ου (ὁ) [ῠᾰ]
   I frange, bordure, particul. frange ou bordure de l’égide, IL. 2, 448 ; de la ζώνη d’Athèna, IL. 14, 181 ; δικτυωτὸς θ. DS. 18, 26, frange garnie de grelots ;
   II p. anal. :
      1 touffes de la toison d’or, PD. P. 4, 411 ;
      2 longs bras de la seiche, OPP. H. 3, 177.

Étym. θύω².

ὁ, tassel; mostly in pl., tassels, fringe, Hom. (only in Il.), of the tassels of the αἰγίς, 2.448; ζώνῃ ἑκατὸν θυσάνοις ἀραρυίῃ 14.181, cf. Hes. Sc. 225, Hdt. 4.189; οἱ τῆς ὀθόνης θ. Ach.Tat. 5.24; πέπλος ἄχρι τῶν θ. πεποικιλμένος Them. Or. 18.222c; of the tufts of the golden fleece, Pi. P. 4.231; of the long arms of the cuttle fish, Oppian. H. 3.178; δικτυωτὸς θ. D.S. 18.26. (Possibly connected with θύσσομαι, θύω.)

ὁ (von θύω ?), Troddel, Quaste, eine herabhangende u. beim Gehen sich bewegende Verzierung ; an der αἰγίς, Il. 2.448, an der ζώνη, 14.181 ; θύσανοι δὲ κατῃωρεῦντο φαεινοί, vom Schilde, Hes. Sc. 225 ; κῶας αἰγλᾶεν χρυσέῳ θυσάνῳ, vom goldnen Vließe, Pind. P. 4.231 ; οἱ θύσανοι οἱ ἐκ τῶν αἰγίδων οὐκ ὄφιές εἰσι, ἀλλ' ἱμάντινοι Her. 4.189 ; δικτυωτός DS. 18.26 ; bei Opp. Hal. 3.187 sind θύσανοι die langen Fänger des Tintenfisches.