ω (ὁ) [ᾰ] câble, corde, particul. :
      1 câble de navire, pour manœuvrer les voiles : κάλως ἐξιέναι, EUR. Tr. 94, lâcher les câbles, càd. mettre à la voile : proverb. πάντα κάλων ἐξιέναι, EUR. Med. 278 ; AR. Eq. 756 ; ἐφιέναι, PLAT. Sis. 389 c ; ἐκτείνειν, PLAT. Prot. 338 a ; κινεῖν, LUC. Scyth. 17, lâcher ou mettre en mouvement tous les câbles, càd. larguer toutes les voiles, p. suite, fig. faire jouer tous les ressorts ;
      2 câble pour sonder : κάλων κατιέναι, HDT. 2, 28, laisser tomber la sonde ;
      3 câble pour haler : ἀπὸ κάλω παραπλεῖν, THC. 4, 25 ; διαπλεῖν, APP. Mithr. 78, naviguer (près du bord, à travers un canal, etc.) en se faisant tirer par une corde, càd. : se faire haler.

➳ Dans les inscr. att. nom. plur. κάλως, par l’influence de l’acc. plur. CIA. 2, 793 a, 62-65 (357 av. J.C.), etc., v. Meisterh. p. 100, 19. À côté de κάλως, on trouve égal. dans les inscr. att. la forme κάλος, d’où plur. κάλοι, CIA. 2, 689, 6 (mil. du 4^e siècle av. J.C.) ; v. Meisterh. ibid. ; ion. et épq. κάλος, OD. 5, 260.

Étym. cf. κάλως².

ωος (ὁ) [ᾰ] seul. pl. aux cas suiv. : nom. κάλωες, ORPH. Arg. 621 ; A.RH. 2, 725 ; dat. κάλωσι, ORPH. Arg. 237 ; acc. κάλωας, ORPH. Arg. 253 ; c. κάλως.

ὁ, gen. κάλω, acc. κάλων ; Ep. and Ion. κάλος, ου, ὁ, Od. 5.260, Hdt. 2.36, also Aen.Tact. 11.6; Att. Inscrr. have nom. dual κάλω IG1². 330.19, nom. (and acc. ?) pl. κάλως ib. 22.1610.13, 1611.57, 1612.68; as nom. sg. (?) ib. 1673.18; late Ep. nom. pl. κάλωες A.R. 2.725; acc. κάλωας Orph. A. 255, Oppian. H. 2.223; dat. κάλωσι Orph. A. 239:
reefing rope, reef, Od. l.c. ; τῶν ἱστίων τοὺς κάλους Hdt. 2.36, cf. Aen.Tact. l.c. ; κάλως ἐξιέναι let out the reefs, i.e.
set sail, ὅταν στράτευμ’ Ἀργεῖον ἐξιῇ κάλως E. Tr. 94; ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων are letting out every reef, i.e. using every effort, Id. Med. 278, cf. Ar. Eq. 756 (and Sch. ad loc.); τοὺς κάλως ἔκλυε καὶ χάλα πόδα Epicr. 10.5; πάνγας ἔσεισε κάλους AP 9.545 (Crin.); φόνιον ἐξίει κάλων let murder loose, E. HF 837; πάντα κάλων ἐκτείναντα Pl. Prt. 338a; ἐφέντες Id. Sis. 389c; κινεῖν Luc. Scyth. 11; γαστρὶ πάντας ἐπιτρωπῶσι κάλωας Oppian. H. 2.223; κάλων τείνας οὔριον εὐφροσυνᾶν IG 14.793.8 (Naples). generally, rope, line, κάλον (v.l. -ων) κατεῖναι let down a sounding-line, Hdt. 2.28; ἀπὸ κάλω παραπλεῖν to be towed along shore, Th. 4.25; cable, Hdt. 2.96; πρυμνήτης κ. E. Med. 770; οἱ ἐπὶ τῶν κ. βαίνοντες tight-rope walkers, Luc. Rh. Pr. 9.

ω, ὁ, ion. u. ep. κάλος, Tau, Schiffs-, Segeltau ; Od. 5.260 ἐν δ' ὑπέρας τε κάλους τε πόδας τ' ἐνέδησεν, »die Taue zum Aufziehen u. Niederlassen der Segel« erkl.; Her. οἱ κάλοι τοῦ ἱστίου 2.36 u. öfter ; θύρη κάλῳ δεδεμένη 2.96 ; πρυμνήτης κάλως Eur. Med. 770 ; κάλως ἐξιέναι, die Segel aufspannen, Troa. 94 ; ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου κρεμάσαντι σαυτόν Ar. Ran. 121 ; übh. Strick, τοῖσιν κάλῳς Pax 450, mit der v.l. κάλοις ; Epicrat. Ath. XI.782f ; Thuc. 4.25 παραπλεόντων ἀπὸ κάλω ἐς τὴν μεσσήνην, nach Schol. u. Poll. 1.113 (ἐκ κάλων ἕλκοντες τὰς ναῦς) = am Lande entlang das Schiff mit der Leine ziehen, statt zu rudern oder zu segeln ; vgl. App. Mithr. 78 ; sprichwörtlich πάντα κάλων κινεῖν, alle Kräfte anspannen, alle Mittel in Bewegung setzen, Luc. Scyth. 11 ; πάντας ἔσεισε κάλως, spannte alle Segel auf, Crinag. 15 (IX.545); so zu fassen νῦν δή σε πάντα δεῖ κάλων ἐξιέναι Ar. Eq. 753 (wo der Schol. es vom Auswerfen der σχοινία σὺν ταῖς ἀγκύραις ἐπὶ θάλασσαν im Sturme ableitet) u. Eur. Herc.Fur. 278 ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων ; πάντα κάλων ἐκτείνειν Plat. Prot. 338a ; τὸ λεγόμενόν γε πάντα κάλων ἐφέντες Sis. 389c.
Im plur. finden sich Formen nach der dritten Deklination, κάλωες Orph. Arg. 621 Ap.Rh. 2.725, κάλωσι Orph. Arg. 237, κάλωας 253 Opp. Hal. 5.223.