ας (ἡ) [ῠ]
   I porte, particul. :
      1 porte de chambre ou de maison, HOM. ATT. etc. ; pl. θύραι, battants d’une porte, d’où porte ; θύραι αὔλειαι, ou αὐλῆς (v. αὔλειος) porte de cour ; fig. θύρα αὐλεία (v. αὔλειος) ; θύρα ἑρκεία (v. ἕρκειος) porte d’un enclos ; θ. ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα, DÉM. 1155, 13, porte qui conduit au jardin ; porte ou vantail d’une porte (dans un théâtre d’automates) HÉRON Aut. 264, etc. ; τὴν θύραν ἐπιτιθέναι, ou προστιθέναι, HDT. 3, 78 ; LYS. 92, 42, mettre une porte ; ἐπισπᾶν, XÉN. Hell. 6, 4, 36, tirer la porte ; ἐγκλείειν, PLAT. Prot. 314 d, fermer la porte ; βαλανοῦν, μοχλοῦν, AR. fr. 259 a, 331, verrouiller la porte ; ἀράττειν, AR. Eccl. 977 ; κόπτειν, AR. Nub. 132 ; κρούειν, PLAT. Prot. 310 a ; πατάσσειν, AR. Ran. 38, frapper à la porte ; μικρὸν ἐνδοῦναι, PLUT. M. 597 d, entr’ouvrir la porte ; ἐν θύρῃσι στῆναι, OD. 1, 255, se tenir à la porte ; ἔντοσθε θυράων, OD. 17, 339, en dedans de la porte (sur le seuil) ; θυρῶν ἔνδον, SOPH. El. 78, à l’intérieur de la maison ; πρὸ θυρῶν, SOPH. El. 109, devant la porte ; ἐπὶ θύρῃσι, IL. 2, 788 ; παρὰ θύρῃσι, IL. 7, 346, à la porte ; ἐπὶ ταῖς θύραις τινὸς βαδίζειν, ἰέναι, φοιτᾶν, AR. Pl. 1007 ; PLAT. Rsp. 364 b, venir sans cesse à la porte de qqn, fréquenter sa maison, en parl. d’amis, d’écoliers, de mendiants ; ἐπὶ θύραις τινὸς καθῆσθαι, AR. Nub. 467, être toujours à la porte de qqn ; fig. Μουσῶν ἐπὶ θύρας ἀφικνεῖσθαι, PLAT. Phædr. 245 a, venir aux portes des Muses, càd. s’adonner à la poésie ; ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς Ἑλλάδος εἶναι, XÉN. An. 6, 3, 23 ; PLUT. Syll. 29, etc. être aux portes, càd. dans le voisinage de la Grèce ; περὶ θύρας εἶναι, PLUT. M. 128 f, rôder aux portes, en parl. d’un danger, d’un mal, etc. ; παρὰ θύραν πλανᾶσθαι, SEXT. 608, 14, Bkk. aller et venir le long de la porte, càd. ne pas s’occuper de ses affaires ; prov. γλώσσῃ θύραι οὐκ ἐπίκεινται, THGN. 421, la langue n’a pas de porte (cf. ἀθυρόστομος) ; οὐδὲ θύρας ἰδών, DH. Dem. p. 1026, 14, discours qui n’a pas vu la porte (du tribunal ou de l’agora) càd. qui n’a jamais été prononcé eu public ;
      2 rar. porte de ville (d’ord. πύλαι) PLUT. Cato mi. 65 ;
      3 au pl. αἱ τοῦ βασιλέως θύραι, HDT. 3, 119 ; XÉN. An. 1, 9, 3, etc. porte du palais des rois de Perse, d’où ce palais même (cf. la Sublime Porte) ; abs. ἐπὶ τὰς θύρας (φοιτᾶν) XÉN. Hell. 1, 6, 7, ou πρὸς θύρας διατρίϐειν, ARSTT. Pol. 5, 11, 6, fréquenter la cour, vivre à la cour ;
   II p. anal. :
      1 portière de voiture, XÉN. Cyr. 6, 4, 9 ;
      2 entrée d’une grotte, OD. 9, 243 ; 12, 256, etc. au pl. ;
      3 θύρη καταπακτή, HDT. 5, 16, trappe ;
      4 planche, d’où assemblage de planches, particul. radeau, HDT. 2, 96 ; au pl. palissade, HDT. 8, 51 ; THC. 6, 101 ;
      5 valvule des poissons à coquilles, ARSTT. H.A. 4, 4, 3 ;
      6 fig. en parl. des sens qui sont comme les portes par où pénètrent les sensations, ARISTÉN. 2, 7 ; PHILSTR. 946.

➳ Ion. θύρη, IL. ll. cc. ; OD. 22, 201, etc. ; HDT. l. c., etc. ; acc. pl. dor. θύρας [ᾰ] THCR. Idyl. 6, 32 ; 15, 65 ; éol. θύραις, THCR. Idyl. 29, 39.

Étym. indo-europ. *d^huer-, porte ; cf. lat. forēs.

Ion. θύρη, ἡ, Ion. gen. pl. θυρέων Archil. 127, Hdt. 1.9: — door, Il. 24.317, etc. ; freq. in pl. of double or folding doors, θ. δικλίδες Od. 17.267; θ. φαειναί 6.19, al. ; θυρῶν ζεῦγος καινῶν IG1². 313.123, cf. 4.1488.25 (Epid.); ἡ δεξιὰ θ. the right valve, ib. 22.1457.16; θ. μονόθυρος ib. 1627.418; θύραι λίθιναι (including the framework) ib. 12.372.195; θύραι αὔλειαι, v. αὔλειος· ἡ θ. ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα D. 47.53, cf. κηπαῖος II; rarely for πύλαι, gates, Plu. Cat. Mi. 65; of the carceres in the Roman circus, barriers, Tab. Defix. Aud. 187.59. — Phrases; προσθεῖναι τὰς θ., προστιθέναι τὴν θ., Hdt. 3.78, Lys. 1.13; ἐπισπάσαι X. HG 6.4.36; κλείειν Aristopho 7, Pl. Prt. 314d; ἐφέλκεσθαι Luc. Am. 16; τὴν θ. βαλανοῦν, μοχλοῦν, bar the door, Ar. Fr. 251, 369; θύραν κόπτειν, πατάσσειν, κρούειν, knock, rap at the door, Id. Nu. 132, Ra. 38, Pl. Prt. 310b; ἀράττειν, ἐπαράξαι, Ar. Ec. 977, Pl. Prt. 314d; τὴν θ. ἀνοιγνύναι open it, v. ἀνοίγνυμι· ὦσαι push it open, Lys. 1.24; μικρὸν ἐνδοῦναι open it a little, Plu. 2.597d; δόμου ἐν πρώτῃσι θύρῃσι στῆναι Od. 1.255; ἷζε δ’ ἐπὶ… οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων 17.339; θυρῶν ἔνδον S. El. 78; πρὸ θυρῶν ib. 109 (anap.); ἐπί or παρὰ Πριάμοιο θύρῃσι at Priam΄s door, i.e. before his dwelling, Il. 2.788, 7.346; metaph, ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς Ἑλλάδος εἶναι X. An. 6.5.23, cf. D. 10.34; τῆς πατρίδος Plu. Sull. 29, Arat. 37; ἐπὶ θύραις τῆς Πίσης Philostr. VA 8.15; πυρετοῦ περὶ θύρας ὄντος being at the door, Plu. 2.128f (but χειμῶνος ἐπὶ θύραις ὄντος Phlp. in Mete. 130.25). esp. of kings and potentates, οἱ τῶν ἀρίστων Περσῶν παῖδες ἐπὶ ταῖς βασιλέως θύραις παιδεύονται are educated at court, X. An. 1.9.3; γυνὴ φοιτῶσα ἐπὶ τὰς θύρας τοῦ βασιλέος, of a petitioner, Hdt. 3.119, cf. X. An. 2.1.8; αἱ ἐπὶ τὰς θ. φοιτήσεις dangling after the court, Id. HG 1.6.7; ἐπὶ ταῖς τῶν πλουσίων θ. διατρίβειν Arist. Rh. 1391a12; περὶ θύρας διατρίβειν Id. Pol. 1313b7, Theopomp.Hist. 121; applied also to lovers, clients, disciples, etc., ἐπὶ τὴν θύραν (or τὰς θύρας) τινὸς βαδίζειν, ἰέναι, etc., Ar. Pl. 1007, Pl. R. 364b, cf. Phdr. 233e, etc. ; ἐπὶ ταῖσι θύραις ἀεὶ καθῆσθαι Ar. Nu. 467; metaph, Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰς θ. ἀφικέσθαι Pl. Phdr. 245a.
prov., γλώσσῃ θύραι οὐκ ἐπίκεινται Thgn. 421; οὐδέποτ’ ἴσχει θ., of admirers of the Demos, Eup. 265; ἐπὶ θύραις τὴν ὑδρίαν to break the pitcher at the very door, ΄there΄s many a slip ΄twixt cup and lip΄, Arist. Rh. 1363a7; τίς ἂν θύρας ἁμάρτοι ; Id. Metaph. 993b5; λόγος δικαστηρίου ἢ ἀγορᾶς οὐδὲ θύρας ἰδών D.H. Dem. 23; τὸ κατὰ θύραν τερπνόν vulgar pleasures, Eun. VS p. 496 B. ; παρὰ θύραν πλανᾶσθαι S.E. M. 1.43; ἐκ θυρῶν εὐθέως τῆς… ἀκροάσεως at the very beginning, Olymp. in Mete. 2.1.
shutter of a window, τὰς θ. τὰς ἐπὶ τῶν θυρίδων IG 12(5).872.37 (Tenos), cf. 22.1668.60. pl., door of a chariot, X. Cyr. 6.4.9. pl., axle-trees, Poll. 1.146 (v.l. εὑραί). θύρη καταπακτή trap-door, Hdt. 5.16.
frame of planks, raft, Id. 2.96; φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι with hurdles and logs, Id. 8.51, cf. Th. 6.101. in war, fenced works to obstruct landingparties, in pl., Ph. Bel. 94.37, 100.7. generally, entrance, as to a grotto, in pl., Od. 9.243, al.
sluice-gate, PPetr. 3 p. 134; pl., ib. 2 p. 41 (iii BC). metaph, senses, as the entrances to the soul, τὸ σῶμα πολλαῖς θυρίσι καὶ θύραις ἀνοίγοντες Seren. ap. Stob. 3.6.17; ἐγγὺς τοῦ στόματος ἡ καρδία, ἡ δὲ ψυχὴ τῶν θ. Aristaenet. 2.7. (I.-E. dhur-, cf. Lat. foras, fores, OE. duru ΄door΄, etc.)

ἡ, ion. θύρη, die Tür, s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. Aufl. S. 233 ; bei Hom. von πύλαι unterschieden, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 124 ; θύραι nur in Häusern ; sowohl Türen einzelner Zimmer, als des ganzen Hauses ; sing. Il. 24.317, 453, Od. 1.441, 22.155, 157, 201, 258, 275, 394 ; meist plur., wobei vielleicht an Flügeltüren zu denken ; πυκινὰς δὲ θύρας σταθμοῖσιν ἐπῆρσεν Il. 14.339 ; θαλάμοιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας ῥήξας ἐξῆλθον 9.475 ; οἰγνύναι, κλείω, ἐπιτιθέναι, s. diese Verba ; θύραι δ' εὐερκέες εἰσὶν δικλίδες Od. 17.267 ; φαειναί, von poliertem Holz od. mit Metallverzierungen, wie Alkinous hat, 7.88 ; ἐπὶ Πριάμοιο θύρῃσιν Il. 2.788, παρὰ Πριάμοιο θύρῃσιν 7.346, bei Priamus' Türen, vor seiner Wohnung ; Pind. braucht nur den plur.; Soph. πατρῴων πρὸ θυρῶν, Bl. 109, vor des Vaters Hause ; gew. auch Eur. im plural., sing. Cycl. 500 ; θύρας ἄκουσον ἑρκείας κτύπον Aesch. Ch. 549 ; τὴν θύραν κόπτειν, πατάσσειν u. ä., f. diese Verba ; προσθεῖναι τὰς θύρας Her. 3.78 ; ἐπὶ θύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαίθροις κοιμώμενος Plat. Symp. 203d ; ἐπὶ τὰς θύρας ἥξουσι Phaedr. 233, öfter ; φοίνικος μὲν αἱ θύραι πεποιημέναι Xen. Cyr. 7.5.92. – αἱ βασιλέως θύραι der Hof des Perserkönigs, wie noch heute »die ottomanische Pforte« gesagt wird, παῖδες ἐπὶ ταῖς βασιλέως θύραις παιδεύονται Xen. An. 1.9.3, sie werden am Hofe des Königs erzogen, öfter ; auch ἦσαν ἐπὶ ταῖς θύραις Τισσαφέρνους, An. 2.5.31, ἐφοίτων ἐπὶ τὰς θύρας Κύρου Cyr. 8.1.8 ; αἱ ἐπὶ τὰς θύρας φοιτήσεις, das an den Hof Gehen und seine Aufwartung Machen, Hell. 1.6.7 u. Sp. – Vom Kutschenschlage, τὰς θύρας τοῦ ἁρματείου δίφρου Xen. Cyr. fl, 4.9. – Uebh. Zugang, Eingang, zu einer Felsengrotte, Od. 9.243, 12.256, 13.109, 370 ; ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς Ἑλλάδος εἶναι, ganz nahe bei Griechenland, Xen. An. 6.3.23 ; ὃς δ' ἂν ἄνευ μανίας μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰς θύρας ἀφίκηται, zu den Musen kommen, Plat. Phaedr. 245a. sprichwörtlich παρὰ τὴν θύραν εἰσβιάζεσθαι, Luc. Nigr. 31 ; Ggstz κατὰ θύραν εἰσιέναι, Antiph. Stob. fl. 6.2.
Bei Her. 2.96 ist ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη eine aus Brettern in länglichem Viereck zusammengefügte Tafel ; vgl. 8.51.

θύρα, -ας, ἡ
[in LXX chiefly for פֶּתַח, also for דַּל, דֶּלֶת, etc. ;]
a door: κλείειν (ἀποκ-) τὴν θ., Mat.6:6, Luk.13:25; pass., Mat.25:10, Luk.11:7, Jhn.20:19, 26, Act.21:30; ἀνοίγειν, Act.5:19; pass., Act.16:26-27; κρούειν, Act.12:13; διὰ τῆς θ., Jhn.10:1-2; πρὸς τὴν θ., Mrk.1:33 11:4 (WH om. τήν), Act.3:2; τὰ πρὸς τὴν θ., the space by the door, Mrk.2:2; πρὸς τῇ θ., Jhn.18:16; ἐπὶ τῇ θ, Act.5:9; πρὸ τῆς θ., Act.12:6; ἐπὶ τῶν θ., Act.5:23; ἡ θ. τ. μνημείου, Mat.27:60, Mrk.15:46 16:3. Metaph., of Christ, ἡ θ. τ. προβάτων, Jhn.10:7, 9; of the Kingdom of Heaven, Luk.13:24; of opportunities, θ. πίστεως, Act.14:27; θ. μεγάλη, 1Co.16:9; θ. τ. λόγου, Col.4:3; θ. ἀνεῳγμένη (ἠνεῳγ-), 2Co.2:12, Rev.3:8 4:1; of Christ, ἑστηκὼς ἐπὶ τὴν θ. καὶ κρούων, Rev.3:20; of his second coming, ἐπὶ θύραις εἶναι, Mat.24:33, Mrk.13:29; πρὸ θυρῶν ἑστηκέναι, Jas.5:9.†
(AS)