[τᾰ] adv., fortement, fort, très, tout à fait (cf. lat. valde), surt. us. en prose ion. HDT. 1, 88, etc. ; et chez les Trag., rar. chez les Com. (AR. Av. 342) et en prose att. (PLAT. Tim. 25 d) ; ἦ κάρτα, SOPH. El. 1278 ; καὶ κ. HDT. 3, 80, tout à fait, assurément, certes ; καὶ τὸ κάρτα, HDT. 1, 71, etc. ; HPC. 393, 51, etc. m. sign. ; particul. dans le dialogue : καὶ κ. SOPH. O.C. 65 ; AR. Ach. 544 ; καὶ κάρτα γε, EUR. Hipp. 90, certes oui, pour sûr en vérité.

Étym. cf. καρτερός, κράτος.

(cf. κράτος), Adv., freq. in Ion. and Trag., rare in Com. and Att. Prose (v. infr.); — with Adjs. and Advbs., very, extremely; with Verbs, very much; κ. κακῶς ῥιγῶ Hippon. 16; ἐσθλοὺς κ. μαχητάς Aristeas Epic. Fr. 3; κ. ἀπὸ θερμέων χωρέων very hot, Hdt. 2.27; κ. θεραπεύειν τινά, opp. μετρίως, Id. 3.80; κ. δεόμενος Id. 8.59; κ. ὀξύ Hp. Acut. 58; κ. πρευμενεῖς A. Ag. 840; κ. ἰδεῖν ὁμόπτερος Id. Ch. 174; εἰ καὶ μακρὰ κ. ἐστίν S. Tr. 1218; ὥς σου κ. νῦν μνείαν ἔχω E. Med. 328, cf. 222, etc. ; once in Pl., πηλοῦ κ. βραχέος Ti. 25d; ληρεῖς ἔχων κ. Ar. Av. 342 (troch.).
surely, in very deed, κ. δ’ ἔστ’ ἐγχώριος A. Th. 413; κ. δ’ ὢν ἐπώνυμος true to thy name, Id. Eu. 90, cf. Th. 658; κ. δ’ εἰμὶ τοῦ πατρός all on the father΄s side, Id. Eu. 738; κ. δ’ εἴσ’ ὅμαιμοι Id. Th. 939 (lyr.); ἦ κ. Id. Ag. 592, 1252, S. El. 312, 1278, etc. ; σὺ δὲ κ. φείδῃ Amips. 22. καὶ κ., used to increase the force of a previous statement, τὰ ἀνέκαθεν λαμπροί, ἀπὸ δὲ Ἀλκμέωνος… καὶ κ. λαμπροί Hdt. 6.125; esp. in dialogue, yes, verily, ἦ γάρ τινες ναίουσι… ; Answ. καὶ κ.… S. OC 65; ἆρ’ ἄν τί μου δέξαιο… ; Answ. καὶ κάρτα γ’ E. Hipp. 90; once in Ar., καὶ κ. μέντἂν… καθείλκετε Ach. 544; in Hdt. also, τὸ κ. 1.71, 4.181; esp. with a slightly iron. sense, with a vengeance, ἐς ὂ δὴ καὶ τὸ κ. ἐπύθοντο 1.191, cf. 3.104, 6.52.

(vgl. κάρτος), stark, sehr, bes. ion. u. poet.; δοκοῦντας εἶναι κάρτα πρευμενεῖς μοι Aesch. Ag. 814 ; μολόντα δ' αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεώς Eum. 15 ; δεῖ κάρτα θύειν Suppl. 445 ; vgl. ἦ κάρτα unter ἦ ; καὶ κάρτα, bejahend, allerdings, ja wohl ; κάρτα μαίνομαι Soph. Tr. 446 ; κάρτ' ἂν εὐτυχεῖν δοκῶ Aj. 257 ; εἰ καὶ μακρὰ κάρτ' ἐστίν Tr. 1208 ; κάρτα προσχωρεῖν πόλει Eur. Med. 222 ; ἥδομαι Her. 1.27 ; θεραπεύειν, im Ggstz von μετρίως, 3.80, 6.125 ; καὶ τὸ κάρτα, im höchsten Grade, 6.52, 8.27 u. Hippocr. Seltener bei den Komikern, wie Ar. Ach. 518, Av. 342, u. in attischer Prosa ; Plat. nur Tim. 25d als v.l., πηλοῦ κάρτα βαθέος für die vulg. καταβραχέος. Von Sp. Luc. Calumn. 3, Plut. Superst. 10.