — Pass., only in pres. and impf. with fut. Med. -κείσομαι : — lie down, μῆλα τὰ δὴ κατάκειτ’ ἐσφαγμένα Od. 10.532; ἐπὶ πλευρὰς κ. Il. 24.10; νέκυς κ. Tyrt. 11.19; ἐφ’ ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι Ar. Ach. 70.
lie hid, ἐν λόχμῃ… κατέκειτο μέγας σῦς Od. 19.439; θάμνῳ ὑπ’ ἀμφικόμῳ κατακείμενος Il. 17.677.
lie stored up, δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει Il. 24.527; τό γ’ ἐν οἴκῳ κατακείμενον ἀνέρα κήδει Hes. Op. 364; metaph, ἄλγεα… ἐν θυμῷ κ. Il. 24.523.
to be deposited, of deeds in a registry, POxy. 1040.32 (iii AD), etc.
lie sick, keep one΄s bed, Hdt. 7.229, Ev. Marc. 1.30, etc. ; lie in bed, Ar. Ec. 313; ἐφ’ ὃ κατέκειτο Ev. Luc. 5.25.
lodge, reside, Hp. Epid. 1.26. εʹ, 3.1. γ΄, al.
to be idle, X. An. 3.1.14; of things, lie neglected, καθεύδειν ἐᾶν ἐν τῇ γῇ κατακείμενα τὰ τείχη Pl. Lg. 778d.
recline at meals, πῖνε, κατάκεισο Ar. Ach. 985, cf. Hdt. 3.121, Pl. Smp. 185d, Ev. Marc. 14.3. of land, lie sloping to the sea, πρῶνες ἔξοχοι κεινται Pi. N. 4.52. ἀρετᾷ κατάκειται πᾶσαν ὀργάν is expended in every impulse on…, Id. I. 1.41.

(κεῖμαι), daliegen, darniederliegen ; μῆλα τὰ δὴ κατέκειτ' ἐσφαγμένα Od. 10.532 ; δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει Il. 24.527 ; vgl. Hes. O. 366 ; θάμνῳ ὑπ' ἀμφικόμῳ κατακείμενος Il. 17.676, mit der Nebenbdtg »darunter verborgen liegen«, wie ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς Od. 19.439 ; Ar. ἐφ' ἁρμαμαξῶν, Ach. 70, Lys. 773. – Bes. krank darniederliegen, κατεκέατο ὀφθαλμιῶντες Her. 7.229, wie Luc. Icarom. 31 ; – zu Tische liegen, Plat. Symp. 177d ; ἐπὶ κλινῶν Rep. II.372d, öfter ; ἐγὼ μέν μοι δοκῶ κατακεῖσθαι, mich niederzulegen, Phaedr. 230e ; müßig daliegen, Xen. An. 3.1.14 ; – τὸ κατακείμενον, das niederwärts Liegende, nach der Seeküste zu Gelegene.
Uebertr., εἰ δ' ἀρετᾷ (v.l. ἀρετά) κατάκειται πᾶσαν ὀργάν Pind. I. 1.41, was erkl. wird »wenn er sich mit allem Fleiß auf die Tugend legt«.

κατά-κειμαι
[in LXX: Pro.6:9 23:34 (שָׁכַב), Jdth.13:15, Wis.17:7 * ;]
__1. to lie down.
__2. to lie sick: Mrk.1:30 2:4, Jhn.5:6, Act.28:8; before ἐπί with genitive, Act.9:33; id. with accusative, Luk.5:25; ἐν, Jhn.5:3.
__3. to recline at meals (cf. ἀνάιειμαι): Mrk.14:3, Luk.5:29; before ἐν, Mrk.2:15, Luk.7:37, 1Co.8:10.†
(AS)