υκος (ἡ, postér. ὁ, v. ci-dessous) [ᾰῠκ]
   I enveloppe d’une fleur ou d’un fruit, HDT. 3, 100 ; AR. Av. 1065 ; particul. enveloppe des grains, d’un épi de blé, balle de blé, etc. TH. H.P. 8, 2, 4, etc. ;
   II fleur ou fruit non encore développés, particul. :
      1 germe d’une plante, bourgeon, ESCHL. Ag. 1391 ; SOPH. O.R. 25 ;
      2 calice de fleur, ARSTT. H.A. 5, 22 ; ANTH. 5, 163 ; bouton de rose, HH. Cer. 427 ; THCR. 3, 23 ; fig. en parl. de la fraîcheur de la jeunesse, AR. fr. 74 ;
      3 ornement de métal, en forme de bouton de fleur, pour les femmes, IL. 18, 401 ; HH. Ven. 87, 164.

➳ ὁ κάλυξ, DIOSC. 2, 173.

υκος, ἡ, also ὁ v.l. in Dsc. 2.143; (perh. cogn. with καλύπτω): — covering, used only of flowers and fruits; seed-vessel, husk, shell or pod, of the water-lily, Hdt. 2.92; of rice, Id. 3.100; of wheat, πρὶν ἂν ἐν τῇ κάλυκι γένηται [ἡ στάχυς] Thphr. HP 8.2.4, cf. 8.4.3; κάλυκος ἐν λοχεύμασι, i.e. when the fruit is setting, A. Ag. 1392, cf. S. OT 25, Ar. Av. 1065 (lyr.).
cup or calyx of a flower, ἀνεμωνῶν κάλυξι… ἠριναῖς Cratin. 98; κισσοῖο καλύκεσσι Theoc. 3.23; ὅσα ἐν κάλυκι ἀνθεῖ Arist. HA 554a12; [φύλλοις] τοῖς τῶν ῥόδων ὅταν ἐν κάλυξιν ὦσι Thphr. HP 4.10.3; ῥόδου κ. ibid. ; so in Poets, rosebud, h.Cer. 427, AP 12.8 (Strato), etc. ; metaph, σταθερὰ… κ. νεαρᾶς ἥβης Ar. Fr. 467. in pl., women΄s ornaments, perh.
ear-rings shaped like flower cups, Il. 18.401 (other expl. in Sch.), cf. h.Ven. 87. = ἄγχουσα, Dsc. 4.23.

υκος, ἡ (mit καλύπτω zusammenhangend), eigtl. eine Hülle, in der Etwas verschlossen liegt, dah. die Blütenknospe, der die Blume umschließende Blumenkelch, bes. die Rosenknospe ; H.h. Cer. 428 ; Her. 2.92 ; ῥόδων καλύκεσσι Plat. Ep. 29 (Plan. 210), μᾶλλον καλύκων ἐρυθαίνετο Strat. 7 (XII.8), öfter in der Anth.; Theocr. 3.23 ; Arist. H.A. 5.22 φέρει ἀπὸ πάντων ἡ μέλιττα, ὅσα ἐν κάλυκι ἀνθεῖ. Vom Frucht- oder Samenkelche der Hirse, Her. 3.100 ; στάχυς ἐν κάλυκι Plut. Eum. 6. Allgemeiner von der Saat, Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητὸς κάλυκος ἐν λοχεύμασι Aesch. Ag. 1365 ; πόλις φθίνουσα μὲν κάλυξιν ἐγκάρποις χθονός Soph. O.R. 25, der Pflanzenkeim ; ἐκ κάλυκος αὐξανόμενον καρπὸν ἀποβόσκεται Ar. Av. 1065.
Bei Hom. Il. 18.401 werden κάλυκες als ein von Hephästus, also aus Metall gearbeiteter Teil des Frauenschmucks erwähnt, vielleicht knospenförmige Ohrgehänge od. nach Eust. Ringe.