(f. -ίσω, ao. ἐθωράκισα ; pass. ao. ἐθωρακίσθην, pf. τεθωράκισμαι) [ᾱ]
      1 couvrir d’une cuirasse, cuirasser : τινά, XÉN. Cyr. 8, 8, 22, qqn ; οἱ τεθωρακισμένοι, THC. 2, 100 ; XÉN. An. 2, 5, 35, soldats armés d’une cuirasse ; en parl. d’animaux, ἵπποι τεθωρακισμένοι, XÉN. Cyr. 6, 1, 50, chevaux recouverts d’une cuirasse ; fig. couvrir (comme d’une cuirasse) : πήλῳ, STR. 812, de boue ;
      2 p. ext. couvrir d’une armure défensive (le corps, les membres, etc.) : τινά τι, XÉN. Cyr. 6, 1, 29, qqn de qqe ch. ; fig. θ. ἑαυτούς, ARSTT. H.A. 5, 18, 3, se préparer au combat, en parl. de sangliers ;

Moy. se couvrir de sa cuirasse, XÉN. An. 2, 2, 14.

Étym. θώραξ.

prose form of θωρήσσω, arm with a breastplate or corslet, θωρακίσας αὐτοὺς καὶ ἵππους X. Cyr. 8.8.22; — Med., put on one΄s breastplate, Id. An. 2.2.14; — Pass., θωρακισθείς ib. 3.4.35; τεθωρακισμένοι cuirassiers, Th. 2.100, X. An. 2.5.35; ἄγαλμα τεθ. OGI 332.7 (Elaea, ii BC). generally, cover with defensive armour, τοὺς ἡνιόχους ἐθωράκισε πλὴν τῶν ὀφθαλμῶν X. Cyr. 6.1.29; ὄγκῳ… χλανίδος εὖ τεθωρακισμένος Ephipp. 14.10; metaph, θ. ἑαυτούς, of wild boars, to sheathe themselves in mud, preparatory to fighting, Arist. HA 571b16; of the ichneumon, θωρακισθεὶς πηλῷ Str. 17.1.39.

[ᾱ], mit dem Brustpanzer, Harnisch versehen, panzern, wappnen ; θωρακίσας αὐτοὺς καὶ ἵππους Xen. Cyr. 8.8.22 ; auch von der ganzen Rüstung, τοὺς δ' ἡνιόχους ἐθωράκισε πάντα πλὴν τῶν ὀφθαλμῶν 6.1.29 ; τεθωρακισμένος Thuc. 2.100 ; ὄγκῳ χλανίδος Ephipp. bei Ath. XII.509d.