α ou ος, ον :
   I au son divin : ἀοιδή, IL. 2, 600, chant divin ; Σειρῆνες, OD. 12, 158, les Sirènes à la voix divine ;
   II qui émane des dieux, d’où divin :
      1 divin, IL. 1, 591 ; OD. 13, 363 ; θ. χάρις, OD. 2, 12, beauté (litt. grâce) divine ; θ. ὁδός, ESCHL. Ag. 1154, le moyen de la divination, en parl. de Cassandre ; θεσπεσίῃ (s.-e. βουλῇ), IL. 2, 367, par la volonté ou l’ordre des dieux ;
      2 p. ext. merveilleux, extraordinaire, admirable, en parl. des phénomènes ou des productions de la nature : θ. νέφος, IL. 15, 669 ; λαῖλαψ, OD. 9, 68, nuage, tourbillon prodigieux ; χάλκος, IL. 2, 457, airain merveilleux ; ὀδμή, OD. 9, 211, parfum divin ; p. suite, en parl. de choses relatives aux hommes : ἠχὴ θ. OD. 24, 49 ; ou βοὴ θ. IL. 8, 159, cri prodigieux, terrible ; φύζα, IL. 9, 2 ; φόϐος, IL. 17, 118, fuite prodigieuse ; τέχνη, PLAT. Euthyd. 289 e ; βίος, PLAT. Rsp. 365 b, art, vie admirable ; rar. en parl. de pers. : σοφοὶ καὶ θ. ἄνδρες, PLAT. Theæt. 151 b, hommes sages et admirables ; θ. τὴν γνώμην, LUC. Alex. 4, d’une intelligence merveilleuse ; adv., θεσπέσιον, THCR. Idyl. 25, 70, d’une façon extraordinaire ; θεσπέσιον ὡς, HDT. 3, 113 ; ou θεσπέσιον οἷον, PLUT. Alex. 20, m. sign.

➳ Fém. -ος, EUR. Andr. 297 ; LUC. Sacr. 13.

Étym. p. *θέσ-σπ-ετος, de θεός et (ἐνι)σπεῖν, v. ἐνίσπω, ἐννέπω ; cf. θέσπιος, θέσπις.

α, ον, also ος, ον E. Andr. 296 (lyr.), Luc. Sacr. 13; (perh. for θεσ-σπέσιος, cf. θεός, ἔσπον); — prop. of the voice, divinely sounding, divinely sweet, ἀοιδή Il. 2.600; Σειρῆνες Od. 12.158; ἔπεα Pi. I. 4 (3).39; ἀχέτας Ar. Av. 1095 (lyr.).
divinely uttered or decreed, dat. sg. fem. θεσπεσίῃ as Adv., Il. 2.367.
oracular, γένος Pi. P. 12.13 (of the Graiae); δάφνα E. l.c. ; θ. ὁδός the way of divination, of Cassandra, A. Ag. 1154 (lyr.); εὐχαῖς ὑπὸ θ. with prayers to the gods, Pi. I. 6 (5).44. = θεῖος, βηλός Il. 1.591; ἄντρον Od. 13.363.
more than human; hence, awful, of natural phenomena, θ. νέφος Il. 15.669; ἀχλύς Od. 7.42; λαῖλαψ 9.68; marvellous, χάρις 2.12; θ. ἄωτον, χαλκός, 9.434, Il. 2.457; θ. ὀδμή a smell divinely sweet, Od. 9.211; ὀσμὴ θ. Hermipp. 82.9; of human affairs, θ. φύζα, φόβος, Il. 9.2, 17.118; πλοῦτος 2.670; ἠχή 8.159; βοή Od. 24.49; θ. ὅμιλος Theoc. 15.66; also in Prose, τέχνη θ. τις καὶ ὑψηλή Pl. Euthd. 289e; θ. βίος Id. R. 365b; θ. καὶ ἡδεῖα ἡ διαγωγή ib. 558a; σοφοὶ καὶ θ. ἄνδρες Id. Tht. 151b, cf. Philostr. Dial. 1; φύσεις Id. VS 2.9.2; θ. τὴν γνώμην Luc. Alex. 4. Adv. -ίως, θ. ἐφόβηθεν they trembled unspeakably, Il. 15.637; neut. θεσπέσιον as Adv., θ. ὑλᾶν Theoc. 25.70; also ἀπόζει θ. ὡς ἡδύ Hdt. 3.113; ὠδώδει θ. οἷον Plu. Alex. 20; θεσπεσίηθεν divinely, ἀρηρότα Emp. 96.4. — Chiefly Ep., once in Hdt., twice in Trag. (lyr.), once in Ar. (lyr.).

auch 2 Endgn, Eur. Andr. 297 u. Luc., eigtl. von Gott gesprochen (θεός, εἰπεῖν, ἔσπετε), von Gott eingegeben, göttlich tönend, ἀοιδή Il. 2.600, wie Pind. N. 9.7 ; Σειρῆνες Od. 12.158 ; ἔπη Pind. I. 3.57 ; so auch Aesch. Ag. 1125, πόθεν ὅρους ἔχεις θεσπεσίας ὁδοῦ κακορρήμονας, der weissagenden Klage Ziel ; gew. übh. göttlich, βηλός Il. 1.591, θεσπεσίῃ, sc. βουλῇ, nach göttlichem Willen od. Ratschluß, Il. 2.367 ; von allem Vortrefflichen, z.B. von trefflicher Wolle, Od. 9.434, gutem Erze, Il. 2.457, lieblichem Dufte, Od. 9.211 ; gewaltig, ungeheuer, ἀλαλητός, ὅμαδος, ἠχή, βοή. Auch was von den Göttern gesendet, verhängt ist, teils von Naturerscheinungen, νέφος, λαῖλαψ, ἀχλύς, Il. 15.669, Od. 7.42, 9.68, 12.314, Il. 20.342, teils von Ereignissen des Menschenlebens, θεσπέσιον γάρ σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος 17.118, πλοῦτος 2.670, θεσπεσίη χάρις, göttliche Anmut, Od. 2.12. Man faßt alle diese Bedeutungen auch so zusammen, daß man, auf die Zusammensetzung des Wortes zurückgehend, es erklärt : so daß nur ein Gott es aussprechen kann, unaussprechlich groß, schön u. dgl., vgl. ἀθέσφατος u. Buttmann Lexil. I p. 166. Einzeln auch bei sp.D., ὅμιλος Theocr. 15.66, u. in Prosa, ἀπόζει θεσπέσιον ὡς ἡδύ Her. 3.113, τέχνη Plat. Euthyd. 289e, βίος, διαγωγή, Rep. II.365b, VIII.558a, θεσπέσιος τὴν γνώμην Luc. Alex. 4, ὀδώδει θεσπέσιον οἷον Plut. Alex. 20.
• Adv., θεσπεσίως ἐφόβηθεν, unsäglich, Il. 15.637.