(f. -ιῶ, ao. ἐθέρισα, pf. inus. ; pass. ao. ἐθερίσθην, pf. τεθέρισμαι) :
      1 tr. faire la récolte d’été, moissonner, faucher, acc. HDT. 4, 42 ; AR. Av. 506 ; PLAT. Phædr. 260 d ; ὁ θερίζων avec ou sans λόγος, PLUT. M. 574 e ; LUC. 1, 562 ; 3, 435 Reitz ; DL. 7, 25, 44, le syllogisme du moissonneur, sorte de sophisme ; fig. θ. βροτούς, ESCHL. Suppl. 638 ; βίον, EUR. fr. 757, faucher les mortels (en parl. d’Arès), la vie ; θ. Ἀσίαν, PLUT. M. 182 a, piller l’Asie ;
      2 intr. passer l’été, XÉN. An. 3, 5, 15 ; ARSTT. H.A. 8, 12, 2 ;

Moy. récolter, AR. Pl. 5, 15.

➳ Prés. inf. béot. θερίδδειν, AR. Ach. 947 (conj. -ίδδεν Brunck). Fut. θερίξω, APP. Lib. 100. Ao. sync. ἔθρισα, ESCHL. Ag. 533, d’où sbj. épq. θρίσσῃσι, OPP. H. 6, 398.

Étym. θέρος.

Boeot. inf. θερίδδειν Ar. Ach. 947 (lyr.); fut. Att. -ιῶ Arist. HA 601b17; aor. ἐθέρισα S. Aj. 239 (anap.), syncop. ἔθρισα A. Ag. 536 (cf. ἀποθρίζω); poet. ἐθέρισσα AP 9.451; later (subj.) ἐκθερίξω Anacreont. 9.7; — Med. (v. infr.); — Pass., aor. ἐθερίσθην ; pf. τεθέρισμαι (v. infr.); (< θέρος): — do summer-work, mow, reap, σῖτον, κριθάς, Hdt. 4.42, Ar. Av. 506, etc. ; abs., harvest, Phld. Mus. p. 71 K. ; freq. metaph, joined with σπείρω, αἰσχρῶς μὲν ἔσπειρας κακῶς δὲ ἐθέρισας Gorg. Fr. 16 D., cf. Plu. 2.394e; ἡ ῥητορικὴ καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζει Pl. Phdr. 260d; οὐκ ἔστι μὴ σπείραντα θερίσαι κάρπιμα Epigr.Gr. 1039.15; — Med., καρπὸν Δηοῦς θερίσασθαι Ar. Pl. 515; — Pass., ἃ [δράγματα] ἔτυχεν… τεθερισμένα X. HG 7.2.8. metaph, mow down, Ἄρη τὸν… θερίζοντα βροτούς A. Supp. 637 (lyr.), cf. Ag. 536; βίον θ. ὥστε κάρπιμον στάχυν E. Hyps. Fr. 34 (60).94; θ. Ἀσίαν to plunder it, Plu. 2.182a.
cut off, κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν ἄκραν S. Aj. 239; κυνέας E. Supp. 717; γλῶσσαν AP 9.451; metaph, σελίδος νεαρῆς θ. στάχυν ib. 4.2.3 (Phil.); — Pass., ἥτις [πῶλος]… θέρος θερισθῇ ξανθὸν αὐχένων ἄπο who had her crop of yellow mane cut off, S. Fr. 659.4. metaph, reap a good harvest, Ar. Ach. 947 (lyr.); of bribes, Lib. Or. 47.26. ὁ θερίζων (with or without λόγος), a logical fallacy, Chrysipp. Stoic. 2.94, D.L. 7.25; pl., ib. 44. intr., pass the summer, X. An. 3.5.15; θ. ἐν τοῖς ψυχροῖς, χειμάζουσι δ’ ἐν τοῖς ἀλεεινοῖς Arist. HA 596b26, cf. 598a25.

1) die Sommersaat (θέρος) mähen u. einernten, nach Moer. hellenistisch für ἀμᾶν ; τὰς κριθὰς ἐν τοῖς πεδίοις ἐθέριζον Ar. Av. 506 ; τῶν θεριζόντων καὶ τῶν τρυγώντων Plat. Theag. 124a ; καρπόν Phaedr. 260d ; Xen. Hell. 7.2.8 u. Folgde. – Uebh. abmähen, abschneiden, τοῦ μὲν κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν ἄκραν ῥίπτει θερίσας Soph. Aj. 235, τραχήλους Eur. Suppl. 738 ; übh. töten, wegtilgen, τὸν ἀρότοις θερίζοντα βροτοὺς ἐν ἄλλοις Aesch. Suppl. 629, sp.D. – Das med. braucht Ar. Plut. 515, καρπὸν Δηοῦς θερίσασθαι.
2) den Sommer zubringen, Ggstz von χειμάζω u. ἐαρίζω ; Xen. An. 3.5.15 ; Arist. H.A. 8.19 ; VLL, wie B.A. 43.

θερίζω
(< θέρος), [in LXX chiefly for קָצַר ;]
to reap: Mat.6:26, Luk.12:24, Jas.5:4; figuratively, Mat.25:24, 26, Luk.19:21-22, Jhn.4:36-38, 2Co.9:6, Gal.6:7, 9, Rev.14:15; with accusative, τ. σαρκικά, 1Co.9:11; φθοράν, ζωὴν αἰώνιον, Gal.6:8; τ. γῆν, Rev.14:16.†
(AS)