ου (ὁ) :
      1 siège, ESCHL. Pr. 280, 831 ; SOPH. Ant. 999 ; EUR. H.f. 1097 ; XÉN. Cyr. 8, 7, 10 ; Conv. 4, 31 ; PLAT. Rsp. 516 e ;
      2 chaise percée, latrine, TH. Char. 14.

➳ θᾶκος, dans une inscr. att. du 7^e ou 6^e siècle av. J.C. (v. Meisterh. p. 13, 9).

Étym. pré-grec.

Ion. and Ep. θῶκος, Ep. also θόωκος, ὁ, seat, chair, Νυμφέων καλοὶ χοροὶ ἠδὲ θόωκοι Od. 12.318; θεῶν δ’ ἐξίκετο θώκους Il. 8.439; θῶκοι ἀμπαυστήριοι seats for resting, Hdt. 1.181, cf. 9.94; κραιπνόσυτος θᾶκος, of the winged car of the Oceanids, A. Pr. 282 (anap.); θᾶκος Διός, of Dodona, ib. 831; σεμνοὶ θ., of the palace, Id. Ag. 519; εἰς παλαιὸν θᾶκον ὀρνιθοσκόπον ἵζων, of Teiresias, S. Ant. 999; νεκροῖσι γείτονας θάκους ἔχων E. HF 1097; θάκους θάσσειν Id. Tr. 138 (anap.); τῶν θ. τοῖς πρεσβυτέροις ὑπανίστασθαι Ar. Nu. 993; ἐκαθήμεθα ἐπὶ τῶν θ. Aeschin. Socr. 2.
chair of office, τὸν θᾶκον τὸν ἐμὸν παράδος Σοφοκλεῖ τηρεῖν Ar. Ra. 1515.
privy, Hp. Epid. 7.47, 84 (in form θῶκος), Thphr. Char. 14.5, Mnesith. ap. Orib. 8.38.11. in Hom., sitting in council, a council, like βουλή, οὔτε… ἀγορὴ γένετ’ οὔτε θόωκος Od. 2.26; ἐς θῶκον πρόμολον δήμοιό τε φῆμιν 15.468; θῶκόνδε καθίζανον 5.3; ἐν θώκῳ κατήμενος sitting in council, Hdt. 6.63. (Cf. θάβακος, θάσσω.)

ὁ (mit θάσσω verwandt, s. θῶκος, nach Thom.Mag. attisch = θρόνος, Thron), der Sitz, Aesch. Prom. 280 ; Wohnsitz, φίλαι στέγαι σεμνοί τε θᾶκοι Ag. 505 ; εἰς παλαιὸν θᾶκον ὀρνιθοσκόπον ἵζων Soph. Ant. 986 ; θάκοισιν ἐν ἱεροῖσιν Eur. Phoen. 847 (vgl. θάκησις); ὤ μοι θάκους οὓς θάσσω Tr. 138 ; μουσεῖα καὶ θάκους ἐνίζουσαν Hel. 1114 ; θᾶκον τὸν ἐμὸν παράδος Σοφοκλεῖ, Thron, Ar. Ran. 1511, 1518 ; τῶν θάκων τοῖς πρεσβυτέροις ὑπανίστασθαι Ar. Nub. 980 ; Xen. Cyr. 8.7.10, Conv. 4.31 ; bei Plat. Polit. 288a, Rep. VII.516e ist θάκον falsche Schreibart für θᾶκον.
Bei Sp., z.B. Theophr. char. 14, = Abtritt.