(f. -ανῶ, ao. ἐθέρμηνα, postér. ἐθέρμανα [ᾱν], pf. inus. ; pass. ao. ἐθερμάνθην, pf. τεθέρμασμαι) :
   I. 1 chauffer, échauffer, IL. 14, 7 ; EUR. Bacch. 679, etc. ; au sens pass. éprouver une sensation de chaleur, PLAT. Theæt. 186 d ; particul. brûler de fièvre, HPC. Epid. 1, 988 ;
      2 fig. en parl. de l’amitié, des passions, PD. O. 10, 105 ; AR. Ran. 844 ; au pass. θερμαίνεσθαι ἐλπίσι, SOPH. Aj. 478, être enflammé d’espérance ; χαρᾷ θ. καρδίαν, EUR. El. 402, avoir le cœur réchauffé par la joie ; θερμαίνεσθαι πρός τι, HLD. 5, 20, s’échauffer pour qqe ch. ;
   II p. suite, faire sécher, d’où au pass. être desséché, en parl. de racines, XÉN. Œc. 19, 11.

➳ Ao. réc. ἐθέρμανα [μᾱ] ARSTT. G.A. 1, 21, 11 ; inf. θερμᾶναι, SPT. Sir. 38, 17.

Étym. θερμός.

aor. ἐθέρμηνα Il. 14.7, etc., later ἐθέρμανα Arist. GA 730a16; pf. τεθέρμαγκα Hsch. s.v. κεχλίαγκα ; pf. Pass. τεθέρμασμαι Apollod. Poliorc. 147.4, Eust. 1573.47, (δια-) Hp. Vict. 2.64; (< θερμός): — warm, heat, εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ… Ἑκαμήδη θερμήνῃ Il. 14.7; ἥλιος θερμαίνων χθόνα E. Ba. 679, cf. A. Pers. 505; τὸ χαλκίον θέρμαινε Eup. 108; — Med., cause to be warmed, τῇ ἐρωμένῃ χαλκία δύο ὕδατος PSI 4.406.37 (iii BC); — Pass., to be heated, Od. 9.376, Pl. Phd. 63d; τὸ θερμαῖνον ψύχεται ὑπὸ τοῦ θερμαινομένου Arist. GA 768b18; feel the sensation of heat, Pl. Tht. 186d; to be or grow feverish, Hp. Epid. 1.26. ιβ’ ; to be parched, of roots, X. Oec. 19.11. metaph, θ. φιλότατι νόον Pi. O. 10 (11).87; ἕως ἐθέρμην’ αὐτὸν φλὸξ οἴνου E. Alc. 758; σπλάγχν’ ἐθέρμαινον ποτῷ Id. Cyc. 424; σπλάγχνα θ. κότῳ Ar. Ra. 844; πολλὰ θερμαίνοι φρενί is prob. f.l. for π. θ. φρένα, A. Ch. 990 (1004); οὐ τοῦτο μή σε θερμήνῃ Herod. 1.20; — Pass., κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται glows with hope, S. Aj. 478; χαρᾷ θ. καρδίαν have one΄s heart warm with joy, E. El. 402.

erwärmen, erhitzen ; εἰσόκε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη θερμήνῃ Il. 14.6 ; pass. warm, heiß werden, ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς, εἵως θερμαίνοιτο Od. 9.375, ἡλίου κύκλος μέσον πόρον διῆκε θερμαίνων φλογί Aesch. Pers. 497 ; ἥλιος θερμαίνων χθόνα Eur. Bacch. 678 ; ἕως ἐθέρμην' αὐτὸν φλὸξ οἴνου Alc. 761, vgl. Cycl. 423 ; Ggstz ψύχω, Plat. Phaed. 268a ; θερμαίνεται ὅσαπερ ἂν πρότερον ψύχηται Tim. 82a, Folgde, die den aor. ἐθέρμανα bilden. Arist. gen.an. 1.21. – Von Fieberhitze, Medic. – Häufig übertr., νόον φιλότητι Pind. Ol. 11.91 ; bes. von der Freude, πολλοὺς ἀναιρῶν πολλὰ θερμαίνοι φρένα Aesch. Ch. 998 ; χαρᾷ θερμαινόμεσθα καρδίαν Eur. El. 402 ; ὅστις κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται Soph. Aj. 173 ; vom Zorn, μὴ πρὸς ὀργὴν σπλάγχνα θερμήνῃς κότῳ Ar. Ran. 844.

θερμαίνω
(< θερμός), [in LXX chiefly for חָמַם ;]
to warm, heat; mid., to warm oneself: Mrk.14:54, 67, Jhn.18:18, 25 Jas.2:16.†
(AS)