tirer, contracter, d’où dessécher, flétrir : χρόα, OD. 13, 398, 430, la peau, la fraîcheur de la peau ; cf. ARCHIL. (HÉPH. p. 19, 22 et 50) ; γυῖα, NIC. Al. 383, flétrir les membres ; fig. ἀγήνορα, HÉS. O. 7, flétrir le cœur orgueilleux.

Étym. p.-ê. pré-grec.

poet. Verb, dry up, wither, κάρψω μὲν χρόα καλόν will wither the fair skin, wrinkle it, Od. 13.398, cf. 430; ἠέλιος χρόα κάρφει Hes. Op. 575; — and in Pass., [Χρὼς] κάρφεται ἤδη Archil. 100; πυρὶ καρφόμενα Euph. 50; περὶ χροῒ καρφομένη θρίξ Nic. Th. 328. metaph, ἀγήνορα κάρφει Ζεύς Zeus withers the proud of heart, Hes. Op. 7; κάματοι κάρφοντες γυῖα Nic. Al. 383; — Pass., οἴτῳ κάρφεσθαι A.R. 4.1094; v. κάρφος.

zusammenziehen, einschrumpfen lassen, dörren, VLL ξηρᾶναι, συσπάσαι ; Od. 13.398 κάρψω μὲν χρόα καλὸν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι, 430 κάρψε μέν οἱ χρόα, sie ließ die Haut zusammenschrumpfen, machte sie runzelig, wie Archil. frg. 76 χρὼς κάρφεται ἤδη, die Haut schrumpft zusammen ; Hes. O. 577 ἠέλιος χρόα κάρφει ; Macedon. 16 (XI.374) ὡς δὲ ῥόδον θαλέθεσκες ἐν εἴαρι· νῦν δ' ἐμαράνθης, γήραος αὐχμηρῷ καρφομένη θέρεϊ ; στονόεντι κάρφεται οἴτῳ, er schmachtet hin, welkt hin, Ap.Rh. 4.1094 ; καμάτοις κάρφουσι γυῖα δαμείς Nic. Al. 383, vom ausdörrenden Durst. Uebertr. sagt Hes. O. 7 von Zeus ῥεῖα δέ τ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει, er läßt den Uebermütigen einschrumpfen, demütigt ihn.
Vgl. κάρφος, καρφαλέος, carpere, ἅρπω, ἁρπάζω, auch καρπός.