(f. θλάσω, ao. ἔθλασα, pf. τέθλακα ; pass. f. θλασθήσομαι, ao. ἐθλάσθην, pf. τέθλασμαι) meurtrir, froisser, broyer, différent de ῥήγνυμι « briser » IL. 5, 307 ; 12, 384 ; OD. 18, 97 ; HÉS. Sc. 140 ; THCR. Idyl. 22, 45 ; pf. réc. part. τεθλακότες, HERM. Past. p. 77 ; ARSTT. Meteor. 4, 9, 12.

➳ Ao. épq. 3 sg. θλάσσε, IL. 5, 307 ; 12, 384.

imper. θλῆ Herod. (v. infr.); inf. θλᾶν Gal. UP 13.8; part. θλῶσα ib. 13.3; 3 sg. impf. ἔθλα (συγκατ-) Macho ap. Ath. 8.348f; fut. θλάσω [α] (ἐν-) Hp. Int. 44; aor. ἔθλασα, Ep. θλάσσα (v. infr.); — Pass., fut. θλασθήσομαι Gal. UP 12.15; aor. ἐθλάσθην Hp. Ulc. 6; pf. τέθλασμαι (συν-) Alex. 270, Ph. 1.609, Theoc. 22.45:
crush, bruise, θλάσσε δέ οἱ κοτύλην Il. 5.307; ὀστέα δ’ εἴσω ἔθλασεν Od. 18.97; οὔτ’ ἔρρηξε βαλὼν οὔτ’ ἔθλασε Hes. Sc. 140; [φωνὴν] ὥσπερ θλῶσαν [τὴν ἀκοήν] S.E. M. 6.40; sens. obsc., αὐτὸς τὰ σαυτοῦ θλῆ Herod. 2.83; — Pass., Arist. Pr. 890a3, Herod. 3.44; τεθλασμένος οὔατα πυγμαῖς Theoc. l.c. ; ῥάβδος τεθλασμένη LXX 4 Ki. 18.21.
overload (?), τὰς ἅλως PFay. 112.20 (i AD).
metaph, oppress, LXX Jd. 10.8, al. (Cf. φλάω.)

fut. θλάσω, pass. τέθλασμαι, ἐθλασμένον steht Ath. XV.699, – zerdrücken, zerquetschen, zermalmen ; ὀστέα δ' εἴσω ἔθλασεν Od. 18.95 ; θλάσσε δὲ τετράφαλον κυνέην Il. 12.384 ; οὔτ' ἔρρηξε βαλών, οὔτ' ἔθλασε Hes. Sc. 140 ; sp.D., wie τεθλασμένος οὔατα πυγμαῖς Theocr. 22.45 ; auch sp. Medic. Vgl. φλάω (verwandt mit θραύω, τιτράω, auch vielleicht κλάω).

to crush; fracture (MT)