[ῡ] (v. les temps ci-dessous) :
   I enhardir, donner du courage à, acc. ESCHL. Ag. 222 ; πλήθει τὴν ἀμαθίαν θρασύνοντες, THC. 1, 142, réconfortant leur inexpérience par la pensée de leur grand nombre ; au pass. :
      1 en b. part, s’enhardir, prendre courage ou confiance, abs. ESCHL. Ag. 1188 ; en prose att. THC. 5, 104 ;
      2 en mauv. part, être hardi, audacieux, insolent, SOPH. Ph. 1387 ; particul. parler avec hardiesse ou impudence : ὑπὲρ αὐτοῦ, ISOCR. 43 c, de soi-même ; ἐπί τινι, AR. Ach. 330 ; ISOCR. 87 a, au sujet de qqe ch. ; πρός τι, PLUT. M. 794 d, 1125 a ; LUC. M. cond. 6, se montrer hardi contre qqe ch. ;
   II se vanter de, POL. 4, 31, 4.

➳ Act. seul. prés. ESCHL. Ag. 222 ; THC. 1, 142. Pass. seul. inf. ao. θρασυθῆναι, ESCHL. Suppl. 772 ; cf. θαρσύνω.

Étym. θρασύς.

(< θρασύς) = θαρσύνω, embolden, encourage, A. Ag. 222 (lyr.); πλήθει τὴν ἀμαθίαν θρασύνοντες lending courage to their ignorance by number, Th. 1.142. c. acc., boast of, τὴν ἰσηγορίαν Plb. 4.31.4. Pass. and Med., aor.1 inf. θρασυνθῆναι A. Supp. 772; ἐθρασυνάμην Isoc. 4.12, Ph. 2.557: — to be bold, confident, take courage, A. Ag. 1188, etc. ; οὐ… ἀλόγως θρασυνόμεθα Th. 5.104; πρὶν ὅρμῳ ναῦν θρασυνθῆναι before the ship had got confidence in her moorings, A. Supp. l.c. ; ἐπί τι make a bold bid for…, Philostr. VS 2.33.2; θ. τι πρός τινα carry out a coup de main against, Aen.Tact. 9.1; more freq., in bad sense, to be over-bold, over-confident, S. Ph. 1387, E. Hec. 1183, Ar. Ra. 846, D. 18.136; ἀλόγως Polystr. p. 30 W. ; ἐπί τινι Ar. Ach. 330; ᾐσχύνοντο ἐφ’ οἷς ἐθρασύναντο Isoc. 5.23; πρός τι Plu. 2.794d, Luc. Apol. 6; ἔκ τινων Polystr. p. 22 W. ; c. dat., λαιμαργία ἀθεότητι θρασυνομένη Plu. 2.1125a.

(vgl. θαρσύνω), kühn machen, ermutigen ; βροτούς Aesch. Ag. 265 ; pass., πρὶν ὅρμῳ ναῦν θρασυνθῆναι Suppl. 753, ehe das Schiff durch die Rhede Sicherheit erlangt ; πλήθει τὴν ἀμαθίαν θρασύνοντες, durch die Menge gewannen sie trotz ihrer Unerfahrenheit Mut, Thuc. 1.142. Häufig med. kühn, dreist sein u. handeln ; διδάσκου μὴ θρασύνεσθαι κακοῖς Soph. Phil. 1373 ; μηδὲν θρασύνου Eur. Hec. 1183 ; θρασυνόμενοι τὸν πόλεμον ἤγειραν, mutig, Plat. Legg. III.685c ; tadelnd, ἀσελγαίνων καὶ θρασυνόμενος IX.879d ; Thuc. 5.142 ; ἐφ' οἷς ἐθρασύναντο Isocr. 5.23 ; θρασυνάμενος ὑπὲρ ἐμαυτοῦ 4.12, freimütig, dreist sprechen ; πρός τι, gegen Etwas, Luc. pro merc.cond. 6 ; λαιμαργία ἀθεότητι θρασυνομένη Plut. adv. Col. 3.
Bei Pol. 4.31.4 ist θρασύνειν τι = mit Etwas prahlen.

1. = θαρσύνω, to make bold, embolden, encourage , (Aeschulus Tragicus):—;Pass. and Mid., to be bold or ready, take courage , (Aeschulus Tragicus), etc.
2. Pass., in bad sense, to be over-bold, audacious, to speak boldly or insolently , (Sophocles Tragicus) (ML)