ή, όν, d’été, XÉN. Cyn. 6, 26 ; PLAT. Leg. 915 d ; θ. τροπαί, PLAT. Leg. 767 c, le solstice d’été ; ὁ θ. τροπικός (s.-e. κύκλος) GÉM. El. astr. 5, 39 ; PHIL. 1, 493 ; PLUT. M. 888 a ; DL. 7, 155, le tropique du cancer ; αἱ θεριναὶ ἀνατολαί, POL. 3, 37, 4 ; CLÉOM. 38, 11, la place où le soleil se lève en été ; αἱ θεριναὶ δύσεις, CLÉOM. 38, 10, la place où le soleil se couche en été ; τὰ θερινά, PLAT. Leg. 683 c, la saison d’été.

Étym. θέρος.

ή, όν, = θέρειος, Pi. P. 3.50; the usu. form in Prose, ἀνατολή Hp. Aër. 4, cf. Aph. 2.25, Plb. 3.37.4; θ. δύσεις, ἀνατολαί, Cleom. 1.9; θ. ζῴδια ib. 6; μεσημβρία X. Cyn. 6.26; ἥλιος Pl. Lg. 915d; θ. τροπαί or τροπή, the summer solstice, ib. 767c, Arist. Mete. 364b2; τροπέων τῶν θερινέων Hdt. 2.19; θ. κύκλος, Tropic of Cancer, Ph. 1.27; θ. τροπικός (sc. κύκλος) Euc. Phaen. p. 34 M., Cleom. 1.7, Gem. 5.39, al. ; θερινὸν ὑπηχεῖν to echo summer-like, Pl. Phdr. 230c; θερινά the summer-haunts of the sun, Id. Lg. 683c; ὄμβροι θ. Arist. HA 601b24; θ. ἄνεσις καὶ ἀπόλαυσις D.S. 4.84; θ. ὥρα Oenopid. ib. 1.41; for summer use, ἱμάτιον PCair. Zen. 148 (iii BC); νομαί, opp. χειμεριναί, PLond. 3.842.12 (ii AD).

= θέρειος ; πῦρ Pind. P. 3.50 ; ῥόδον Anacr. 53.2 ; der gewöhnliche Ausdruck der Prosa, ὥρα Plat. Epin. 987a, ἐν ᾧ τρέπεται θερινὸς ἥλιος εἰς τὰ χειμερινά Legg. XI.915d, θερινόν τε καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων χορῷ Phaedr. 230c, μεσημβρία Xen. Cyn. 6.26 ; Folgde : ἀνατολή, δυσμή, wo die Sonne im Sommer auf- und untergeht, Arist. Meteor. 2.6 ; Pol. 3.37.4.

a harvest (MT)