ιδος (ἡ) [ῐδ] vase, d’où :
   I vase à liquides, particul. :
      1 vase à puiser de l’eau, cruche, OD. 7, 20 ; HH. Cer. 107 ; EUR. Hipp. 121, etc. ;
      2 cruche pour mettre de l’eau ou du vin, ANTH. 7, 384 ;
      3 vase à boire, PHILÉM. GR. (ATH. 468 f) ;
      4 vase à parfums, ANTIPH. (ATH. 553 d) ; ATH. 195 f ;
   II urne :
      1 urne cinéraire, PLUT. Demetr. 53 ; ANTH. 12, 74 ;
      2 urne pour les votes, LUC. Herm. 40, 57.

➳ Acc. -ιδα, PD. O. 6, 68, ou -ιν, OD. 7, 20.

Étym. cf. κάλπη.

ιδος, ἡ, acc. κάλπιν Od. 7.20, κάλπιδα Pi. O. 6.40: — pitcher (Thess. word for ὑδρία, acc. to AB 1095), Od. and Pi. ll. cc., h.Cer. 107, E. Hipp. 123 (lyr.), Ar. Ra. 1339 (lyr.), Lys. 358, etc. ; a kind of cup, Philem. Gr. ap. Ath. 11.468f; box for unguent, Antiph. 106.2, Plb. 30.25.17; urn for drawing lots or collecting votes, Luc. Herm. 40, 57; cinerary urn, Plu. Demetr. 53; with play on the original sense, AP 12.74 (Mel.), 7.384 (Marc. Arg.); Panathenaic vase, Call. Fr. 122; = κάλπη² ΙΙ, Gem. 3.6, S.E. M. 5.92 ; — in Hsch. also κάλπη, ἡ, and κάλπος, ὁ.

ιδος, ἡ, Krug,
   a) Gefäß zum Wasserschöpfen, Wasserkrug ; Od. 7.20, κάλπιν ; H.h. Cer. 107 ; Pind. Ol. 6.40, ἀργυρέαν κάλπιδα ; κάλπισί τ' ἐκ ποταμῶν δρόσον ἄρατε Ar. Ran. 1340. – Salbengefäß, Antiph. Ath. XII.553d, Pol. 31.3.17.
   b) Aschenkrug, Urne, Plut. Demetr. 53 ; κάλπιν ὑπὸ χθόνα θέσθαι Mel. 16 (XII.74); ξυνή Theaet. 4 (Plan. 221); κοίλη, βαιή, ἐλαφρή, Nicarch. 8, Thall. Mil. 5, M.Arg. 30 (IX.330, VII.373, 384), in letzterer Stelle Urne zum Losen, wie Schol. Ar. Vesp. 320 κάλπεις nennt, ἔνθα τὰς ψήφους καθίεσαν οἱ δικάζοντες, vgl. Luc. Hermot. 40.
Bei Ath. XI.468f wird aus Philemon ein besonderes Trinkgeschirr καλπίς erwähnt.