καθ·αγνίζω [κᾰ]
      1 purifier, LUC. Philops. 12 ; au pass. EUR. Or. 40 ;
      2 déposer pour une consécration, offrir en sacrifice : τι ἐπὶ πυρί, EUR. Ion 707, qqe ch. sur le feu de l’autel.

Att. fut. -ιῶ, purify, hallow, τὸν τόπον θείῳ καὶ δᾳδί Id. Philops. 12; μήτηρ πυρὶ καθήγνισται δέμας, i.e. has been burnt on the funeral-pyre, E. Or. 40.
offer as an expiatory sacrifice, πέλανον ἐπὶ πυρὶ καθαγνίσας Id. Ion 707 (lyr.). — On S. Ant. 1081, Ph. 1.190, 558, v. καθαγίζω.

rein machen, reinigen ; τόπον θείῳ καὶ δᾳδί Luc. Philops. 12 ; opfern, wie καθαγίζω, πέλανον ἐπὶ πυρὶ καθαγνίσας Eur. Ion 709 ; ἕκτον τόδ' ἦμαρ, ἐξ ὅτου σφαγαῖς θανοῦσα μήτηρ πυρὶ καθήγνισται δέμας Or. 39, wo der Schol. κεκάθαρται καὶ καθωσίωται erkl., u. an das Verbrennen u. die dabei üblichen Totenopfer zu denken ist. Bei Soph. Ant. 1081, ὅσων σπαράγματ' ἢ κύνες καθήγνισαν, hat man gegen die mss. καθήγισαν geändert, nach Hesych., der bemerkt καθαγίσω, συντελέσω καὶ καθιερώσω, παρὰ δὲ Σοφοκλεῖ ἐπὶ τοῦ μιαίνειν τέτακται ; richtig erkl. Schol. μετὰ ἄγους ἐκόμισαν, wohin die Hunde Stücke des Leichnams gebrach so daß sie verunreinigt sind u. deshalb gesühnt werden müssen. Vgl. ἅγος.