ακος (ἡ, qqf. ὁ) [ᾰᾰκ]
   I roseau à tige droite et forte, d’où perche, bâton, ESCHL. fr. 167 ;
   II objets divers consistant en un bâton :
      1 échalas de vigne, IL. 18, 563 ; HÉS. Sc. 298 ;
      2 au plur. palissade, JOS. A.J. 3, 6, 2 ;
      3 bois d’une pique, d’où pique, lance ; ESCHL. Ag. 66 ; EUR. Hec. 1155, El. 852 ;
      4 manche d’une rame, LUC. Nav. 6.

ακος, ἡ (ὁ in A. Fr. 171, AP 6.165, cf. infr. 3), vine-pole, vine-prop, Il. 18.563, Hes. Sc. 299.
any pole or shaft, κ. πεύκης A. Fr. 171; θύρσου χλοερὸν κ. AP l.c. (Phal.); in an engine of war, Apollod. Poliorc. 171.8, al.
shaft of a spear, A. Ag. 66 (anap.), E. Hec. 1155, El. 852, Ar. Fr. 404; χαλκέαι κάμακες, with rings at the top, J. AJ 3.6.2 (masc. in this sense, acc. to EM 487.38).
tiller, Luc. Nav. 6. = κερκίς 1, AP 6.247 (Phil.). in pl., steering-paddles, Alc. Supp. 4.16.
tent-pole, Gal. 2.218.
perch for fowls, Gp. 14.7.2, 14.24.5.

ακος, ἡ, auch ὁ (nach den Alten von καμεῖν), eine Stange, ein Pfahl, bes. Weinpfahl (ὑποβαστάζοντα τοὺς ἀμπέλους ξύλα Hesych.; vgl. Poll. 1.124), Il. 18.563 ; Hes. Sc. 298 ; θύρσου χλοερός Phalaec. 3 (VI.165); übh. Stange, ὁ, Aesch. frg. 157 ; Speer, ἐν προτελείοις κάμακος Ag. 66, wie Eur. Hec. 1155, El. 852. – Ruderstange, Luc. Navig. 6. – Nach EM. im masc. die Pallisade, der Spitzpfahl ; Hesych. erkl. auch κάμακας καλάμους ὀξεῖς. Vgl. καμάσσω.