ητος (ὁ) :
      1 adj. m. de course, coureur : ἵππος, OD. 5, 371 ; PAUS. 6, 14, 1, etc. cheval de selle, d’où subst. ὁ κέλης, HDT. 7, 86 ; PLAT. Lys. 205 c ; PLUT. M. 587 d, m. sign. ;
      2 subst. ὁ κέλης, petit vaisseau léger avec un banc de rameurs (cf. lat. celes, celox) HDT. 8, 94 ; THC. 4, 9 ; 8, 38 ; XÉN. Hell. 1, 6, 26, etc. ;
      3 sens obscènes : — posture équestre, AR. Lys. 60 ; — les pudenda muliebria, EUST. 1539, 34.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *kel-, courir ; cf. κέλλω, κέλομαι.

ητος, ὁ, (< κέλλω) courser, riding-horse, Ὀδυσσεὺς ἀμφ’ ἑνὶ δούρατι βαῖνε, κέληθ’ ὡς ἵππον ἐλαύνων bestrode one plank, as if riding on a horse, Od. 5.371 (κ. ἵππος also in later Prose, SIG 314 A 7, 36, al. (Arc., iv BC), Plu. Alex. 3, Paus. 6.14.4); κ. καὶ ἅρματα Hdt. 7.86; ἵππον κέλητ’ ἀσκοῦντα Eup. 152; κέλης κέλητα παρακελητιεῖ Ar. Pax 901; freq. in the titles of Pindar΄s Odes, as O. 1; νίκας Πυθοῖ καὶ Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ τεθρίπποις τε καὶ κέλησι Pl. Ly. 205c, cf. Plin. HN 34.19; κ. πωλικός, τέλειος, IG 2.966.
fast-sailing yacht with one bank of oars, Hdt. 8.94, Th. 4.9, 8.38, X. HG 1.6.36, Ephipp. 5.17 (anap.), Plb. 5.94.8, Plin. HN 7.208, etc. sens. obsc. (with play on 1), Ar. Lys. 60; so ἥρως Κέλης Pl.Com. 174.18.
pudenda muliebria, Eust. 1539.34.

ητος, ὁ (κέλλω),
1) der Renner, das Rennpferd ; κέλης ἵππος Od. 5.371 ; so D.L., Plut. Alex. 3, Paus. u. A.; auch allein, Pind. öfter ; ἤλαυνον κέλητας καὶ ἅρματα Her. 7.86 ; τεθρίπποις τε καὶ κέλησι Plat. Lys. 205c ; Ar. Pax 900 ἱπποδρομίαν ἄξετε ἵνα δὴ κέλης κέλητα παρακελητιεῖ – Die Späteren bringen die röm. Celeres hiermit in Verbindung.
2) ein schnellsegelndes Jachtschiff mit einer Ruderbank ; Her. 8.94 ; Ar. Lys. 60 ; Thuc. 4.9 ; Xen. Hell. 1.6.26 ; Pol. 5.94.8.
3) die weibliche Scham, Eust. zu Od. 5.371.