GRC
θυμιάω
JSON
Bailly
θυμιάω-ῶ [ῡ]
I tr. faire brûler des parfums de manière à produire de la fumée, d’où :
1 brûler : τι, PD. fr. 87, 2 ; HDT. 3, 107, 112 ; 8, 99, qqe parfum ; τινος, LUC. Prom. 19, de qqe parfum ; τινι, ATH. 289, en l’honneur de qqn ; abs. brûler de l’encens, SPT. Ex. 30, 7 ; 1 Macc. 4, 50 ;
2 enfumer, ARSTT. H.A. 9, 27, 2 ; DIOSC. 5, 145 ;
II intr. exhaler de la fumée, fumer, TH. Ign. 75 ;
Moy. brûler des parfums en l’honneur de, dat. EL. V.H. 12, 51.
I tr. faire brûler des parfums de manière à produire de la fumée, d’où :
1 brûler : τι, PD. fr. 87, 2 ; HDT. 3, 107, 112 ; 8, 99, qqe parfum ; τινος, LUC. Prom. 19, de qqe parfum ; τινι, ATH. 289, en l’honneur de qqn ; abs. brûler de l’encens, SPT. Ex. 30, 7 ; 1 Macc. 4, 50 ;
2 enfumer, ARSTT. H.A. 9, 27, 2 ; DIOSC. 5, 145 ;
II intr. exhaler de la fumée, fumer, TH. Ign. 75 ;
Moy. brûler des parfums en l’honneur de, dat. EL. V.H. 12, 51.
➳ Pass. fut. θυμιαθήσομαι [ᾱ] DIOSC. 1, 83 ; ao. ἐθυμιάθην [ᾱ] DIOSC. 1, 82 ; pf. part. τεθυμιαμένος [ᾱ] AR. fr. 538. — Formes ion. en -η- : act. ao. ἐθυμίησα, HDT. 6, 97 ; HIPPON. 92 ; pass. prés. 3 sg. θυμιῆται, HDT. 4, 76. Moy. fut. au sens pass. θυμιήσομαι, HPC. 646, 2 ; ao. ἐθυμιησάμην, HPC. 565, 40 ; 657, 20.
Étym. R. indo-europ. *dheuH-, fumée ; cf. θυμός.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ion. aor. ἐθυμίησα Hippon. 92, Hdt. 6.97; — Med., Ion. fut. -ήσομαι Hp. Mul. 2.126; aor. ἐθυμιησάμην ib. 146, Nat. Mul. 7 (but -ασάμην Morb. 2.27); — Pass., fut. -αθήσομαι Dsc. 1.68.6; aor. ἐθυμιάθην ib. 5:
burn so as to produce smoke, θ. τὴν στύρακα Hdt. 3.107; λιβανωτοῦ τριηκόσια τάλαντα Id. 6.97; θυμιήματα Id. 8.99; λιβάνου δάκρυα Pi. Fr. 122.4; abs., burn incense, Hermipp. 8, Men. Sam. 264, LXX 4 Ki. 22.17, al., OGI 352.37 (ii BC), etc. ; τινι in honour of any one, Ath. 7.289f; — Med., Ael. VH 12.51; — Pass., to be burnt, [τὸ σπέρμα τῆς καννάβιος] θυμιᾶται (v.l. -ῆται) Hdt. 4.75; λίθος… τεθυμιαμένος Ar. Fr. 635; pass off in fumes, Arist. Mete. 362a11; θυμιωμένων τινῶν Pl. Ti. 66d.
smoke, fumigate, τί τινι PMagPar. 1.2970; — Med., Hp. ll. cc. ; — Pass., θυμιώμεναι μέλισσαι Arist. HA 623b20. intr., smoke, ἄνθρακες θυμιῶντες Thphr. Ign. 75.
burn so as to produce smoke, θ. τὴν στύρακα Hdt. 3.107; λιβανωτοῦ τριηκόσια τάλαντα Id. 6.97; θυμιήματα Id. 8.99; λιβάνου δάκρυα Pi. Fr. 122.4; abs., burn incense, Hermipp. 8, Men. Sam. 264, LXX 4 Ki. 22.17, al., OGI 352.37 (ii BC), etc. ; τινι in honour of any one, Ath. 7.289f; — Med., Ael. VH 12.51; — Pass., to be burnt, [τὸ σπέρμα τῆς καννάβιος] θυμιᾶται (v.l. -ῆται) Hdt. 4.75; λίθος… τεθυμιαμένος Ar. Fr. 635; pass off in fumes, Arist. Mete. 362a11; θυμιωμένων τινῶν Pl. Ti. 66d.
smoke, fumigate, τί τινι PMagPar. 1.2970; — Med., Hp. ll. cc. ; — Pass., θυμιώμεναι μέλισσαι Arist. HA 623b20. intr., smoke, ἄνθρακες θυμιῶντες Thphr. Ign. 75.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ῡ],
1) räuchern, bes. Rauchwerk, Weihrauch anzünden ; Pind. frg. 87 ; οἱ Ἄραβες θυμιῶσι τὸ λήδανον Her. 3.112 ; θυμιήματα 8.99 ; τοῦ λιβανωτοῦ Luc. Prom. 19. – Pass.; τὸ σπέρμα θυμιῆται Her. 4.75 ; τηκομένων ἢ θυμιωμένων γίγνονται ὀσμαί Plat. Tim. 66d ; Folgde : ἐθυμιᾶτο αὐτῷ, es wurde ihm Räucherwerk angezündet, Ael. V.H.12.51 ; θυμιώμεναι μέλισσαι, beräuchert, Arist. H.A. 9.27.
2) intr., rauchen, Theophr. – Θυμιατός, Arist. Meteor. 4.9.
1) räuchern, bes. Rauchwerk, Weihrauch anzünden ; Pind. frg. 87 ; οἱ Ἄραβες θυμιῶσι τὸ λήδανον Her. 3.112 ; θυμιήματα 8.99 ; τοῦ λιβανωτοῦ Luc. Prom. 19. – Pass.; τὸ σπέρμα θυμιῆται Her. 4.75 ; τηκομένων ἢ θυμιωμένων γίγνονται ὀσμαί Plat. Tim. 66d ; Folgde : ἐθυμιᾶτο αὐτῷ, es wurde ihm Räucherwerk angezündet, Ael. V.H.12.51 ; θυμιώμεναι μέλισσαι, beräuchert, Arist. H.A. 9.27.
2) intr., rauchen, Theophr. – Θυμιατός, Arist. Meteor. 4.9.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
θυμιάω, -ῶ
(< θύω), [in LXX (with -άζω) chiefly for קָטַר pi., hi. ;]
to burn incense: Luk.1:9.†
(AS)
(< θύω), [in LXX (with -άζω) chiefly for קָטַר pi., hi. ;]
to burn incense: Luk.1:9.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
