(seul. fut. κέλσω et ao. ἔκελσα) ;
   I tr. pousser à terre, faire aborder : νῆα, OD. 10, 511, etc. un vaisseau : ἐν ψαμάθοισιν, OD. 9, 546, faire aborder un vaisseau sur des sables ; fig. Ἄργει κ. πόδα, EUR. El. 139, faire aborder ses pas à Argos. càd. parvenir à Argos ;
   II intr.
      1 en parl. de l’équipage, aborder, arriver au port, le nom de lieu qui suit avec πρός (SOPH. Tr. 804), ἐπί (ESCHL. Eum. 10) ou ἐς (ESCHL. Suppl. 330) et l’acc., ou direct. avec l’acc. (ESCHL. Suppl. 16 ; EUR. Rhes. 934) ; fig. aborder au port (après des épreuves) ESCHL. Pr. 184 ; EUR. Hipp. 140 ; πᾷ κέλσω ; EUR. Hec. 1056, par où trouver un port de refuge ? ;
      2 en parl. de navires, aborder, arriver au port, OD. 9, 149.

Étym. p.-ê. pré-grec ; cf. ὀκέλλω.

poet. (exc. D.H. 14.1 as etym. of Κελτική), = Prose ὀκέλλω ; fut. κέλσω A. Supp. 331, E. Hec. 1057 (lyr.), κελῶ Hsch. ; aor. ἔκελσα (v. infr.): — drive on, Hom. only in Od., always in phrase νῆα κέλσαι run a ship to land, put her to shore, νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι Od. 10.511; νῆα… ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν 9.546; cause to land, ἀνδρῶν ἡρώων στόλον A.R. 2.1090; metaph, Ἄργει κ. πόδα E. El. 139 (lyr.). intr., of ships or seamen, put to shore or into harbour, κελσάσῃσι δὲ νηυσὶ καθείλομεν ἱστία Od. 9.149; κέλσαντες Σιμόεντος ἐπ’ ἀκτάς A. Ag. 696 (lyr.), cf. Eu. 10; ἐς Ἄργος Id. Supp. 331; πρὸς γῆν S. Tr. 804; c. acc. loci, κέλσαι… Ἄργους γαῖαν A. Supp. 15 (anap.); Τροίας ἄστυ E. Rh. 934; metaph, A. Pr. 186 (lyr.); κ. ποτὶ τέρμα E. Hipp. 140 (lyr.); πᾷ κέλσω ; where shall I find a haven ? Id. Hec. 1057 (lyr.). (Cf. κέλομαι.)

(vgl. ὀκέλλω, cello), fut. κέλσω, aor. ἔκελσα, treiben, bewegen ; Hom. νῆα κέλσαι, navem appellere, das Schiff ans Land treiben, teils mit dem Zusatz ἐν ψαμάθοισιν, Od. 9.546, 12.5, teils ohne denselben, 10.511, 11.20 ; κατ' ἴχνος πλάταν ἄφαντον κελσάντων Σιμόεντος ἐπ' ἀκτάς Aesch. Ag. 680. – Auch intr., sich bewegen, laufen, bes. vom Schiffe, anlanden, in den Hafen einlaufen, κελσάσῃσι νηυσί Od. 9.149 ; so Tragg., auch von den Schiffenden, κέλσας ἐπ' ἀκτὰς ναυπόρους Aesch. Eum. 10 ; κέλσαι δ' Ἄργους γαῖαν Suppl. 15 ; ἐς Ἄργος κέλσειν 326 ; absol., übertr., πᾶ ποτε τῶνδε πόνων χρή σε τέρμα κέλσαντ' ἐσιδεῖν ; Prom. 184, wie auch wir sagen »den Hafen erreichen« ; vgl. Eur. Hec. 1048 ; πρὸς γῆν τήνδ' ἐκέλσαμεν μόλις Soph. Trach. 801 ; Εὐρίπου διὰ χευμάτων κέλσασα Eur. I.A. 167 ; οἵαν ἔκελσας ὁδόν Rhes. 898 ; sp.D., wie Ap.Rh. 2.1091.