καλλ·ιερέω-ῶ (f. -ήσω, ao. ἐκαλλιέρησα, pf. κεκαλλιέρηκα, pl.q.pf. ἐκεκαλλιερήκειν) offrir un sacrifice favorable, sacrifier sous d’heureux auspices (cf. lat. litare, perlitare) : τοῖς θεοῖς, XÉN. Hipp. 3, 1 ; PLAT. Leg. 791 a, aux dieux ; τινα, PLUT. Alex. 69, qqn ; τινί τι, THCR. 5, 148, qqe ch. à qqn ; impers. : οὐ γὰρ ἐκαλλιέρεε διαϐαίνειν, HDT. 6, 76, car il ne pouvait obtenir d’auspices favorables à son passage ; avec ὥστε et l’inf. HDT. 9, 38 ; abs. XÉN. Cyr. 6, 4, 16 ; PLUT. Æmil. 17 ; p. suite, au pass. être offert sous d’heureux auspices, se produire avec des présages favorables, HDT. 9, 19 ; XÉN. Hell. 3, 1, 17 ;

Moy. au sens tr. HDT. 7, 113 ; XÉN. An. 5, 4, 22 ; ISOCR. 308 a.

Étym. κ. ἱερόν.

pf. κεκαλλιέρηκα Ph. 1.319; plpf. ἐκεκαλλιερήκειν X. Cyr. 6.4.12; (< ἱερόν): — have favourable signs in a sacrifice, obtain good omens, of the person, κἂν καλλιερῆτε Pl.Com. 51, cf. X. l.c., IG1². 45.5, etc. ; — also in Med., Hdt. 6.82, Isoc. 14.60, X. An. 5.44.22, etc. ; ἐς τὸν (sc. ποταμὸν)… ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους (where ἐς τόν is constructed with σφάζοντες) Hdt. 7.113. c. acc., sacrifice with good omens, ταῖς Νύμφαις τὰν ἀμνόν Theoc. 5.148; καλλιερεῖν βοῦν prob. l. in Orac. ap. D. 21.53; ἑαυτὸν τῷ πατρίῳ νόμῳ Plu. Alex. 69; abs., κ. τοῖς θεοῖς X. Eq. Mag. 3.1, cf. Pl. Lg. 791a; — Med., Ar. Pl. 1181; — Pass., ἐὰν καὶ καλλιερηθῇ τοῖς θεοῖς Men. 319.8; τοὺς ξένους τῇ Ἀρτέμιδι καλλιερεῖσθαι S.E. P. 1.149. of the offering, give favourable omens, καλλιερησάντων [τῶν ἱρῶν] Hdt. 9.19; καλλιερῆσαι θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο (sc. τὰ ἱρά) Id. 7.134; c. inf., οὐκ ἐκαλλιέρεε ὥστε μάχεσθαι Πέρσῃσι Id. 9.38; οὐκ ἐκαλλιέρεε οὐδαμῶς διαβαίνειν μιν Id. 6.76; — Med., ὡς οὐδὲ ταῦτα ἐκαλλιερεῖτο X. HG 3.1.17.

günstig, glücklich opfern, ein Opfer darbringen, das nach den im Opfertiere gefundenen Zeichen den Göttern angenehm ist u. somit Glück für ein Unternehmen verheißt ; οἷς ἂν καλλιεροῦντες θύωοι Plat. Legg. VII.791a ; ἐκεκαλλιερήκει Xen. Cyr. 6.4.12 ; Sp., οὐκ ἐκαλλιέρει μέχρις εἴκοσι Plut. Aemil. P. 17 ; ταῖς Νύμφαις τὸν ἀμνόν Theocr. 5.148. So auch im med., ἐς τὸν ποταμὸν οἱ μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους λευκούς Her. 7.113 ; Xen. An. 5.4.22 ; aor., Cyr. 1.5.5 ; vgl. Ar. Plut. 1181. Aber pass. ist τὸ ἱερὰ ἐκαλλιερεῖτο Xen. Hell. 3.1.17. – Mit dem inf., οὐ γὰρ ἐκαλλιέρεε διαβαίνειν μιν, er erlangte keine günstigen Zeichen, um überzusetzen, Her. 6.76 ; ὥστε μάχεσθαι 9.38 ; intr., καλλιερῆσαι τοῖς θυομένοις οὐκ ἐδύνατο, sc. ἱερά, die Opfer konnten nicht gelingen, nicht unter glücklichen Vorzeichen zu Stande kommen, 7.134, vgl. 9.19 καλλιερησάντων τῶν ἱερῶν ἐπορεύοντο. – S.Emp. pyrrh. 1.149 sagt ἐν Ταύροις νόμος ἦν τοὺς ξένους τῇ Ἀρτέμιδι καλλιερεῖσθαι.