(f. inus. ; ao. ἐθώρηξα, pf. τεθώρηκα) :
      1 armer d’une cuirasse, acc. IL. 2, 11 ; 16, 155, etc. ;
      2 apaiser la soif, désaltérer, acc. HPC. 1046 b ; NIC. Al. 32 ; particul. faire boire du vin pur, d’où enivrer, acc. THGN. 840 ;

Moy. :
   I intr.
      1 s’armer d’une cuirasse, IL. 1, 226, etc. ; OD. 12, 227, etc. ; HÉS. Th. 431 ; χαλκῷ, OD. 23, 369, s’armer d’une cuirasse d’airain ; ἐν θώρακι, AR. Ach. 1134, s’envelopper d’une cuirasse, avec jeu de mots sur le sens suiv. ;
      2 s’enivrer de vin pur, HPC. 514, 15 ; THGN. 413, 470, 508, 880 ;
   II tr. enivrer, NIC. Al. 224.

➳ Ao. poét. θώρηξα, IL. 16, 155 ; ANTH. 9, 140 ; sbj. 1 pl. épq. θωρήξομεν (p. -ωμεν) IL. 2, 72. Ao. pass. part. dor. θωραχθείς, PD. fr. 50 Bgk. Ao. moy. poét. θωρηξάμην, OPP. H. 3, 563.

Étym. θώρηξ.

Ep. aor. θώρηξα, subj. θωρήξομεν (for -ωμεν) Il. 2.72: — arm with a θώραξ ; generally, arm, θωρῆξαί ἑκέλευε… Ἀχαιούς Il. 2.11; Μυρμιδόνας… θώρηξεν Ἀχιλλεύς 16.155; — more freq. in Med. and Pass., θωρήσσομαι, fut. -ξομαι ; aor. ἐθωρήχθην : — arm oneself, put one΄s harness on, αὐτίκα θωρήσσοντο Il. 19.352; σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες 8.530, etc. ; ἐς πόλεμον ἅμα λαῷ θωρηχθῆναι 1.226; τεύχε’ ἐνείκω θωρηχθῆναι I will bring you arms to arm yourselves withal, Od. 22.139; ἐθωρήσσοντο δὲ χαλκῷ 23.369; ἐν τῷδε (sc. θώρακι) πρὸς τοὺς πολεμίους θωρήξομαι Ar. Ach. 1134; to which Dicaeopolis replies, ἐν τῷδε (sc. χοῒ) πρὸς τοὺς συμπότας θ., with reference to signf. 11.
fortify with drink, Hp. Epid. 2.5.10; ποτῷ φρένα θωρηχθέντες Nic. Al. 32; τεθωρηγμένος Ruf. ap. Orib. 6.38.23; make drunk, intoxicate, Thgn. 842; — Med. and Pass., get drunk, οἴνῳ Id. 470; abs., Id. 413, Pi. Fr. 72; θωρηχθεὶς ὑπὸ οἴνου Hp. Morb. 4.56, cf. Duris 27 J. Med. in causal sense, τὸν μὲν… νέκταρι θωρήξαιο Nic. Al. 225.

= θωρακίζω,
1) bepanzern, mit dem Brustharnisch versehen, wappnen, θωρῆξαί ἑκέλευε καρηκομόωντας Ἀχαιούς II. 2.11, häufig im med. u. aor. pass., Ἀχαιοὶ αὐτίκα θωρήσσοντο 19.351, θωρηχθέντες 18.277, wie Pind. frg. 44 ; ἐς πόλεμον θωρηχθῆναι, θωρήσσονται, Il. 1.226 Hes. Th. 431 ; πόλεμον μέτα, Il. 20.329 ; häufig τεύχεσι θωρηχθῆναι, auch χαλκῷ, Od. 23.369 ; πρὸς τοὺς πολεμίους, Ar. Ach. 1100.
2) berauschen, trunken machen ; Theogn. 854 ; Hippocr.; Nic. Al. 224 ; med. sich in ungemischtem Wein berauschen, s. das Wortspiel Ar. Ach. 1099 (u. oben θώραξ 3); Theogn. 507 u. öfter ; ἐπαφς ζοντι ποτῷ φρένα θωρηχθέντες Nic. Al. 32 ; B.A. 43 wird θωρηχθείς durch μεθυσθείς erkl.; vgl. Schol. Nic. Al. 224.