[ῡ] rendre beau, d’où :
      1 nettoyer, ARSTT. Probl. 24, 9 ; POL. 6, 33, 4 ; fig. parer d’un beau prétexte ou d’un beau nom, SOPH. Ant. 496 ; PLAT. Leg. 944 b ;
      2 orner, parer, embellir, fig. PLUT. M. 959 ;

Moy. se glorifier, PLAT. Ap. 20 c ; ἐπί τινι, EL. V.H. 3, 39, de qqe ch.

Étym. κάλλος.

(< καλός) beautify, νέα πρόσωπα S. Fr. 871.6; — Pass., Plot. 6.1.20; λίθῳ Λακαίνῃ Them. Or. 18.223a. metaph, gloss over, ὅταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ S. Ant. 496; εὐδιάβολον κακὸν κ. Pl. Lg. 944b. Med., pride oneself in a thing, Id. Ap. 20c; ἐπί τινι Ael. VH 3.19.
sweep clean, Arist. Pr. 936b27, UPZ 79.17 (ii BC); ὡς ῥαίνηται καὶ καλλύνηται [ἡ πλατεῖα] Plb. 6.33.4.

schön machen, schmücken ; vom Monde Soph. frg. 713 πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη ; reinigen, ausfegen, Poll. 6.94 ; Arist. Probl. 24.8, wie pass., Pol. 6.33.4.
Uebertr., beschönigen, ὅταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ Soph. Ant. 492 ; εὐδιάβολον κακόν Plat. Legg. XII.944b.
Med. schön tun, sich zieren, prunken, neben ἁβρύνομαι Plat. Apol. 20c ; ἐπί τινι Ael. V.H. 3.1.