'καθ·όλου [ᾰ] adv. :
      1 d’ensemble, en général : καθόλου τὰς πράξεις γράφειν, POL. 3, 32, 8, écrire l’histoire générale (p. opp. à κατὰ μέρος) ; ἡ τῶν καθ. πραγμάτων σύνταξις, POL. 1, 4, 2, histoire universelle ; τὸ καθόλου, DS. 1, 77 ; PLUT. M. 1109 f, d’une manière générale, généralement ; particul. t. de philos. le général ou l’idéal, ARSTT. Rhet. 1, 2, 15, etc. (p. opp. à τὸ κατὰ μέρος, le particulier) ; ἡ καθ. ἀπόδειξις, ARSTT. An. post. 24, preuve universelle (p. opp. à ἡ κατὰ μέρος) ;
      2 au total, d’où absolument, SPT. Ex. 22, 11 ; avec une nég. οὐ κ. DÉM. 827, 9, pas du tout.

Étym. pour καθ' ὅλου, ainsi écrit d’ordinaire avant Aristote.

'

Adv.
on the whole, in general, = καθ’ ὅλου (as it shd. perh. be written), Epist. Philipp. ap. D. 18.77; κ. γράφειν, opp. κατὰ μέρος, Plb. 3.32.8; κ. εἰπεῖν Arist. Top. 156a13, Plu. 2.397c, etc. ; οἱ κ. λόγοι general statements, opp. οἱ ἐπὶ μέρους, Arist. EN 1107a30 (but in Roman times, accounts kept by the central government, = Lat. summae rationes, OGI 715.3 (Alexandria), D.C. 79.21, etc.); τοῦτο γάρ ἐστι κ. μᾶλλον too general, Arist. Pol. 1265a31, cf. GA 748a8; ἡ τῶν κ. πραγμάτων σύνταξις general history, Plb. 1.4.2; τὸ κ. D.S. 1.77, Plu. 2.569f; τὸ κ. τῆς μοχθηρίας, opp. τὸ πρὸς ἡμᾶς, ib. 468e; οὐδ’ οὗτος ἀποφαίνει κ. τὸ καταλειφθέν the whole amount left, D. 27.43; ἐν τῷ κ.
in general, speaking generally, Ath. 1.30e, Arr. Epict. 1.8.8, al. in the Logic of Arist., of terms, τὸ κ.
general, opp. τὸ καθ’ ἕκαστον (singular), λέγω δὲ κ. μὲν ὃ ἐπὶ πλειόνων πέφυκε κατηγορεῖσθαι, καθ’ ἕκαστον δὲ ὃ μή Int. 17a39, cf. Metaph. 1023b29; opp. τὸ κατὰ μέρος, Rh. 1357b1, al. ; hence, τὰ κ.
universal truths, ἡ ποίησις μᾶλλον τὰ κ., ἡ δ’ ἱστορία τὰ καθ’ ἕ. λέγει Po. 1451b7; = γνῶμαι, ib. 1450b12; esp.
commensurate predicate, ὃ ἂν κατὰ παντός τε ὑπάρχῃ καὶ καθ’ αὑτὸ καὶ ᾗ αὐτό APo. 73b26; as Adj., of propositions, λόγος κ. a universal statement, opp. ἐν μέρει, κατὰ μέρος (particular), ἀδιόριστος (infinite), APr. 24a17 sq. ; of inference, ἡ κ. ἀπόδειξις universal proof, opp. κατὰ μέρος, APo. 85a13; hence, as predicate, κ. εἰσὶν [αἱ ἀρχαί] Metaph. 1003a7; as Adv., κ. ἀποφαίνεσθαι ἐπὶ τοῦ κ. Int. 17b5, al.
completely, entirely, Plb. 1.20.2; οὐδὲ κ. μακρὸν πλοῖον no warships at all, ib. 13, cf. LXX Da. 3.50, al. ; μηδὲ τέχνην εἶναι τὸ κ. τοῦ πείθειν Phld. Rh. 1.327S. (Written κατὰ ὅλου Pl. Men. 77a.)

d.i. καθ' ὅλου, wie es auch z.B. Dem. 18.77 Plat. Men. 77a, l.d., u. sonst geschrieben wird, bes. seit Arist. gewöhnlich, im Ganzen, im Allgemeinen, Xen. re Eq. 8.1 ; τὸ καθόλου, Arist. Eth. 1.6.1, der ἡ καθόλου ἀπόδειξις der κατὰ μέρος entggstzt, Analyt. prior. 1.1, auch im Ggstz von καθ' ἕκαστα es gebraucht u. oft vrbdt καθόλου εἰπεῖν. Auch Pol., καθόλου γράφειν τὰς πράξεις, Ggstz κατὰ μέρος, 3.32.8, öfter ; ἡ καθ. πραγμάτων σύνταξις, die allgemeine Weltgeschichte ; ἡ καθ. ζήτησις Plut. Pomp. 42 ; φονευομενον ἄνθρωπον ἢ τὸ καθόλου βίαιόν τι πάσχοντα DS. 1.77 ; a.Sp.

καθόλου
(= καθ᾽ ὅλον and so in cl. bef. Arist.)
adv., [in LXX: Exo.22:11(10) Amo.3:3-4; Eze.13:3, 22 17:14 (τὸ κ, μή = בִּלְתִּי), Dan LXX TH Dan.3:50* ;]
on the whole, in general: μή κ., not at all, Act.4:18.†
(AS)