I être inspiré des dieux, d’où prophétiser, THC. 8, 1 ; au pass. être annoncé par des oracles, ARR. An. 7, 18, 12 ;
   II inspirer, PHILSTR. 704 ;
   III honorer comme un dieu, càd. :
      1 mettre au rang des dieux, CLÉM. 492 ;
      2 rendre dés honneurs divins, DC. 59, 27.

Étym. θεῖος¹.

(θεῖος¹) to be inspired, frenzied, ὁπόσοι αὐτοὺς θειάσαντες ἐπήλπισαν as many as made them hope by divinations, Th. 8.1; θ. καὶ θεοφορεῖται is divinely inspired, Ph. 1.479; ὁπόσοι τελεταῖς ἐθείαζον obtained inspiration through ritual, Philostr. Her. 5.3.
prophesy, ὅτι στρατοπεδεύσοιτο D.C. Fr. 57.48; — Pass., [λόγος] ἐπὶ τῇ τελευτῇ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐθειάσθη Arr. An. 7.18.6; λόγιον ὑπὸ τοῦ ὁμίλου θειασθέν D.C. 62.18.
worship as divine, Id. 59.27; Πυθαγόραν καὶ Πλάτωνα Dam. Isid. 36; — Pass., Max.Tyr. 8.9.

göttlich machen, vergöttern, Sp., wie Clem.Alex.; göttlich verehren, DC. 59.27. – Begeistern u. in göttlicher Begeisterung prophezeien, ὠργίζοντο τοῖς χρησμολόγοις καὶ μάντεσι, καὶ ὁπόσοι τι τότε αὐτοὺς θειάσαντες ἐπήλπισαν Thuc. 8.1 (vgl. auch θειασμός), wie ἐθειάσθη Arr. An. 7.18.12 ; a.Sp.