'α, ον [ῠ]
   I qui est à la porte, càd. :
      1 qui est hors de la maison, au dehors : θυραῖον οἰχνεῖν, SOPH. El. 313, aller dehors, sortir, p. opp. à ἔναυλος, SOPH. Ph. 158 ;
      2 qui est hors du pays, à l’étranger, absent, ESCHL. Ag. 1608, etc. ; θυραῖον ἐλθεῖν, EUR. Ion 702, venir du dehors ; θυραῖος ἔστω πόλεμος (p. opp. à ἐμφύλιος) ESCHL. Eum. 864, que la guerre se fasse au loin ;
      3 fig. qui est au dehors, càd. non abrité : θ. μηρός, SOPH. fr. 791, partie de la cuisse non couverte par la tunique ;
   II qui est du dehors, étranger ; ἄνδρες θ. EUR. Hipp. 409, les étrangers : θυραῖα φρονήματ' ἀνδρῶν, EUR. Hipp. 395, les pensées des étrangers ;
   III p. ext. d’autrui : χείρ, EUR. Ph. 862, main étrangère ; ὄλϐος, ESCHL. Ag. 837, bonheur d’autrui ; d’où qu’on ne connaît que par ouï-dire, EUR. Med. 217.

➳ Fém. -ος, SOPH. El. 313 ; EUR. Alc. 805.

Étym. θύρα.

'

α, ον, also ος, ον S. El. 313, E. Alc. 805, Plu. (ll. cc. infr.); Aeol. θύραος IG 12(2).14 (Mytil.); (< θύρα): — at the door or just outside the door, A. Ag. 1055, S. Aj. 793; θ. οἰχνεῖν to go to the door, go out, Id. El. 313; τόνδε βλέπω θ. ἤδη Id. Tr. 595; θ. στίβος, opp. ἔναυλος, Id. Ph. 158 (lyr.); θ. ἔστω πόλεμος A. Eu. 864; metaph, θ. ἀμφὶ μηρόν round the exposed, naked thigh, S. Fr. 872 (lyr.); θ. δόξα Plu. Cat. Ma. 18; θ. ὑποψίαι Id. 2.38c.
absent, abroad, A. Ag. 1608, Ch. 115; θ. ἐλθεῖν to come from abroad, E. Ion 702 (lyr.); τοὺς δ’ ἐν θυραίοις in the public eye, opp. τοὺς μὲν ὀμμάτων ἄπο, Id. Med. 217.
from out of doors, from abroad, ἄνδρες θ.
strangers, Id. Hipp. 409; θυραῖα φρονήματ’ ἀνδρῶν the thoughts of strangers, ib. 395. = ἀλλότριος, ὄλβος θ. the luck of others, A. Ag. 837; πῆμα E. Alc. 778; χείρ Id. Ph. 848; παῖδες, i.e.
adoptive, Id. Fr. 491.
containing a door, θ. τοῖχος entrance-wall, IG 11(2).165.6 (Delos, iii BC), 12 l.c. (pl.), Milet. 7.56 (Didyma). θυραία, ἡ, doorway, opening, Men. 389, IG2². 1668.61 (pl.).

auch 2 Endgn, zur Tür gehörig, außen an der Tür stehend, Aesch. Ag. 1025, draußen befindlich ; μέμνησ' Ὀρέστου κεἰ θυραῖός ἐσθ' ὅμως Ch. 113 ; θυραῖος ἔστω πόλεμος, außer Landes, Eum. 826 ; τὸν θυραῖον ὄλβον εἰσορῶν στένει, fremdes Glück, Ag. 811 ; μὴ δοκεῖ μ' ἂν θυραῖον οἰχνεῖν, hinausgehen, Soph. El. 305 ; στίβος, Ggstz von ἔναυλος, Phil. 158 ; vgl. Tr. 592, 780 ; θυραῖος ἐλθὼν δόμους Eur. Ion 702 ; πρὸς ἄνδρας θυραίους Hipp. 409 ; πῆμα Alc. 781, 817 ; φρονήματα Hipp. 394 ; einzeln bei Sp.
Nach VLL ist ἡ θυραία die Türöffnung, worin keine Tür angebracht ist.