LSJ
ον, an adject. form, perh. only in Poll. 4.11 (in all early writers written divisim καλὸς κἀγαθός)· καλὸς κἀγαθός orig. denotes a perfect gentleman, Hdt. 1.30, Ar. Eq. 185, 735, al., Th. 4.40, 8.48, X. HG 5.3.9, Arist. Pol. 1293b39, etc. ; καλώ τε κἀγαθώ X. An. 4.1.19; but later in a moral sense, a perfect character, Arist. MM 1207b25; also applied to qualities, actions, etc., οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι Pl. Ap. 21d; τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν ἔργων X. Mem. 2.1.20; καρτερία κ. κ. Pl. La. 192c; καρδία κ. καὶ ἀ. Ev. Luc. 8.15; πάντα ἔμοιγε δοκεῖ τὰ καλὰ καὶ τἀγαθὰ ἀσκητὰ εἶναι X. Mem. 1.2.23, cf. Cyr. 2.1.17; of things, admirable, splendid, ib. 3.3.6; πᾶν ὅ τι κ. καὶ ἀ. ἐστιν ἐν Σάρδεσιν ib. 7.2.12; μαντεῖαι πολλαὶ καὶ καλαὶ κἀγ. καὶ ἀληθεῖς D. Ep. 1.16; Sup., ὅ τι κάλλιστον καὶ ἄριστον ἔχετε X. An. 2.1.9, cf. 5.6.28; rarely with words between, ἦν καὶ κ., ὦ δέσποτα, καὶ ἀ. v.l. in Id. Cyr. 4.6.3; ἅμα μὲν κ., ἅμα δὲ ἀ. Pl. Ti. 88c; κ. μὲν γὰρ ἦν καὶ ἀ. ὁ Βρασίδας Plu. Lyc. 25.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
d.i. καλὸς καὶ ἀγαθός, u. so bei den guten Schriftstellern zu schreiben, vgl. Lobeck zu Phryn. 603, der, wenn die zusammengesetzte Form vorkommt, καλοκ ἄγαθος zu betonen rät, wie auch Bekker Poll. 4.11 schreibt ; schön u. gut, der Mann, wie er sein soll, gewandt und tüchtig, redlich u. zuverlässig, ein Ehrenmann, bieder u. brav, s. καλός. Die καλοὶ καὶ ἀγαθοί sind bes. in Athen die optimates, Männer von guter Herkunft, Erziehung u. Lebensart, die Gebildeten, im Ggstz der rohen Volksmasse.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)