v. θαρραλέος.

Att. θαρραλέος, α, ον, (< θάρσος) daring, πολεμιστής Il. 21.589, etc. ; ἦτορ 19.169; φωνά Pi. N. 9.49; ἐλπίδες θ.
confident, A. Pr. 536 (lyr.); c. inf., ἀπὸ τῶν ἵππων πολεμεῖν θαρρ. Pl. Prt. 350a; θ. περί τι Arist. Rh. 1383a15; Comp. -ώτερος Id. PA 667a16, Pl. Prt. l.c. ; τὸ θαρσαλέον confidence, ἐν τῷ θαρσαλέῳ εἶναι Th. 2.51, cf. Lys. 21.25; so in Adv., θαρραλέως ἔχειν to be of good courage, πρὸς θάνατον Pl. Ap. 34e; πρὸς τοὺς πολεμίους X. An. 2.6.14; Comp. -ώτερον Isoc. Ep. 7.3. in bad sense, overbold, audacious, θ. καὶ ἀναιδής Od. 17.449; θαρσαλέη, κύον ἀδεές 19.91; θ. καὶ θρασεῖς Pl. Lg. 649c. Adv., ψευδῆ λέγειν θαρραλέως Is. 10.1.
that which may be ventured on, τὰ θ., opp. τὰ δεινά, Pl. Prt. 359c, La. 195c, al. ; τἀληθῆ… λέγειν ἀσφαλὲς καὶ θ. Id. R. 450e.

ion. u. altatt., später von Plat. an θαρραλέος, gutes Mutes, getrost, kühn ; πολεμιστής, Il. 21.589 u. öfter ; θαρσαλέος γὰρ ἀνὴρ ἐν πᾶσιν ἀμείνων ἔργοισιν Od. 7.51 ; θαρσ. καὶ ἀναιδής ἐσσι προΐκτης 17.449, frech, wie θαρσαλέη, κύον ἀδδεές 19.91 ; θαρσαλέοι καὶ τλήμονες, getrost aushaltend, Il. 21.430 ; θαρσ. ἦτορ 19.169 ; φωνή Pind. N. 9.49 ; θαρσαλέαι ἐλπίδες, kühne Hoffnungen, Aesch. Prom. 534 ; in Prosa, τίνες ἀπὸ τῶν ἵππων πολεμεῖν θαρραλέοι εἰσίν Plat. Prot. 350a ; mit ἀνδρεῖος verglichen ib. 349e ; Lach. 182c ; θαρραλέοι καὶ θρασεῖς Legg. I.649c. – Τὸ θαρραλέον, das, woran man sich wagen kann, dem man sich ohne Furcht unterziehen kann, Plat. Prot. 359c, im Ggstz v. δεινός, vgl. Lach. 195b ff.; τἀληθῆ εἰδότα λέγε ἀσφαλὲς καὶ θαρραλέον Rep. V.450e ; ἐν τῷ θαρραλέῳ εἶναι Lys. 12.49, in Sicherheit sein ; vgl. Thuc. 2.51.
• Adv., θαρραλέως ἔχειν πρὸς θάνατον, gutes Mutes sein, Plat. Apol. 34e, εἰπεῖν u. ä., öfter, wie Sp.