'ή, όν, nouveau, càd. :
      1 qui vient de se produire, récent, neuf, ATT. ; p. opp. à παλαιός, HDT. 9, 26 ; καινοὺς λόγους φέρειν, ESCHL. Ch. 659, apporter des nouvelles ; τί δ' ἔστι καινόν ; SOPH. O.C. 722, quoi de nouveau ? ἐκ καινῆς (s.-e. ἀρχῆς) THC. 3, 92, de nouveau ; τραγῳδῶν τῇ καινῇ (s.-e. ἡμέρᾳ ou εἰσόδῳ) DÉM. 244, 1, ou τραγῳδοῖς καινοῖς, DÉM. 243, 17, le jour des tragédies nouvelles ;
      2 différent de ce qui s’était produit jusqu’alors, innové : οὐδὲν καινότερον εἰσέφερε τῶν ἄλλων, XÉN. Mem. 1, 1, 3, il n’a pas introduit plus de nouveau que les autres ; καινὰ πράγματα, PLUT. Cic. 14, affaires nouvelles, changement dans les affaires, révolution (lat. res novæ) ;
      3 p. suite, inattendu, imprévu ; τὸ καινὸν τοῦ πολέμου, THC. 3, 30, le tour imprévu que prend une guerre ;
      4 étrange, extraordinaire, SOPH. Ph. 52, etc. ; καινοὶ σοφισταί, PLAT. Euthyd. 271, sophistes étranges ; κ. καὶ ἄτοπα, PLAT. Rsp. 405, choses nouvelles et étranges ; τὸ καινότατον, LUC. Nigr. 21, ce qu’il y a de plus extraordinaire, d’ord. parenth. ;
      5 en parl. de pers. : κ. ἄνθρωπος, PLUT. Cato ma. 1, homme nouveau, parvenu (lat. homo novus).

• Cp. -ότερος, BATR. 116 ; XÉN. Mem. 1, 1, 3, etc. ; • Sup. -ότατος, ANT. 119, 25 ; LUC. l. c. etc.

Étym. R. indo-europ. *ken-, nouveau, frais ; cf. lat. re-cēns.

'

ή, όν, new, fresh, ἔργα οὔτ’ ὦν κ. οὔτε παλαιά Hdt. 9.26; κ. ὁμιλία A. Eu. 406; κ. λόγους φέρειν to bring news, Id. Ch. 659; τίδ’ ἐστὶ κ. ; S. OC 722, cf. Ph. 52; τὰ κ. τοῖς πάλαι τεκμαίρεται Id. OT 916; θυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι Id. Tr. 613; ἢ βούλεσθε περιόντες πυνθάνεσθαι, 'λέγεταί τι κ. ;' D. 4.10; γένοιτ’ ἄν τι καινότερον ἤ… ibid. ; ἐκ καινῆς (sc. ἀρχῆς) anew, afresh, Th. 3.92, Thphr. CP 5.1.11, Jahresh. 23 Beibl. 91 (Pamphyl., i AD), etc. (also ἐκ καινοῦ CPR 244.14 (iii AD)); esp. of new dramas, τραγῳδῶν γιγνομένων καινῶν Aeschin. 3.34; briefly τραγῳδοῖς κ. at the representation of the new tragedies, Docum. ap. D. 18.54; τραγῳδῶν τῇ κ. [ἐπιδείξει] ib. 55; καινῇ κωμῳδῶν, τραγῳδῶν, CIG 2759iii (Aphrodisias); but κ. κωμῳδία, τραγῳδία, of a new style of drama, IG 7.1773 (Thebes, ii AD).
newly-made, κύλικες, τριήρης, ὀθόνια, οἶνος, SIG 1026.26 (Cos, iv/iii BC), IG2². 1623.289, PLond. 2.402v12 (ii BC), Ostr. 1142.4 (iii AD). Adv. -νῶς newly, afresh, Alex. 240.4.
newly-invented, novel, καινότεραι τέχναι Batr. 116; κ. προσφέρειν σοφά E. Med. 298; ἔνθα τι κ. ἐλέχθη Philox. 3.23; οὐκ ἀείδω τὰ παλαιά, καινὰ γὰρ ἀμὰ κρείσσω Tim. Fr. 21; κ. θεοί strange gods, Pl. Euthphr. 3b; κ. δαιμόνια Id. Ap. 24c; κ. τινες σοφισταί Id. Euthd. 271b; κ. καὶ ἄτοπα ὀνόματα Id. R. 405d; καινὰ ἐπιμηχανᾶσθαι innovations, X. Cyr. 8.8.16; οὐδὲν καινότερον εἰσέφερε τῶν ἄλλων he introduced as little of anything new as others, Id. Mem. 1.1.3, cf. Pl. Phd. 115b; πεπόνθαμεν καινότατον D. 35.26; τὸ κ. τοῦ πολέμου prob. f.l. for κενόν (v. κενός), Th. 3.30; οὐ καινόν nothing to be surprised at, Hp. Int. 17; τὸ καινότατον what is strangest, parenthetically, Luc. Nigr. 22, al. ; εἰ χρὴ καινότατα μᾶλλον ἢ κακουργότατα εἰπεῖν Antipho 2.4.2. Adv., μὴ σὺ καινῶς μοι λάλει in new, strange style, Alex. 144, cf. Pl. Phdr. 267b; Comp. καινοτέρως, νοῆσαι περί τινος Arist. Cael. 308b31; without precedent, καινῶς κατακριθῆναι OGI 669.46, 49 (Egypt, i AD). κ. ἄνθρωπος, = Lat. novus homo, Plu. Cat. Ma. 1; πράγματα κ., = res novae, Id. Cic. 14, cf. 2.212c.

ή, όν, neu, was noch nicht dagewesen ist, ungewöhnlich, fremd, unerwartet ; φέρω καινοὺς λόγους Aesch. Ch. 648 ; ὅπως καινά τε κλύῃς νέα τ' ἄχη Pers. 654 ; τί δ' ἔστιν καινόν ; Soph. O.C. 726 ; φανεῖν θεοῖς θυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι Tr. 610 ; Eur. Ion 641 ; καινὰ προσφέρων σοφά Med. 298 ; πάλιν καινὴν ἐμποιοῦσα ἀντὶ τῆς ἀπιούσης μνήμην Plat. Symp. 208a, der auch καινὰ ταῦτα καὶ ἄτοπα ὀνόματα vrbdt, unerhört, sonderbar, Rep. III.405d ; τὸ καινὸν τοῦ πολέμου, das Ueberraschende, Thuc. 3.30 ; dem παλαιός entgeggstzt, Isocr. 4.8 ; vgl. Plat. Phaedr. 267b καινὰ ἀρχαίως λέγειν ; Xen. Cyr. 8.8.16 das Alte wird nicht aufgehoben, ἄλλα τε ἀεὶ καινὰ ἐπιμηχανῶνται ; im Ggstz von εἰωθώς 3.1.30 ; Plut. vrbdt es mit πρόσφατος, Lyc. 15 ; Pol. mit νέος, 5.75.4 ; καινὰ πράγματα, res novae, Plut. Cic. 14 ; τὸ καινότατον, parenthetisch, u. was das Wunderbarste ist, Luc. Nigr. 21 ; – ἐκ καινῆς, von Neuem, Thuc. 3.92 u. Sp.; – οὐδὲν καινότερον εἰσέφερε τῶν ἄλλων, er führte eben so wenig etwas Neues ein wie ein Anderer, Xen. Mem. 1.1.3.

καινός, -ή, -όν
[in LXX (Eze.11:19, al.) for חָדָשׁ, exc. Isa.65:15 (אַחֵר) ;]
of that which is unused or unaccustomed, new in respect to form or quality, fresh, unused, novel: opp. to παλαιός, ἀρχαῖος, Mat.9:17 13:52, Mrk.2:21-22 Luk.5:36, 38, 2Co.5:17, Eph.4:24; πλήρωμα, Mrk.2:21; μνημεῖον, Mat.27:60, Jhn.19:41; διαθήκη (T, WH, R, txt., omit), Luk.22:20, 1Co.11:25, 2Co.3:6, Heb.8:8' (LXX), Heb.8:13 9:15; οὐρανοί, γῆ, 2Pe.3:13, Rev.21:1' (LXX) Ἰερουσαλήμ, Rev.3:12 21:2; ἄνθρωπος, Eph.2:15 (cf. Eze.18:31); πάντα, Rev.21:5; γέννημα τ. ἀμπέλου, Mat.26:29, Mrk.14:25; διδαχή, Mrk.1:27, Act.17:19; ἐντολή, Jhn.13:34, 1Jn.2:7-8, 2Jn.5; ὄνομα, Rev.2:17 (LXX); ᾠδή, Rev.5:9 14:3 (of. Psa.144:9); κτίσις, 2Co.5:17, Gal.6:15; γλῶσσαι, Mrk.16:17; compar., Act.17:21.†
SYN.: νέος, 'the new primarily in reference to time, the young, recent; κ. . the new primarily in reference to quality, the fresh, unworn'. Cf. Tr., Syn., § lx (the distinction, however, is less marked in late Gk.; cf. Heb.12:24 with He, ll. with supr., and see MM, Exp., xv) (AS)