εος-ους (τὸ) seul. au pl. nom. acc. κάλλεα, EL. N.A. 11, 26 ; p. contr. κάλλη, EL. N.A. 5, 5 ; dat. irrég. καλλέοις, EL. N.A. 15, 1, caroncule de coq.

Étym. cf. κάλλαιον.

εος-ους (τὸ) :
   I beauté :
      1 dans Hom. seul. en parl. de la beauté physique, IL. 3, 392, etc. ; OD. 6, 237, etc. ;
      2 postér. en parl. soit de la beauté physique des pers. ESCHL. Pers. 181, etc. ; ISOCR. 2 b, etc. ; p. opp. à αἶσχος, PLAT. Conv. 201 a ; ou des choses (pays, HDT. 8, 144 ; vaisseaux, THC. 3, 17, etc.) ; soit de la beauté morale, PLAT. Rsp. 44 b, etc. ; ou, en gén., au sens abstrait, DÉM. 35, 15, etc. ;
   II particul. bel objet, càd. :
      1 belle chose (bel ouvrage, beau vêtement) ESCHL. Ag. 923 ; PLAT. Phæd. 110 a, etc. ; au pl. de belles choses, PLAT. Criti. 112 e, 115 d, etc. ; particul. beautés du style, LGN 5, 1 ;
      2 belle femme, une beauté, au pl. LUC. D. mort. 18, 1, etc.

Étym. καλός.

εος, Att. ους, τό, (< καλός) beauty, esp. of body, Il. 9.130, 20.235, etc. ; κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν 3.392; κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων Od. 6.237; περί τ’ ἀμφί τε κ. ἄητο h.Cer. 276; in a concrete sense, as though external to the body, κάλλεϊ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ Κυθέρεια χρίεται Od. 18.192; freq. in Trag. and Prose, γυναῖκε… κάλλει ἀμώμω A. Pers. 185; κ. σώματος Democr. 105; opp. αἶσχος, Pl. Smp. 201a; in a general sense, τῶν ἔργων τῷ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει χαλεπὸν ἐξισῶσαι τοὺς ἐπαίνους Isoc. 12.36; χώρη κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα Hdt. 8.144, cf. Pl. Chrm. 157e, D.S. 1.30; of ships, Th. [3.17]; ἀρετὴ ἂν εἴη κ. ψυχῆς Pl. R. 444d; τὸ τῶν μαθημάτων κ. Id. Grg. 475a; ἐς κάλλος with an eye to beauty, so as to set off her beauty, E. El. 1073; οὐ γὰρ ἐς κ. τύχας δαίμων δίδωσιν so as to regard beauty or show, Id. Tr. 1201; ὁ εἰς κ. βίος, opp. αἰσχρουργία, X. Ages. 9.1; ἐς κ. ζῆν Id. Cyr. 8.1.33; but ἐς κ. κυνηγετεῖν hunt for pleasure, Arr. Cyn. 25.9; in pl., σωμάτων κάλλη, opp. ψυχῶν ἀρετή, Pl. Criti. 112e. concrete, of persons, κ. κακῶν ὕπουλον S. OT 1396; of a bird, Clitarch. 21 J. codd. ; mostly of women, a beauty, τὴν θυγατέρα, δεινόν τι κάλλος καὶ μέγεθος X. Cyr. 5.2.7; Γαλάτεια, κάλλος Ἐρώτων Philox. 8 (nisi leg. θάλος)· Ἑλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ ἀρχαῖα κάλλη Luc. DMort. 18.1, cf. Im. 2. in pl., beautiful things, as garments and stuffs, ἐν ποικίλοις… κάλλεσιν βαίνειν A. Ag. 923; βάπτειν τὰ κ. Eup. 333, cf. Pl. Phd. 110a, Poll. 7.63, Hsch. s.v. ; κυπαρίττων ὕψη καὶ κάλλη Pl. Lg. 625c; μεγέθεσιν κάλλεσίν τε ἔργων Id. Criti. 115d, etc. ; τὰ κ. τῆς ἑρμηνείας beauties of style, Longin. 5.1 (also in sg., τὸ κ. τῆς ἑρμ. D.H. Comp. 3); κάλλεα κηροῦ beautiful works of wax, i.e. honeycombs, AP 9.363.15 (Mel.); κάλλη τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα ἱερῶν D. 3.25; κ. οἰκοδομημάτων, = καλὰ οἰκοδομήματα, Plu. 2.409a, cf. 935a, D.C. 65.15.
Pythag. name for six, Iamb. in Nic. p. 34 P.

τό (καλός), körperliche Schönheit ; vom Ganymedes Il. 20.234 ; häufiger von weiblicher Schönheit, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν 9.130, Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσαι Od. 6.18, öfter ; so auch Od. 18.192 κάλλεϊ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ Κυθέρεια χρίεται, mit ambrosischer Schönheit, wo die alten Ausleger ohne Grund an eine wohlriechende Salbe denken, Passow aber mit Recht bemerkt, daß bei Hom. die Schönheit als etwas für sich bestehendes Körperliches angesehen wird, das die Götter den Menschen wie ein Kleid an- u. abtun können (vgl. κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασι Il. 3.392, κἀπὶ κεφαλῆς χεῦεν πολὺ κάλλος Ἀθήνη Od. 23.156, ἀπόδυθι τὸ κάλλος Luc. D.Mort. 10), u. daß χρίεσθαι von Allem gebraucht wird, was sich auf die Oberfläche des Leibes bezieht, keineswegs von Salben allein ; Voß übersetzt »in ambrosischer Schöne verklärt ihr Gesicht sie«. – Tragg., Aesch. Pers. 181 Soph. Tr. 25, 465, Eur. oft, gew. von weiblicher Schönheit ; in Prosa, Plat. u. A.; Ggstz αἶσχος, Plat. Symp. 201a. – Auch geistig, ψυχῆς Plat. Rep. IV.444b, τῶν μαθημάτων Gorg. 474e, τῶν ὀνομάτων καὶ ῥημάτων Symp. 198b, μεγέθεσι καὶ κάλλεσιν ἔργων Critia. 115d. – Τὰ κάλλη, der Schmuck, ἐν ποικίλοις κάλλεσι βαίνειν, bunte Teppiche, Aesch. Ag. 897, VLL τὰ πορφυρᾶ ἱμάτια ; übh. kunstvolle Arbeiten, ἱερῶν, Pracht der Tempel, Dem. 3.25 ; κάλλεα κηροῦ, schöne Honigwaben, Mel. 110 (IX.363). – Luc. D.Mort. 18.1 vrbdt Ἑλένη καὶ Λήδα καὶ ὅλως τὰ δρχαἶα κάλλη πάντα, wie auch wir sagen »die altberühmten Schönheiten« ; vgl. Imag. 2.

1. beauty , (Homer), etc.:—; ἐς κάλλος with an eye to beauty , so as to set off her beauty, (Euripides); but, εἰς κ. ζῆν for pleasure , (Xenophon Historicus)
2. of persons, a beauty , (Xenophon Historicus)
3. in plural also rich garments and stuffs , (Aeschulus Tragicus); κάλλεα κηροῦ beautiful works of wax, i. e. honeycombs, [variant datesAnthology Palantina (ML)