ου (ὁ) :
      1 merle d’eau, oiseau qui remue sans cesse la queue, ARSTT. H.A. 8, 3 ; 9, 12 ; EL. N.A. 12, 9 ; κίγκλου πτωχότερος, MÉN. (Com. fr. 4, 132) plus gueux qu’un merle d’eau, proverb., parce que cet oiseau ne se fait pas de nid à lui ;
      2 poisson, NUMÉN. (ATH. 326 a).

ὁ, prob.
dabchick, Podiceps ruficollis, Ar. Fr. 29, Autocr. 1, Anaxandr. 41.66, Arist. HA 593b5; prov., κίγκλου πτωχότερος ΄poor as a church mouse΄, because it had no nest of its own, Men. 221, cf. Ael. NA 12.9; — Suid. has κίγκαλος, but κιγκάλους is unmetrical as a fish-name in Numen. ap. Ath. 7.326a.

ὁ, ein Wasservogel, der den Schwanz oft hin u. her bewegt, wie die Bachstelze ; Arist. H.A. 8.3, 9.12 ; Ael. H.A. 12.9 ; VLL sprichwörtlich κίγκλου πτωχότερος, weil man glaubte, dieser Vogel baue kein eigenes Nest, auch κιγκάλου πτωχότερος.
Bei Numen. Ath. VII.326a ist κίγκαλος od. nach Schweighäusers Verbesserung des Metrums wegen κίγκλος ein Fisch.