ος, ον [ᾰᾰ] pur, propre, ARSTT. Rhet. 2, 4, 15.

➳ Forme att. ; καθάριος postérieur.

later καθάριος [θα], ον, (< καθαρός) of persons, cleanly, neat, tidy, τοὺς καθαρείους περὶ ὄψιν, περὶ ἀμπεχόνην, περὶ ὅλον τὸν βίον Arist. Rh. 1381b1; καθαριώτατόν (v.l. -ειότατόν) ἐστι τὸ ζῷον (i.e. the bee) Id. HA 626a24; καθάρειοι ταῖς διαίταις D.S. 5.33 (καθάριοι codd.); οἱ καθαρειότεροι decent, respectable men, Phld. Rh. 2.150S., Hierocl. p. 63A. (-ριώτ, -ρώτ- codd., em. Meineke); of things, ἐὰν ἡ σκευασία καθάρ<ε>ιος ᾖ Men. Phasm. Fr. 2; καθαριώτερα (or -ειότερα) ὅπλα Plb. 11.9.5; τὸ κ., daintiness, of food, Plu. 2.663c; κ. ἄρτος white bread, Sammelb. 5730 (iv/v AD, sg.), PMagLond. 46.230 (pl.); βίος, δίαιτα καθάρειος, refined, Ath. 3.74d, Carm.Aur. 35; εἰς τὰ καθάρεια λιμὸς εἰσοικίζεται Men. 841 (καθαρά codd.). Adv. -είως cleanly, tidily, ἐγχέουσιν X. Cyr. 1.3.8, cf. Posidon. 15J., Dsc. 1.44; neatly, κ. εἰργασμένος Ph. Bel. 76.27; clearly, ὑποδεῖξαι Plb. 15.5.5; also, frugally, μὴ πολυτελῶς, ἀλλὰ καθαρείως Eub. 110.1, Ephipp. 15.3, Nicostr. 6.2; ἔχειν καθαρ<ε>ίως ἐγχελύδιον Amphis 35; μονοτροφοῦντες καθαρίως καὶ λιτῶς Str. 3.3.6; irreproachably, ἀναστραφεὶς ἀνδρήως καὶ καθαρήως (sic) AJA 17.31 (Sardes, i BC).
Gramm. of language, pure, correct, ὄνομα Sch. Ar. Ach. 244; οἱ κ.
purists, Archig. ap. Gal. 8.578. [-ειος is written in Phld. Rh. l.c. (Comp.), PSI 3.158.50 (Comp., iii AD), Phld. D. 3.8, PMagLond. l.c., and required by metre in Eub., Nicostr., Carm.Aur., ll.cc. ; -ιος never.]

= καθάριος ; πῦρ Eur. I.A. 1112, wenn die Lesart richtig ist ; βίος Ath. III.74d.
• Adv., Ath. IV.152a ; im Ggstz von πολυτελῶς, mäßig u. anständig, Eubul. Ath. VII.311d, wie Nicostrat. ib. II.65d. S. καθάριος.